«Νικηφόρε ἔλα, τὸ φαγητὸ εἶναι ἕτοιμο».
Ξαπλωμένος στὸ κρεβάτι μου, αἰσθανόμουν ὅτι δέχομαι “κεραύνωση”! Μόλις εἶχα ἀνακαλύψει στὸ διαδίκτυο τὴν “Ἡρωδιάδα” —ὅπως τὴν λέω— τὴν γυναίκα ποὺ ἦταν ἡ αἰτία νὰ ἐγκαταλείψει ὁ πατέρας μου τὴν μάνα μου, ὅταν ἤμουν δύο χρόνων! Βλέποντας τὴν συνέντευξη ποὺ ἔδινε μὲ τὴν ἰδιότητα τῆς “πολυκάτεχης” ψυχολόγου, δυσκολευόμουν νὰ πιστέψω πὼς ζοῦσα ἕνα σκηνικὸ σὰν κι αὐτό! Ἡ πανουργία δὲν στηρίζεται ποτὲ στὴν δῆθεν “ὀρθότητα” αὐτοῦ ποὺ λέει, ἀλλὰ στὴν ΕΞΑΧΡΕΙΩΜΕΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ τῶν ἄλλων! Ἀποπροσανατολίζοντάς τους στὸ τί συμβολίζει τὸ καλό, καὶ τί τὸ κακό, ἐκμεταλλεύεται τὴν ἀδυναμία τους καὶ τοὺς ἀσκεῖ ΑΟΡΑΤΗ ΒΙΑ… Μὴ θέλοντας νὰ σταματήσω τὸ ταινιάκι, συγκεντρώθηκα γιὰ νὰ ἀκούσω τί ἄλλο θὰ ἔλεγε τὸ στόμα τῆς “Ἡρωδιάδας”· “… Δηλαδὴ δὲν πρέπει νὰ ὡραιοποιοῦμε τὴν γονεϊκότητα, ὅτι εἶναι κάτι εὔκολο! Ἡ γυναίκα ποὺ ξυπνάει συνέχεια τὰ βράδια γιὰ νὰ θηλάσει καὶ νὰ φροντίσει τὸ μωρό της, εἶναι τόσο καταβεβλημένη, ὥστε κάποια στιγμὴ νὰ θέλει νὰ πετάξει τὸ παιδί της ἀπὸ τὸ μπαλκόνι! Ἀλλὰ γι’ αὐτὸ δὲν θὰ πρέπει νὰ ἐνοχοποιεῖται! Σπουδάζοντας ἔμαθα πὼς ἐκτὸς ἀπὸ τὸ νὰ ἀγαπάει καὶ νὰ φροντίζει τὸ παιδί του ἕνας γονέας, ἡ ἴδια ἡ γονεϊκότητα εἶναι συνυφασμένη καὶ μὲ ΠΟΛΥ ΑΡΝΗΤΙΚΑ συναισθήματα, ἤ ἀκόμα καὶ μὲ ΖΟΦΕΡΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ! Οἱ μεγάλοι θεωρητικοὶ ψυχαναλυτὲς λένε, πὼς μιὰ μητέρα ἔχει πολλοὺς λόγους νὰ ἔχει ἰδιαιτέρως ἐπιθετικὰ συναισθήματα γιὰ τὸ μωρό της, ἀκόμα καὶ νὰ τὸ μισεῖ! Ὅμως τὸ “νοιώθω” ἀπὸ τὸ “κάνω”, ἔχει διαφορά! Εἶναι πάρα πολὺ ΥΓΙΕΣ νὰ νοιώθουμε καὶ νὰ σκεφτόμαστε ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΘΕΛΟΥΜΕ! Ἡ ἐπιχειρηματικὴ κίνησή μου ἔρχεται νὰ καλύψει μία μεγάλη ἔλλειψη στὴν ἀγορά, στὸν τομέα τῆς πρόληψης. Τώρα οἱ γονεῖς, ἔχουν τὸν εἰδικὰ διαμορφωμένο χῶρο γιὰ νὰ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΖΟΦΕΡΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ, ὥστε μὲ τὴν ἐκτόνωση νὰ μὴν τὰ κάνουν πράξη! Τὸ σπουδαῖο εἶναι πὼς θὰ ἔχουν τὴν ἀπόλυτη βεβαιότητα, ὅτι ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΚΡΙΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ γιὰ τὸ πῶς νοιώθουν γιὰ τὰ μωρά τους! Τὸ ὅτι μερικὲς φορὲς θέλουν νὰ τὰ πετάξουν ἀπὸ τὸ μπαλκόνι, ἤ εὔχονται μὴν τὰ ξαναδοῦν μπροστά τους, ὅλα αὐτὰ εἶναι ΠΟΛΥ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ!”…. Νομίζοντας ὅτι ἔχω φάει γροθιὰ στὸ στομάχι, σηκώθηκα, γιὰ νὰ μὴν ἀφήσω τὴν μάνα μου νὰ περιμένει. Ἐδῶ καὶ μία ἑβδομάδα κάνει προσπάθειες νὰ μὲ περιποιεῖται περισσότερο, ἔτσι ποὺ “ζεματίστηκα”, καὶ σχεδὸν δὲν παίρνει τὰ μάτια της ἀπὸ πάνω μου. Εἶχα φτάσει στὰ δεκαπέντε, καὶ τὸ μόνο ποὺ γνώριζα γιὰ τὸν πατέρα μου ἦταν τὸ μικρό του ὄνομα, καὶ ὅτι ἔφτιαξε ἄλλη οἰκογένεια. Κάνοντας ὅμως πλάκα οἱ φίλοι μου, ὅτι θὰ μὲ “συλλάβουν” γιὰ ἕνα μεγάλο ἐπιχειρηματικὸ σκάνδαλο ποὺ ἔδειχναν οἱ εἰδήσεις, εἶδα ὅτι ἤμουν ὁλόιδιος μὲ τὸν δράστη, καὶ μοναστραπὶς ἀποκαλύφθηκαν ὅλα! Λίγο μετὰ κάποιος τῆς παρέας μοῦ ἔδειξε ἀπὸ μακριὰ καὶ τὸν Πρωταγόρα, τὸν… “γιὸ” τοῦ πατέρα μου, ὁ ὁποῖος μάλιστα ἀνακατεύτηκε καὶ σὲ μία κλεψιά. Τὰ ἀγόρια ποὺ συναναστρεφόταν τὸν ἔριξαν μέσα σὲ μία αὐλὴ γιὰ νὰ τοὺς ἀνοίξει τὴν πόρτα, ἀλλὰ μὲ τὴν πρώτη κίνηση στὸν δρόμο τὸν ἐγκατέλειψαν, καὶ αὐτὸς συνελήφθη… Καθισμένος στὸ τραπέζι, δὲν ἤθελα οὔτε νὰ πάρω στὸ χέρι τὸ πιρούνι. Εἶδα ὅτι γιὰ νὰ κάνει πὼς τρώει, καὶ ἡ μάνα πίεζε τὸν ἑαυτό της. Τόσα χρόνια μόνη της μὲ ἕνα παιδὶ σήκωνε τὸν σταυρό της, χωρὶς ποτὲ νὰ ἀναφερθεῖ στὸν πρώην ἄντρα της, ποὺ δὲν ἤθελε οὔτε νὰ μᾶς ξέρει. Ἴσως ὅταν μοῦ ἔλεγε ὅτι ὁ κόσμος θεωρεῖ ἔξυπνους τοὺς ἐπιπόλαιους ποὺ πετυχαίνουν δόξα κοσμική, ἀξιώματα καὶ ὑλικὰ συμφέροντα, νὰ ἐννοοῦσε τὸν πατέρα μου. Πάντα ἡ μάνα μοῦ θύμιζε πὼς ἡ φρονιμάδα καὶ ἡ σύνεση ἔγκειται στὸ νὰ ξέρουμε, ποιὰ εἶναι τὰ ἀπαραίτητα μέσα γιὰ νὰ ἀνταποκριθοῦμε στὸ πνευματικὸ καθῆκον μας, νὰ εἴμαστε ἀληθινοὶ Χριστιανοί. Νὰ ξέρουμε νὰ ὑπηρετοῦμε τὰ συμφέροντα τῆς ψυχῆς μας, καὶ νὰ ποθοῦμε νὰ βροῦμε τὴν ἀληθινὴ δόξα, καὶ τὴν αἰώνια χαρὰ καὶ εὐτυχία! Δὲν εἶχε ἄδικο, ὅτι ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν εἶναι ὅπως ἡ ζύμη, ποὺ μὲ τὴν εὐαγγελικὴ ἀλήθεια ἔχει τὴν δύναμη νὰ ζυμώσει ὅλο τὸ “ἀλεύρι” τῆς ψυχῆς μας! Ἡ ἀλήθεια εἶναι τὸ φῶς τοῦ κόσμου! Παλιότερα δὲν χόρταινα νὰ ἀκούω σὰν ἱστορία, ὅτι ἡ πίστη στὸν Χριστὸ φωτίζει τὴν ζωή μας σὰν λυχνία, ὅταν ἔχει ἔλαιον, δηλαδὴ ὅταν ἐκδηλώνεται σὲ ἔργα ἀρετῆς, ἀγάπης καὶ ἁγιότητας! Καὶ ὅτι οἱ Χριστιανοὶ μὲ τὴν μετάνοια, πρέπει νὰ καθαριστοῦμε ἀπὸ τὸ προπατορικὸ ἁμάρτημα καὶ κάθε ἄλλο ἁμάρτημα, ὥστε κρατώντας τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ πάντοτε ψηλά, μὲ τὸν βίο μας νὰ ἀποτελοῦμε τὴν ἔντιμη ἀκολουθία Του! Διδάχτηκα καὶ στὴν πράξη πὼς ἡ ὑπομονὴ τῶν ἀληθινῶν Χριστιανῶν πρέπει νὰ δοκιμαστεῖ ἀπὸ τὸν Κύριο, ἀλλὰ ἀντὶ αὐτὸ νὰ βλάπτει τοὺς φρόνιμους, μᾶς ὠφελεῖ, ποὺ μὲ τὴν προσευχὴ καὶ τὴν προσοχὴ ζωογονεῖται ἡ φλόγα τῆς λυχνίας μας! Τώρα γιὰ πρώτη φορά, ἄρχισα νὰ ἀναγνωρίζω ὅλα τὰ σημεῖα τοῦ πνευματικοῦ καταρτισμοῦ μου, μέσα στὴν ὑπομονὴ τῆς μάνας· ἡ ὁποία εἶχε βαλθεῖ νὰ μαζέψει ὅλη τὴν ποσότητα τοῦ ἐλαίου, δηλαδὴ τῆς ἀρετῆς καὶ τῆς ἀγάπης ποὺ ἔχει ὁρίσει τὸ Εὐαγγέλιο, σύμφωνα μὲ τὰ λόγια τοῦ πνευματικοῦ μας! Πῆρα μιὰ βαθιὰ ἀνάσα, καὶ πιάνοντας κι ἐγὼ τὸ πιρούνι ξεκίνησα νὰ τρώω. «Γιατὶ δὲν ξαναπαντρεύτηκες;», ῥώτησα αὐθόρμητα αὐτὸ ποὺ ὥς τώρα δὲν τολμοῦσα οὔτε νὰ σκεφτῶ.
«Μὰ σὲ ὅλη τὴν ζωή μου ἑτοιμάζομαι γιὰ νὰ συναντήσω τὸν πολυφίλητο Νυμφίο Χριστό! Οἱ ἀληθινοὶ Χριστιανοὶ ἀγωνιζόμαστε μέχρι τὸ τέλος τῆς ζωῆς μας, γιὰ νὰ κάνουμε τὴν ψυχή μας λαμπρινὴ καὶ φωτεινή! Ἡ ὥρα τοῦ θανάτου μας εἶναι ἔξοδος πρὸς ὑπάντηση τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ! Τὸ ἄγνωστο τῆς ὥρας τοῦ θανάτου διεγείρει τὸν ζῆλο καὶ τὴν ἄγρυπνη προσοχή μας, Νικηφόρε, γιὰ νὰ βρισκόμαστε σὲ ἐγρήγορση, καὶ μὲ ἐπιμέλεια νὰ μορφώνουμε ψυχὴ ἀγαπῶσα! Ἡ σωτηρία μας εἶναι τὸ μέγιστο ἔργο ἀπὸ ὅσα ἔχουμε νὰ κάνουμε στὴν γῆ! Ζοῦμε μὲ εὐσέβεια καὶ ἀρετή, ὥστε νὰ εἴμαστε μέχρι τελευταίας μας πνοῆς ἕτοιμοι! Ὁ Κύριος μᾶς μίλησε στὴν παραβολὴ γιὰ τὸν Υἱὸ τοῦ Βασιλέως, ποὺ ἔρχεται νὰ τελέσει γάμο πνευματικὸ καὶ θεῖο, καὶ νὰ ἀνταλλάξει στέφανα μὲ τὴν ψυχὴ τῶν δικαίων καὶ ἁγίων Χριστιανῶν. Δείχνει τὸν Ἑαυτό Του ὡς Νυμφίο, γιὰ νὰ φανερώσει τὴν ἀνέκφραστη, τὴν ἁγία καὶ πνευματικὴ καὶ θεία ἀγάπη Του πρὸς τὴν νύμφη Του Ἐκκλησία, τὶς ψυχὲς τῶν ἀληθινῶν καὶ πιστῶν Χριστιανῶν! Στὴν προσδοκία τῆς Δευτέρας Παρουσίας τοῦ Κυρίου συγκεντρώνονται ὅλες οἱ ἀλήθειες τῆς πίστης μας, καὶ ὅλες οἱ ἐλπίδες τῶν παιδιῶν τοῦ Θεοῦ, ποὺ τότε θὰ ἀπολαύσουν ὅλο τὸ κεφάλαιο τῆς χαρᾶς καὶ τῆς δόξας! Μετὰ τὴν συντέλεια τοῦ κόσμου καὶ τὴν Τελικὴ Κρίση, θὰ ἐξακολουθεῖ νὰ ὑπάρχει αἰωνίως μόνο ἡ Θριαμβεύουσα Ἐκκλησία στὸν οὐράνιο Νυμφῶνα, τῶν δικαίων καὶ τῶν ἁγίων!».
Δὲν ἐννοοῦσα αὐτό, ἤξερα ὅτι ἄν ὁ καθένας μας εἶναι μετρημένος καὶ παλεύει γιὰ αὐτὸ ποὺ πιστεύει, τελικὰ θὰ ὁδηγηθεῖ στὴν ἀλήθεια. «Ἤθελα νὰ πῶ, ἐσὺ γιατὶ δὲν ἔκανες δεύτερο γάμο;».
«Μὰ ὁ ἀληθινὸς Χριστιανὸς παντρεύεται μόνο μία φορὰ στὴν ζωή του! Ὁ γάμος εἶναι Μυστήριο τοῦ Χριστοῦ ποὺ ἑνώνει δύο σάρκες σὲ μία, καὶ λέει “ὅ ὁ Θεὸς συνέζευξεν ἄνθρωπος μὴ χωριζέτω”! ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ἕνωση σὲ ΜΙΑ ΣΑΡΚΑ σημαίνει, ὅτι μετὰ δὲν μποροῦμε νὰ τὴν διαμελίσουμε καὶ νὰ χωρίσουμε τὸ κεφάλι ἀπὸ τὸ ὑπόλοιπο σῶμα! Ἡ βάση τοῦ γάμου εἶναι ἡ διδασκαλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ἡ ὁποία ὁρίζει τὸ ΜΟΝΟΓΑΜΟΝ, τὸ ΙΣΟΒΙΟΝ καὶ τὸ ΑΔΙΑΛΥΤΟΝ τοῦ ἱεροῦ χριστιανικοῦ γάμου! Μὲ τοὺς λόγους τοῦ Θεανθρώπου, ποὺ ἐκφράζουν τὴν ἀπόλυτη ἀλήθεια, δὲν μποροῦμε νὰ παίζουμε, παιδί μου, οὔτε χωρᾶνε συμβιβασμοί! Ἤ θὰ εἴμαστε ΑΠΟΛΥΤΑ ΣΥΜΦΩΝΟΙ μὲ τὸν Κύριο, ἤ δὲν θὰ εἴμαστε! Ὀφείλουμε νὰ σκεφτοῦμε πολὺ σοβαρὰ πρὶν παντρευτοῦμε τὸν ἄνθρωπο ποὺ θὰ ἐπιλέξουμε, ἐπειδὴ μαζί του θὰ ζήσουμε μέχρι θανάτου! Ἐκτὸς κι ἄν τὸ βδέλυγμα τῆς μοιχείας διαλύσει τὴν ἱερὴ αὐτὴ ἕνωση, γεγονὸς ποὺ θεωρεῖται ΦΟΝΟΣ, ποὺ χωρίζει δύο ὑπάρξεις ἑνωμένες σὲ μία! Ἡ συζυγικὴ ἀπιστία εἶναι ἡ μοναδικὴ αἰτία διαζυγίου ποὺ ἔδωσε στοὺς ἀνθρώπους ὁ Κύριος, ὁ Ὁποῖος ὅμως ἔδωσε καὶ ῥητὴ ἐντολή, πὼς ἐκεῖνος ποὺ συνάπτει γάμο μὲ ἄνθρωπο διαζευγμένο, γίνεται μοιχός*! Τώρα θὰ σὲ πάω στὴν ἐκ διαμέτρου ἀντίθετη κατάσταση, ὅπου ἕνας γάμος ΔΕΝ ἀποτελεῖ Μυστήριο τῆς Ὀρθοδοξίας, ὁπότε ὁ σωτήριος χαλινὸς τῶν ἠθῶν, λείπει. Ἡ Ἐκκλησία τῶν πρώτων αἰώνων περιβαλλόταν ἀπὸ τὴν ῥωμαϊκὴ κοινωνία, τῆς ὁποίας τὰ εἰδωλολατρικὰ δικαστήρια ἐξέδιδαν τὰ διαζύγια κατὰ χιλιάδες. Οἱ ἐντελῶς ἐκτραχηλισμένοι νόμοι τῶν ἐθνικῶν διευκόλυναν τὴν λύση τοῦ γάμου, πρὸς ἱκανοποίηση τῶν αἰσχρῶν σχέσεων τῶν ἀριστοκρατῶν! Ἀκόμα καὶ βασιλεῖς καὶ αὐτοκράτορες ἀπέβαλλαν κάθε φραγμὸ καὶ ἀσχημονοῦσαν ἀκόμα καὶ δημοσίως! Ὅπου ἡ εἰδωλολατρικὴ Πολιτεία ἤθελε νὰ ἐπιβάλλει τὶς ἀντιχριστιανικὲς ἰδέες της στὴν καθημερινὴ ζωὴ τῶν Χριστιανῶν, ἐκεῖνοι ἀπαντοῦσαν τὸ “Πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἤ ἀνθρώποις”, δηλαδή, πρέπει νὰ πειθαρχοῦμε στὸν Θεό περισσότερο, παρὰ στοὺς ἀνθρώπους! Τὴν ἴδια ἀντίσταση προέβαλλε ἡ Ἐκκλησία μας καὶ κάτω ἀπὸ τὸν Ὀθωμανικὸ ζυγό, καὶ μὴν ἐκδίδοντας ποτὲ διαζύγια κατὰ τὴν θέληση τῆς Πολιτείας, μετὰ ἀπὸ ἀπαίτηση τῶν Τούρκων, ΔΙΑΤΗΡΟΥΣΕ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΤΗΣ!».
«Στὴν ἐκδρομὴ ποὺ πήγαμε μὲ τὸ κατηχητικό, ὁ π. Σαββάτιος μᾶς μίλησε γιὰ τὴν ἱερότητα τοῦ γάμου ποὺ τελεῖται ἐνώπιον Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων. Πρέπει, εἶπε, οἱ καρδιὲς τῶν παρθένων νέων ΝΑ ΑΓΑΠΙΟΥΝΤΑΙ ΑΝΥΠΟΚΡΙΤΩΣ, ὥστε νὰ φωνάζουν στὸν Κύριο πὼς σὲ ὅλον τὸν βίο τους ΚΑΜΙΑ ΔΥΝΑΜΗ δὲν θὰ μπορέσει νὰ τὶς ἀπομακρύνει! Ἐπειδὴ τὸ ζεῦγος θὰ ἀγωνίζεται στὸν πνευματικὸ πόλεμο, οἱ πικρίες, τὰ βάσανα τοῦ βίου, οἱ ἀρρώστιες, θὰ δυναμώνουν τὴν φλόγα τῆς συζυγικῆς ἀγάπης! Μαζευτήκαμε ὅλοι γύρω του νὰ ἀκούσουμε ποὺ ἔλεγε, πὼς ὁ ἱερέας εὐλογεῖ τὴν ἕνωση ἐν ὀνόματι τῆς Ἁγίας Τριάδος, καὶ πὼς ἀκούγοντας οἱ στεφανούμενοι τὶς εὐχὲς ποὺ ἀναδίδουν τὴν αἰώνια ζωὴ καὶ μακαριότητα, νοιώθουν ῥίγη συγκίνησης! Ὁ ἱερέας ζητάει ἀπὸ τὸν Κύριο νὰ εὐλογήσει τὸ ζευγάρι, καὶ νὰ τὸ διαφυλάττει ὅπως διαφύλαξε ἀπὸ τὴν φωτιὰ τοὺς ἁγίους Τρεῖς Παῖδες, στέλνοντας στὸ ζευγάρι δροσιὰ ἀπὸ τὸν οὐρανό! Ζητάει νὰ δίνει ὁ Κύριος στοὺς νεόνυμφους τὴν χαρὰ ποὺ εἶχε ἡ ἁγία Ἑλένη ὅταν βρῆκε τὸν Τίμιο Σταυρό, καὶ νὰ τοὺς στεφανώνει ἐξ ὕψους, ὅπως στεφάνωσε τοὺς ἁγίους Σαράντα Μάρτυρες! Καὶ βέβαια, νὰ τοὺς δίνει καρπὸν κοιλίας καὶ ὁμόνοια ψυχῶν καὶ σωμάτων. Σκέψου ὅτι στὸ ἱερὸ συμβόλαιο ποὺ συντάσσεται μὲ τὸ Μυστήριο, εἶναι μάρτυρες καὶ ἄγγελοι, καὶ ἀρχάγγελοι! Εἶπε ἀκόμα ὁ πνευματικός μας, ὅτι στέφανος τῆς γυναίκας εἶναι ὁ ἄντρας, στέφανος τοῦ ἄντρα εἶναι ὁ γάμος, καἰ στοὺς δύο ἄνθη τοῦ γάμου εἶναι τὰ τέκνα! Δόξα τῶν τέκνων εἶναι οἱ Πατέρες! Στέφανος ὅλης τῆς Ἐκκλησίας, εἶναι Ο ΧΡΙΣΤΟΣ!».
«Ῥώτησες, γιατὶ δὲν ξαναπαντρεύτηκα. Ὁ Κύριος εἶπε πὼς ὅποιος κοιτάζει τὸν ἄλλον μὲ πονηρὴ ἐπιθυμία, ἤδη στὴν καρδιά του διαπράττει μοιχεία! Δηλαδὴ ἡ ῥίζα τῆς μοιχείας εἶναι ἡ ἀκόλαστη ἐπιθυμία! Μόνο ὅποιος μπορεῖ νὰ συγκρατήσει τὰ μάτια του, καὶ μπορεῖ νὰ συγκρατεῖται μπροστὰ στὰ αἰσχρὰ βλέμματα τῶν ἄλλων, μπορεῖ νὰ παραμείνει ἀμόλυντος! Καὶ ἐνῶ μὲ τὴν ὑπακοὴ στὸν Χριστό, τὸ ρεῦμα τῆς ἀκολασίας σταματάει στὰ μάτια, τὴν πορνεία καὶ τὴν μοιχεία οἱ βαρβαρικὲς καρδιὲς τὴν “καλωσορίζουν”! Τί γίνεται ἄν ἀπὸ ἀπροσεξία, ἕνας σύζυγος πέσει στὰ δίχτυα πονηρῆς γυναίκας; Ἡ ὁποία καταφέρνει νὰ μεταστρέψει τὴν ἀγάπη τοῦ συζύγου, σὲ μίσος γιὰ τὴν συζυγό του, ὥστε νὰ τὴν ΧΩΡΙΣΕΙ γιὰ νὰ νυμφευτεῖ τὴν πονηρὴ… “ἐνώπιον Θεοῦ, ἀγγέλων καὶ ἀρχαγγέλων”; Τί γίνεται στὴν περίπτωση ποὺ ἡ πονηρὴ θέλει μέσα στὸν ἱερὸ ναὸ νὰ στεφανωθεῖ μὲ… “δόξα καὶ τιμή”, τὸν ἄντρα ποὺ… παρέσυρε στὴν ἁμαρτία;».
«Μὰνα, στὸν κόσμο οἱ βαρβαρικὲς καρδιὲς ΕΠΙΚΡΑΤΟΥΝ! Ἡ ματαιοδοξία καὶ ὅλες οἱ παγίδες ἀπὸ τὴν ὑποταγὴ στὴν σάρκα, τραβᾶνε τὴν προσοχὴ ἀπὸ τὸ πετραχήλι τοῦ πνευματικοῦ καὶ ἀπὸ τὴν δυστυχία τοῦ διπλανοῦ, γιὰ νὰ μένει ἡ λυχνία χωρὶς ἔλαιον! Ἡ ματαιοδοξία ὅμως καὶ ἡ πλεονεξία, ξέρουμε ὅτι εἶναι εἰδωλολατρεία! Ὁπότε καὶ στὴν ἐποχή μας, τὰ διαζύγια ποὺ ἐκδίδονται κατὰ χιλιάδες, ἐπίσης πρὸς ἱκανοποίηση τῶν αἰσχρῶν σχέσεων, δείχνουν εἰδωλολατρεία! Ὅπως εἰδωλολατρεία δείχνουν καὶ οἱ αἰσχρὲς σχέσεις τῶν ἀνθρώπων, πρὶν προχωρήσουν σὲ γάμο! Δηλαδὴ ἐξ ὁρισμοῦ, ὁ εἰδωλολάτρης εἶναι ῥηχὸς ΑΝΘΡΩΠΟΣ ποὺ δὲν ἀντιστέκεται στὶς ἁμαρτωλὲς ἐμπνεύσεις τῶν λογισμῶν!». Φέρνοντας πάλι στὴν μνήμη τὴν “Ἡρωδιάδα”, τὸ στομάχι μου ξανασφίχτηκε. «Τὸ πιστεύεις ὅτι μία ψυχολόγος στὸ διαδίκτυο ἔλεγε, πὼς εἶναι πάρα πολὺ ΥΓΙΕΣ νὰ νοιώθουμε καὶ νὰ σκεφτόμαστε ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΘΕΛΟΥΜΕ; Εἶναι φανερὸ πὼς ὅποιος μπερδεύει τὸ κακὸ μέσα στὸ καλό, μπορεῖ καὶ ΕΞΟΥΣΙΑΖΕΙ τοὺς ῥηχοὺς ἀνθρώπους, τοὺς ΤΥΡΑΝΝΑΕΙ! Ἐκεῖνοι πάλι, βλέποντας νὰ “νομιμοποιεῖται” τὸ κενὸ τῆς ψυχῆς τους, καταλαβαίνουν ὅτι “νομιμοποιεῖται” ἡ κακία στὴν ὁποία ὑποτάσσονται! Δηλαδὴ καὶ τὸ κενό, καὶ τὴν κακία, τὰ βλέπουν ὡς ΠΟΛΥ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ!”…. Ὅπως, τὸ νὰ μὴν θεωροῦν τὸν ὀρθόδοξο γάμο ὡς ἕνα Μυστήριο, καὶ γι΄ αὐτὸ μπαίνουν ἀνάμεσα στὰ ζευγάρια ποὺ συνέζευξε ὁ Θεός! Δηλαδή, πειθαρχοῦν περισσότερο στοὺς ἀνθρώπους! Μὴ σοῦ πῶ ὅτι πειθαρχοῦν στοὺς ἠθοποιοὺς τῶν ταινιῶν, ποὺ τοὺς ἀντιγράφουν! Τελικά, στὴν ἐποχή μας ἡ εἰδωλολατρικὴ Πολιτεία κατάφερε νὰ ἐπιβάλλει τὶς ἀντιχριστιανικὲς ἰδέες της στὴν καθημερινὴ ζωὴ τῶν Χριστιανῶν!». Κάτι δὲν ἔστεκε, καὶ κοίταξα τὴν μάνα μὲ ἀπορία. «Τί ἄλλαξε ἀπὸ τότε ποὺ ἤμασταν ὑπόδουλοι στοὺς Ὀθωμανούς, ποὺ ἡ πνευματικὰ ἀνεξάρτητη ἡ Ἐκκλησία δὲν ἔδινε ποτὲ διαζύγια;».
«Αὐτὰ τὰ ἔχω συζητήσει ἐκτεταμένα μὲ τὸν π. Σαββάτιο. Καὶ τὴν τέλεση, καὶ τὴν διάλυση τοῦ γάμου, ὀ Χριστὸς τὰ ἐμπιστεύθηκε στοὺς ἀρχιερεῖς. Ἐπειδὴ αὐτοὶ εἶναι ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ γιὰ τὴν πνευματικὴ πορεία τοῦ Ποιμνίου τοῦ Θεοῦ, στὴν πραγματικότητα τὰ δικαστήρια δὲν ἔχουν ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΜΙΑ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ νὰ ἐκδίδουν διαζύγια! Ὅμως παιδί μου, εἶναι πολὺς ὁ καιρὸς ποὺ συντελεῖται ΠΡΟΔΟΣΙΑ στὸ Γένος μας! Οἱ σκοτεινὲς δυνάμεις ἔχουν βαλθεῖ νὰ ἐκθεμελιώσουν τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη μας, ὅπως καὶ κάθε αἴσθηση ἐντιμότητας! Βαρβαρικὰ ἤθη εἰσέβαλαν στὸν τόπο μας γιὰ νὰ ἁλώσουν τὴν εὐαγγελικὴ ἀρετὴ τῶν Ἑλλήνων! Ὥστε αὐτοὶ νὰ ἀντιγράφουν τὴν “δόξα” τῶν κινηματογραφουπόλεων τοῦ Νέου Κόσμου, ὅπου τὰ διαζύγια ἐκδίδονταν σὲ χρόνο μηδέν! Αὐτὸ εἶναι ΑΝΑΒΙΩΣΗ ΤΗΣ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΕΙΑΣ τοῦ ἀρχαίου κόσμου! Ἀπὸ τὸ 1821 καὶ μετά, δηλαδὴ μόλις ἀπελευθερωθήκαμε ἀπὸ τοὺς Ὀθωμανούς, ἡ Ἐκκλησία ΥΠΟΤΑΧΘΗΚΕ στὴν Πολιτεία! Οἱ ὑπουργοί της ἄπιστοι, μασόνοι καὶ ξένοι πρὸς τὶς ἱερὲς παραδόσεις μας, ἄρχισαν νὰ ἐκδίδουν νόμους ἐντελῶς ἀντίθετους ἀπὸ τοὺς Νόμους τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ! Γιὰ τὴν ὥς τότε ΑΔΟΥΛΩΤΗ Ἐκκλησία μας, ἄρχισαν νὰ γράφονται σελίδες μελανὲς… Πλὴν ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων, οἱ ποιμένες ἀποδείχθηκαν πειθήνια ὄργανα καὶ αἰσχροὶ ὑπηρέτες τοῦ Κράτους, ῥιψάσπιδες, προδότες τῆς ἱερῆς παρακαταθήκης τῆς Πίστης! Χάριν τοῦ θρόνου τους, τῆς εὐζωΐας καὶ μιᾶς εὐτελοῦς ζωῆς, θυσίασαν τὴν ἰδέα τῆς μέχρι θανάτου ὑπερασπίσεως τῆς ἀλήθειας, καὶ παρέδωσαν τὰ ὅσια καὶ ἱερὰ τοῦ Γένους τῶν Χριστιανῶν, στοὺς κύνες! Πρόκειται γιὰ ΜΕΓΙΣΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ! Ἔτσι τὰ διαζύγια ἔφυγαν ἀπὸ τὴν πνευματικὴ δικαιοδοσία τῆς Ἐκκλησίας, καὶ περιῆλθαν ἐξ ὁλοκλήρου στὴν δικαιοδοσία τοῦ Κράτους. Τὰ δικαστήρια ἄρχισαν νὰ παρανομοῦν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, καὶ σὰν δήμιοι ποὺ ἦταν οἱ λυκοποιμένες, ἁπλῶς ὑπέγραφαν τὶς ἀποφάσεις…».
«Ναὶ ἀλλὰ ἄν δὲν ἔδινες ἐσὺ διαζύγιο, ὁ πατέρας δὲν θὰ μποροῦσε νὰ παντρευτεῖ τὴν “Ἡρωδιάδα”!», εἶπα ἔχοντας τὴν ἐντύπωση ὅτι θὰ ἐκραγῶ!
«Νικηφόρε, ἐγὼ δὲν συγκατατέθηκα! Μόνο του βγῆκε τὸ διαζύγιο… ΑΥΤΟΜΑΤΩΣ! Ἐγὼ προσευχόμουν νὰ φώτιζε ὁ Θεὸς τὸν πατέρα σου, καὶ νὰ γύριζε μετανοημένος! Διατηροῦσα τὴν ἐλπίδα, πὼς ἡ αἱματηρὴ ὑπομονή μου θὰ νικοῦσε τὰ θέλγητρα τῆς πονηρῆς γυναίκας! Ὁ π. Σαββάτιος μοῦ ἐξήγησε πὼς ἀπὸ τὸ 1920 καὶ μετά, ὡς “λόγος διαζυγίου” εἰσήχθη ἀπὸ τὸ ἐξωτερικό, “τὸ ἀσυμβίβαστο τῶν χαρακτήρων”, ὁπότε ἄνοιξε ὁ δρόμος γιὰ διάζευξη χωρὶς ΚΑΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΙΤΙΑ! Ἔκτοτε ἡ γῆ τῆς φτωχῆς Ἑλλάδας μας ἐπλήσθη αἵματος, πορνείας καὶ μοιχείας… Στὴν πορεία, ἐμφανίστηκε καὶ νέα… νομικὴ “διευκόλυνση” πρὸς ἀπαξιωτικότερη διάλυση τοῦ γάμου, “ἡ μὴ συζυγικὴ συμβίωση κάτω ἀπὸ τὴν ἴδια στέγη, γιὰ κάποιο διάστημα”! Χωρὶς δηλαδὴ νὰ δώσει ὁ ἕνας ἀφορμή, ὁ ἄλλος νὰ σηκώνεται καὶ νὰ φεύγει δηλώνοντας ὅτι βρίσκεται σὲ διάσταση, γιὰ νὰ φτιάξει νέα “φωλιά”!Αὐτὸ ποὺ ἔγινε καὶ μὲ ἐμᾶς…».
«Ναὶ ἀλλὰ ἔτσι ἡ πορνεία καὶ ἡ μοιχεία “νομιμοποιοῦνται”! Καὶ μαζί τους “νομιμοποιεῖται” ὁ πειρασμός, ποὺ ἐξωθεῖ ἄντρες καὶ γυναῖκες στὶς ἄνομες σχέσεις! Καὶ τί παράδειγμα θὰ πάρουν οἱ νέες, ἄν βλέπουν τὴν νόμιμη σύζυγο νὰ λιώνει ἀπὸ τὴν στενοχώρια της, καὶ τὴν ἀναιδῆ “Ἡρωδιάδα” νὰ ἐμφανίζεται δημοσίως ὡς “νικήτρια”; Ἤ, τί παράδειγμα θὰ πάρουν οἱ νέοι ἀπὸ τὴν παραβατικότητα τοῦ μοιχοῦ, ποὺ ῥέπει πρὸς τὶς σαρκικὲς ἀπολαύσεις; Για ὅλα αὐτὰ ἡ Ἐκκλησία δὲν ἔπαιρνε θέση; Μόνο παρακολουθοῦσε;».
«Ὅταν ἀκόμα δὲν εἶχε ψηφιστεῖ τὸ “αὐτόματο” διαζύγιο, οἱ ἄντρες ποὺ εἶχαν ἐγκαταλείψει τὶς νόμιμες συζύγους τους καὶ συζοῦσαν μὲ πονηρὲς γυναῖκες, ἦταν πολλὲς χιλιάδες· ποὺ ἐννοεῖται, ἤθελαν ἡ χώρα μας νὰ μιμηθεῖ τὰ ξένα κράτη στὴν “αὐτοματοποίηση” τῆς διάζευξης. Γιὰ νὰ ἀσκήσουν πίεση στὴν Πολιτεία, ὅλοι αὐτοὶ οἱ ἄντρες ποὺ ἐπέμεναν πὼς ὁ ἄνθρωπος δὲν μπορεῖ νὰ ζήσει ΜΟΝΟ μὲ μία σύντροφο, ἵδρυσαν σωματεῖο παρανόμως συζώντων, μὲ τίτλο… “Πανελλήνιος Ἕνωσις Προστασίας τοῦ θεσμοῦ τῆς οἰκογένειας”! Εἶδες εἰδωλολατρικὸ θράσος, Νικηφόρε; Βάφτισαν τὴν κακία, “ἀρετή”, καὶ ἄρχισαν νὰ πιέζουν τὴν ἐπίσημη Ἐκκλησία, νὰ δώσει τὴν συγκατάθεσή της στὸν ἀκόμα μεγαλύτερο εὐτελισμὸ τοῦ ἱεροῦ θεσμοῦ τοῦ γάμου! Τὸν ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ῥόλο τὸν ἔπαιξε ἡ ποδηγέτηση τῆς Κοινῆς Γνώμης, ἰδιαιτέρως ἀπὸ τὶς ἐφημερίδες· ποὺ κατηγοροῦσαν τὴν Ἐκκλησία ὅτι ἐξ αἰτίας της οἱ ἀπελπισμένοι… “ΑΛΥΤΡΩΤΟΙ”, ὅπως τοὺς ἀποκαλοῦσαν οἱ ἐφημερίδες, ἔμεναν “αἰχμάλωτοι” τοῦ γάμου μὲ τὸν “λάθος” ἄνθρωπο! Τὴν κατηγοροῦσαν ἀκόμα γιὰ φανατισμὸ στὶς… “ἀπαρχαιωμένες ἀντιλήψεις”, καὶ ὅτι…», κόμπιασε καὶ χαμήλωσε τὰ μάτια, «…ἦταν ὑπεύθυνη γιὰ τὰ χιλιάδες νόθα παιδιὰ ποὺ ζοῦσαν ὑπὸ… ἄτυπο διωγμό!».
Δὲν τὸ πίστευα! Τὰ φῶτα τῆς συμπόνοιας ἔπεφταν ΣΤΟΥΣ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΣ! Γιὰ ὅσους κάνουν ὅτι “προστατεύουν τὸ δίκαιο”, ἐγὼ καὶ ἡ μάνα μου οὔτε ὑπήρχαμε, οὔτε ζοῦσαμε ΟΛΟΦΑΝΕΡΟ ΔΙΩΓΜΟ! «Τελικὰ ὑπέκυψε ἡ Ἐκκλησία;», εἶπα, νοιώθοντας τὴν ΒΑΡΙΑ ΛΕΞΗ ποὺ χρησιμοποιοῦσαν οἱ ἐφημερίδες, νὰ θολώνει τὸ μυαλό μου. Ἄκου ἐκεῖ, “ΑΛΥΤΡΩΤΟΣ”, ὁ ἄσπλαχνος ποὺ μᾶς ἐγκατέλειψε …
«Στὰ λόγια, ἡ Ἐκκλησία ἀπέρριψε τὸ αἴτημα, ἀλλὰ στὴν πράξη τὸ “ἐνέκρινε”, ἐπειδὴ… ἀνησυχοῦσε γιὰ τὰ “ἀτακτοποίητα” παιδιά! Ἔδωσε διορία ἕξι μῆνες γιὰ νὰ μπορέσουν νὰ βγοῦν τὰ χιλιάδες διαζύγια, καὶ νὰ ἀναγνωριστοῦν ἀπὸ τοὺς πατεράδες τους τὰ νόθα παιδιὰ… Μερικὰ χρόνια ἀργότερα, τὸ “αὐτόματο” διαζύγιο ἔγινε ἐπίσημος νόμος τοῦ κράτους».
Μέσα στὴν δύνη ποὺ ἀνακάτευε τὴν ψυχή μου, πρόσεξα τὸ πρόσωπο τῆς μάνας. Τί σταυρὸ σήκωνε ὅλα αὐτὰ τὰ χρόνια… Ἀλλὰ καὶ πόση δύναμη τῆς ἔδινε ἡ πίστη στὸν Χριστό! «Ἀφοῦ ὁ ἱερέας εὐλογεῖ τὴν ἕνωση τοῦ γάμου ἐν ὀνόματι τῆς Ἁγίας Τριάδος, πῶς γίνεται οἱ μοιχοὶ νὰ μπαίνουν στὸν ναὸ γιὰ νὰ πάρουν… “εύλογία”;». Μόλις συνειδητοποίησα τὰ λόγια ποὺ εἶπε πρὶν λίγο ἡ μάνα, καὶ ἀγρίεψα. «Πῶς θὰ ζητήσει ὁ ἱερωμένος νὰ διαφυλάξει ὁ Χριστὸς τὸ ἄνομο ζευγάρι, ὅπως διαφύλαξε τοὺς ἁγίους Τρεῖς Παῖδες ἀπὸ τὴν φωτιά, ὅταν τὸ ζευγάρι ἀπὸ μόνο του ἔχει ἀνάψει μέσα στὴν ψυχή του τὴν ἁμαρτωλὴ φωτιά; Γίνονται αὐτὰ τὰ πράγματα;».
«Ἀγόρι μου, ἡ Πολιτεία ἀπαιτεῖ παντοῦ τὴν “διευκόλυνση” τῆς σαρκολατρείας, καὶ οἱ ὑποχωρήσεις τῶν ἡγετῶν τῆς ἐπίσημης Ἐκκλησίας μπροστὰ στὶς πιέσεις τῆς εἰδωλολατρείας, εἶναι ὁρατές! Οἱ ἱερωμένοι ποὺ βάζουν τὰ στέφανα πάνω στὰ κεφάλια τῶν μοιχῶν, γίνονται συμμέτοχοι στὶς πορνικὲς συζεύξεις ποὺ… “εὐλογοῦν”! Οἱ λόγοι διαζυγίου ποὺ θέσπισε ἡ Πολιτεία ἀντιτίθενται πρὸς τὴν ΡΗΤΗ ἐντολὴ τοῦ Κυρίου! Εἶναι ἀνήκουστο ἡ ἐκκλησιαστικὴ Ἱεραρχία νὰ πολεμάει τὸν αἰώνιο Νόμο τοῦ Παμβασιλέως Χριστοῦ!».
Εἶχα τὴν μεγάλη εὐλογία νὰ γνωρίζω καὶ νὰ ζῶ ἀνάμεσα σὲ πολλοὺς ταπεινοὺς λευίτες, ἔνθερμους συνεχιστὲς τῶν μεγάλων προμάχων τῆς Ὀρθόδοξης Πίστης, καὶ ἀνύστακτους ὑπερμάχους τοῦ Εὐαγγελίου, καὶ ἤμουν σὲ θέση νὰ τοὺς διαχωρίζω ἀπὸ ὅσους ἐκπροσωποῦν τὴν ἐπίσημη Ἐκκλησία, τοὺς δύο τελευταίους αἰῶνες. Ἁπλῶς δὲν μποροῦσα νὰ φανταστῶ τὸ μέγεθος τῆς ἀκαταστασίας τῶν ἀνάλγητων… «Μάνα πῶς γίνεται οἱ μισοὶ ἱερωμένοι νὰ προσπαθοῦν νὰ διδάσκουν στοὺς νέους πῶς νὰ προφυλάγονται ἀπὸ τὶς ἐκφυλιστικὲς τάσεις τῆς ἐποχῆς, καὶ οἱ ἄλλοι μισοὶ νὰ κάνουν ὅτι δὲν τὶς βλέπουν;». Θυμήθηκα τὸν Πρωταγόρα, καὶ σὰν νὰ τὸν λυπήθηκα… «Ἄν πληθαίνουν οἱ διεφθαρμένοι ἄνθρωποι στὴν κοινωνία, τὰ παιδιά τους θὰ εἶναι ἠθικὰ ναυάγια! Ἐξ ἀρχῆς θὰ ξέρουν μόνο τὴν χρεωκοπία τῆς ψυχῆς! Ὅλοι οἱ κληρικοὶ ποὺ προδίδουν τὸν Χριστό, καὶ ζοῦν ἀμελεῖς καὶ ἀδιάφοροι γιὰ τὴν ψυχή τους, εὐθὺνονται γιὰ τὴν δυστυχία τῶν ἀνθρώπων, ἐπειδὴ ΤΟΥΣ ΚΡΥΒΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ! Τοὺς κρύβουν ὅτι ἀπαραιτήτως πρέπει καθένας νὰ ζητήσει ἀπὸ τὸν Θεό τὴν σωτηρία καὶ τὸν ἁγιασμό, βάζοντας ὁ ἴδιος τὴν θέλησή του, τοὺς κόπους καὶ τοὺς ἀγῶνες του! Λυχνία χωρὶς ἔλαιον εἶναι ἄχρηστη!».
«Ὁ κοινὸς παρονομαστὴς τῆς γενικῆς δυστυχίας, παιδί μου, εἶναι ἡ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ! Οἱ ἱερωμένοι ποὺ ἄφησαν νὰ ψυχρανθεῖ ἡ ἀγάπη καὶ νὰ σβήσει ἀπὸ τὴν ψυχή τους ἡ Χάρις, περιορίστηκαν σὲ μία νεκρὴ θρησκευτικότητα, βρίσκοντας τὴν ταπείνωση καὶ τὰ ἔργα τῆς ἀρετῆς ὡς ἐξευτελιστικὰ καὶ “ἀνυπόφορα”! Μὲ τὴν πίστη νεκρωμένη, καὶ τὴν ψυχὴ ναρκωμένη, ἕνας τέτοιος ἄνθρωπος προχωράει στὴν αὐτοειδωλοποίηση, ποὺ ζητάει τὴν μαλθακότητα καὶ τὴν πολυτέλεια· ἡ μόνη θέση ποὺ τοῦ “ταιριάζει”, εἶναι τοῦ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΗ! Ὁ προδότης κληρικὸς παίρνει ἀπ’ εὐθείας ἐντολὲς ἀπὸ τὸν γιὸ τοῦ διαβόλου, τὸν Πάπα! Οἱ λυκοποιμένες ἀποζητοῦν τὴν κοσμικὴ ἐξουσία, καὶ παγιδεύοντας τὴν Ποίμνη τοῦ Χριστοῦ στὸ Σκότος, περιμένουν ΑΞΙΩΜΑΤΑ! Ὁ διάβολος θέλει γιὰ τὸν ἑαυτό του τὴν βασιλεία, τὴν δύναμη καὶ τὴν δόξα, δηλαδὴ ὅσα ἀνήκουν στὸν Κύριο. Ὁ λόγος ποὺ οἱ λυκοποιμένες συγχαίρουν τὸν ἑαυτό τους γιὰ τὴν βεβήλωση τῆς ἱερότητας τοῦ γάμου, εἶναι ἐπειδὴ ἔτσι ἀποστέρησαν τὴν κοινωνία ἀπὸ τὸν σωτήριο χαλινὸ τῶν ἠθῶν! Ὅλοι τους ἐργάζονται γιὰ τὸν ἐκφαυλισμὸ τοῦ λαοῦ μας καὶ τὴν ἀναβίωση τῆς αἰσχρῆς εἰδωλολατρίας, καὶ εἶναι ἀνάγκη νὰ βάλουμε ἕνα φρένο στὴν διαβολικὴ μανία τους!
Καθισμένος στὸ γραφεῖο τοῦ π. Σαββάτιου, δίπλα στὸν ναό, τὸν περίμενα νὰ τελειώσει τὴν συζήτηση ποὺ εἶχε μὲ κάποιους. Οἱ ἀπορίες μου περιστρέφονταν γύρω ἀπὸ δύο παράδοξα· τὴν ἀόρατη βία τῆς ψυχολόγου “Ἡρωδιάδας”, καὶ τὴν ἱκανότητα κάποιων, νὰ ποδηγετοῦν τὴν Κοινὴ Γνώμη. «Πάτερ εἶναι σωστὸ τὸ συμπέρασμά μου, ὅτι τοὺς ἀσεβεῖς ψυχολόγους, δὲν τοὺς “συμφέρει” νὰ γνωρίζουν οἱ ἄνθρωποι τὴν ἀλήθεια γιὰ τὴν ζωὴ καὶ τοὺς Νόμους τοῦ Χριστοῦ; Κρατώντας τους δηλαδὴ ῥηχούς, ἐκμεταλλεύονται τὸ ψυχικὸ κενό τους γιὰ νὰ τοὺς δίνουν ΕΝΤΟΛΕΣ γιὰ τὴν ζωή τους…». Ὁ πνευματικός μου δὲν κατάλαβε τί ἐννοοῦσα, καὶ τοῦ περιέγραψα τὰ παράδοξα.
«Νικηφόρε, πρὶν γίνω ἱερέας σπούδασα Κοινωνιολογία. Παίρνοντας τὸ πτυχίο συνειδητοποίησα καλύτερα τί διδάχτηκα, ὅτι δηλαδὴ τὸ “φυσιολογικὸ” γιὰ τὸν “πολιτισμό”, ἦταν οἱ ἄνθρωποι νὰ δέχονται “αὐτομάτως” τὶς ἐντολὲς τῶν ΜΕΣΩΝ ΜΑΖΙΚΗ ΥΠΟΒΟΛΗΣ! Συναισθανόμενος τὴν ἱερότητα τοῦ ἀνθρώπου, κλονίστηκα! Ὅμως ὁ Κύριος μὲ φώτισε, καὶ μὲ τὴν βοήθειά Του ἔγινα ἐργάτης στὸν ἀμπελῶνα Του, γιὰ νὰ ἀντιστρέφω τὴν δυσμενῆ κατάσταση τῆς “ἁποϊεροποίησης” τοῦ ἀνθρώπου! Στὰ ἐρωτήματά σου πρῶτα θὰ σοῦ μεταφέρω κάποια σημεῖα ἀπὸ τὴν θεωρία τῆς “κοινωνικῆς κατασκευῆς τῆς πραγματικότητας”, καὶ μετὰ θὰ σοῦ ἀπαντήσω μέσα ἀπὸ τὴν καρδιά μου, ὡς ἱερέας. Ἡ ζωὴ τοῦ δυτικοῦ στηρίζεται στὶς ἐνορμήσεις. Γιὰ νὰ ἀνακουφιστεῖ ἀπὸ τὶς συσσωρευμένες ἐντάσεις τῶν ἐνορμήσεων, συμβουλεύεται διάφορους εἰδικούς, ἀκόμα κι ἄν δὲν τὸ ξέρει. Γιὰ παράδειγμα, τὰ νήματα τῆς Κοινῆς Γνώμης τὰ κινοῦν κάποιοι “εἰδικοί” ποὺ δὲν φαίνονται. Ἡ ἀντίληψη ποὺ ἔχει κάποιος γιὰ τὸν ἑαυτό του, προέρχεται ἀπὸ τοὺς κοινωνικοὺς ῥόλους ποὺ τοῦ ἔχουν ἀναθέσει οἱ “εἰδικοί”, ἀκόμα κι ἄν δὲν τὸ ξέρει. Ἔτσι ὅλα αὐτὰ ποὺ γνωρίζει μέσα ἀπὸ τοὺς ῥόλους, γίνονται ἀντιληπτὰ ὡς ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΗ ΜΟΙΡΑ, γιὰ τὴν ὁποία τὸ ἄτομο μπορεῖ νὰ… ἀποποιηθεῖ τὴν εὐθύνη τῶν πράξεών του, νοιώθοντας πὼς δὲν ἔχει ἄλλη ἐπιλογή! Αὐτὸ σημαίνει ὅτι ἡ ἴδια ἡ ταυτότητα τοῦ ἀτόμου συρρικνώνεται, σὲ σημεῖο τὸ ἄτομο νὰ ταυτίζεται μὲ τὴν ἑρμηνεία τοῦ καλοῦ ἤ κακοῦ ῥόλου ποὺ “ἑρμηνεύει”! Ἐπειδὴ ἀπὸ μόνος του ὁ ἄνθρωπος νοιώθει ὅτι εἶναι μία ΕΠΙΣΦΑΛΗΣ ΟΝΤΟΤΗΤΑ(!), ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὶς σχέσεις του μὲ τοὺς ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ, οἱ ὁποῖοι ὅμως μπορεῖ νὰ ἀλλάξουν τὴν συμπεριφορά τους, ἤ ἀκόμα καὶ νὰ ἐξαφανιστοῦν. Ὁ ἐπισφαλῆς αὐτὸς χαρακτήρας αὐξάνει περισσότερο μὲ τὶς ἐμπειρίες τοῦ ἑαυτοῦ του μὲ τὶς “ὁριακὲς περιστάσεις”, δηλαδὴ μὲ ὅ,τι δὲν βλέπει μὲ τὰ μάτια τοῦ σώματος, ἀλλὰ τοῦ εἶναι… ἀνερμήνευτα! Ἡ ταυτότητά του νομιμοποιεῖται μόνο μέσα ἀπὸ τὰ συμφραζόμενα, ἀπὸ ὅσα συμβαίνουν γύρω του… Ὅλα αὐτὰ τοῦ δημιουργοῦν αἰσθήματα τῆς… ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ και τοῦ ΑΝΗΚΕΙΝ, καὶ μπορεῖ νὰ καθησυχάζει τὸν ἑαυτό του ὅτι ζεῖ σωστά. Τὸ πραγματικὸ “ὄνομα” τοῦ δυτικοῦ ἀνθρώπου εἶναι αὐτὸ ποὺ τοῦ ἔχουν δώσει οἱ “εἰδικοί”, ἐπειδὴ ἡ ἐπιστήμη γνωρίζει ποιὸς πραγματικὰ εἶναι! Ἡ ΕΠΙΓΝΩΣΗ, ἠ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ νὰ νομιμοποιεῖται, ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΓΝΩΣΤΗ ΣΤΟ ΑΤΟΜΟ! Ἀρκεῖ νὰ εἶναι ΕΠΙΣΤΗΤΗ, δηλαδὴ νὰ μποροῦν οἱ εἰδικοὶ νὰ τὴν γνωρίζουν ἐπιστημονικά! Τὸ καθεστὼς τῆς “κοινωνικῆς πραγματικότητας” ΠΡΟΣΔΙΔΕΙ ΤΗΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ στὸν ἄνθρωπο, ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ, ποὺ γνώρίζει τὴν ταυτότητά του! Ἡ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου ΑΠΕΙΛΕΙΤΑΙ ΔΙΑΡΚΩΣ ἀπὸ τὴν παρουσία καταστάσεων ποὺ ΣΤΕΡΟΥΝΤΑΙ ΝΟΗΜΑΤΟΣ, καὶ ἐπιπλέον ἀντιμετωπίζει τὴν διαρκῆ ἀνάγκη νὰ κρατάει ΤΟ ΧΑΟΣ ΣΕ ΑΠΟΣΤΑΣΗ! Ὁλόκληρη ἡ κοινωνικὴ πραγματικότητα εἶναι ΕΠΙΣΦΑΛΗΣ! Κάθε φορὰ ποὺ οἱ “θεσμοθετήσεις” ποὺ συγκαλύπτουν αὐτὸν τὸν ἐπισφαλῆ χαρακτήρα, ἀπειλοῦνται ἤ καταρρέουν, ἀναδύεται ἡ διαρκῆς πιθανότητα τρόμου…».
«Καλὰ εἶπα, ὅτι ἡ ΑΟΡΑΤΗ ΒΙΑ βασίζεται στὴν ἐξαχρειωμένη κατάσταση τῶν ἄλλων! Δηλαδὴ πάτερ, οἱ σκοτεινὲς δυνάμεις “ἀκυρώνουν” τὴν ἱερότητα τοῦ ἀνθρώπου γιὰ νὰ τὸν κάνουν ὑποχείριό τους! Τὸν μαθαίνουν νὰ ζεῖ ὅπως τὸ ζῶο, μὲ τὸ τυφλὸ ἔνστικτο ποὺ δὲν μεταβάλλεται, γιὰ νὰ τοῦ στεροῦν τὴν πνευματικὴ ἐλευθερία του! Ὅμως πάτερ, δὲν ἔχουμε πόλεμο μόνο ἀπὸ τὸ σκότος ποὺ ξέρουμε, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τοὺς λυκοποιμένες, ποὺ ἐπειδὴ πρόδωσαν ἐκεῖνοι τὸν Χριστό, τώρα θέλουν νὰ βάλουν κι ἐμᾶς νὰ Τὸν προδώσουμε! Κάνουν τὰ πάντα γιὰ νὰ τραβήξουν τὸν λαό μας στὴν Παναίρεση, δηλαδὴ τὴν εἰδωλολατρεία! Τί θὰ γίνει μὲ ὅλα αὐτὰ τὰ παιδιά, ποὺ ἐξ αἰτίας τῶν λυκοποιμένων μεγάλωσαν μέσα σὲ τὲτοια προδοσία; Ζοῦν ἀπαιτῶντας ὅλα τὰ δικαιώματά τους, ἀλλὰ τοὺς ἀφαιροῦν τὸ ἀπόλυτο δικαίωμα, τὴν συμμετοχὴ στὸν θάνατο καὶ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ!».
«Παιδί μου, οἱ ἀληθινοὶ Χριστιανοὶ ὀφείλουμε νὰ φέρουμε ἐξωτερικὴ στολὴ τὴν ταπείνωση καὶ τὴν ἁγνότητα, ὅπως οἱ ἀκόλουθοι τοῦ Βασιλιᾶ! Πρέπει νὰ δείχνουμε μὲ τὸν βίο μας, ὅτι τὸ φῶς τοῦ κόσμου εἶναι ἡ ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου, ὥστε ἡ λυχνία μας νὰ φέγγει καὶ νὰ μεταδίδει στοὺς ἄλλους τὴν ἀλήθεια! Ἡ κακία τρέμει τὸ φῶς! Οἱ βάρβαροι τρέμουν τῆν σοφία τοῦ Θεοῦ! Χρειάζεται νὰ ἐργαζόμαστε γιὰ νὰ φωτίζουν οἱ λυχνίες μας καὶ μέσα στοὺς ἀνέμους, ἀλλὰ κρατώντας τὴν φλόγα τῆς πίστης, τῆς ἀρετῆς καὶ τῆς γνώσης ἀναμμένη, ἡ δύναμη τῆς ψυχῆς μας θὰ ἀνάβει περισσότερο, ὅταν τὴν φυσοῦν οἱ ἄνεμοι τοῦ κόσμου αὐτοῦ! Καὶ ὅταν ἔρθει ὁ πολυφίλητος Νυμφίος τῆς ψυχῆς μας, θὰ εἴμαστε ἕτοιμοι νὰ Τὸν ἀκολουθήσουμε στὸν οὐράνιο Νυμφῶνα τῶν δικαίων καὶ τῶν ἁγίων!».
Ὁμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ βασιλεῖ, ὅστις ἐποίησε γάμους τῷ υἱῷ αὐτοῦ. Καὶ ἀπέστειλε τοὺς δούλους αὐτοῦ καλέσαι τοὺς κεκλημένους εἰς τοὺς γάμους, καὶ οὐκ ἤθελον ἐλθεῖν.
Πάλιν ἀπέστειλεν ἄλλους δούλους λέγων· εἴπατε τοῖς κεκλημένοις· ἰδοὺ τὸ ἄριστόν μου ἡτοίμασα, οἱ ταῦροί μου καὶ τὰ σιτιστὰ τεθυμένα, καὶ πάντα ἕτοιμα· δεῦτε εἰς τοὺς γάμους.
Οἱ δὲ ἀμελήσαντες ἀπῆλθον, ὃς μὲν εἰς τὸν ἴδιον ἀγρόν, ὃς δὲ εἰς τὴν ἐμπορίαν αὐτοῦ· οἱ δὲ λοιποὶ κρατήσαντες τοὺς δούλους αὐτοῦ ὕβρισαν καὶ ἀπέκτειναν.
Ἀκούσας δὲ ὁ βασιλεὺς ἐκεῖνος ὠργίσθη, καὶ πέμψας τὰ στρατεύματα αὐτοῦ ἀπώλεσε τοὺς φονεῖς ἐκείνους καὶ τὴν πόλιν αὐτῶν ἐνέπρησε.
Τότε λέγει τοῖς δούλοις αὐτοῦ· ὁ μὲν γάμος ἕτοιμός ἐστιν, οἱ δὲ κεκλημένοι οὐκ ἦσαν ἄξιοι· πορεύεσθε οὖν ἐπὶ τὰς διεξόδους τῶν ὁδῶν, καὶ ὅσους ἐὰν εὕρητε καλέσατε εἰς τοὺς γάμους.
Καὶ ἐξελθόντες οἱ δοῦλοι ἐκεῖνοι εἰς τὰς ὁδοὺς συνήγαγον πάντας ὅσους εὗρον, πονηρούς τε καὶ ἀγαθούς· καὶ ἐπλήσθη ὁ γάμος ἀνακειμένων.
Ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν εἶναι ὅμοια μὲ βασιλέα, ὁ ὁποῖος ἔκανε μεγαλοπρεπεῖς γάμους στὸ παιδί του. Καὶ ἔστειλε τοὺς δούλους του νὰ καλέσει τοὺς προσκαλεσμένους του στοὺς γάμους, ἀλλὰ ἐκεῖνοι δὲν ἤθελαν νὰ ἔρθουν. Πάλι ἔστειλε ἄλλους δούλους λέγοντας· πεῖτε στοὺς προσκαλεσμένους· ἰδοὺ τὸ συμπόσιο τὸ ἔχω ἑτοιμάσει, οἱ ταῦροι μου καὶ τὰ καλοαναθρεμμένα θρεφτάρια ἔχουν σφαχτεῖ καὶ εἶναι ὅλα ἕτοιμα. Ἐλᾶτε στοὺς γάμους. Ἀλλὰ ἐκεῖνοι περιφρόνησαν τὴν πρόσκληση, ἀδιαφόρησαν καὶ πῆγαν ἄλλος μὲν στὸ κτῆμα του καὶ ἄλλος δὲ στὸ ἐμπόριό του. Οἱ ὑπόλοιποι δέ, ἀφοῦ ἔπιασαν τοὺς δούλους, τοὺς ὕβρισαν καὶ τοὺς σκότωσαν. Ἀκούγοντας δὲ ὁ βασιλιὰς ἐκεῖνος ὀργίστηκε γιὰ τὴν ἀχαρακτήριστη συμπεριφορὰ τῶν προσκαλεσμένων, ἔστειλε τὰ στρατεύματά του, ἐξολόθρευσε τοὺς φονιάδες ἐκείνους καὶ κατέκαυσε τὴν πόλη τους. Τότε λέει στοὺς δούλους του· ὁ μὲν γάμος εἶναι ἕτοιμος, ἀλλὰ οἱ προσκεκλημένοι δὲν ἦταν ἄξιοι νὰ παρακαθήσουν στὸ συμπόσιο. Πηγαίνετε λοιπὸν στὰ σταυροδρόμια καὶ τὰ τρίστρατα καὶ ὅσους βρῆτε ἐκεῖ, καλέστε τους στοὺς γάμους. Βγῆκαν οἱ δοῦλοι ἐκεῖνοι στοὺς δρόμους καὶ συγκέντρωσαν ὅσους βρῆκαν καλοὺς καὶ κακούς· καὶ γέμισε ἡ μεγάλη αἴθουσα τοῦ γαμηλίου συμποσίου ἀπὸ συνδαιτημόνες (καὶ αὐτὸ πραγματοποιήθηκε μὲ τὴν Ἐκκλησία, στην ὁποία κλήθηκαν καὶ προσήλθαν οἱ εἰδωλολάτρες ποὺ πίστεψαν). (Ματθ. 22, 2-10)
* Ματθ 5,32
Οἰ πληροφορίες γιὰ τὴν ἱστορία τοῦ διαζυγίου, εἶναι ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ ἀθάνατου πατέρα μας, Αὐγουστίνου Καντιώτη, ΕΘΝΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
Τὸ ῥωμαίικο φιλότιμο εἶναι ἡ ἐπουράνια “ἀγαπητικὴ τιμὴ” ποὺ τρέφει
τὴν εὐλαβὴ ψυχή, καὶ ΦΩΤΙΖΕΙ ΤΗΝ ΘΕΛΗΣΗ ΤΗΣ!
Τὸ βιβλίο μου εἶναι ἕτοιμο νὰ φτάσει
στὴν ἠλεκτρονικὴ διεύθυνσή σου!
Διαβάζοντάς το, ξεκινᾶς ἕνα ταξίδι ἀπὸ δρόμο ποὺ εἶχε κλείσει ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια στὸν τόπο μας!
Θυμήσου τὰ λόγια μου…
