Μπαίνοντας στὸ πρῶτο μαγαζὶ ποὺ θὰ βρεθεῖ μπροστά μου, καὶ ἀγοράζοντας τὸ πρῶτο ποὺ θὰ βρῶ ἀπὸ αὐτὸ ποὺ μὲ ἐνδιαφέρει, κινοῦμαι μὲ μονομέρεια. Μὲ παρωπίδες. Στὴν οὐσία ὑποχρεώνομαι νὰ πληρώσω ὅ,τι μοῦ ζητήσουν καὶ δὲν διστάζω νὰ ἀγοράσω, ἀφοῦ χρειάζομαι τὸ συγκεκριμένο προϊόν. Στὴν μονομέρεια, ἡ ποιότητα παύει νὰ εἶναι τὸ πρῶτο κριτήριο. Στὴν πραγματικότητα, καταργοῦνται τὰ ἴδια τὰ κριτήρια, καὶ ἀντικαθίστανται ἀπὸ τὸ φανταχτερό, τὸ ἠχηρό, καὶ τὸ πρόχειρο…
Τί γίνεται ὅμως, ἄν τὸ προϊὸν ποὺ βρέθηκε μπροστά μου προωθεῖται ἀπὸ τὸ ἐμπόριο μαζικά, καὶ τὰ κεντρικὰ καταστήματα διαθέτουν ἀποκλειστικὰ αὐτό; Τί γίνεται ἄν οἱ κατασκευαστές του ἔχουν ἤδη ἀποφασίσει γιὰ τὰ χαρακτηριστικὰ ποὺ θὰ προσθέσει αὐτὸ στὴν ζωή μου; Ἄν δὲν εἶχα προλάβει νὰ σκεφτῶ ἐγὼ τὶ ταιριάζει στὸν χαρακτήρα μου —στὸ συγκεκριμένο θέμα— καὶ δοθεῖ κάτι προεπιλεγμένο στὴν συμπεριφορά μου; Ποιό θὰ εἶναι τὸ ἀποτέλεσμα ἄν ἀγνοῶ τὶς διαφορὲς ποὺ ἔχει τὸ προϊὸν ποὺ θὰ ἀγοράσω, ἀπὸ τὰ ἄλλα ποὺ ἀνταγωνίζεται, καὶ ὡς ἐκ τούτου, οἱ διαφορές του θὰ ἀπαγορευτοῦν ἀπὸ τὴν ζωή μου; Ποιὸν θὰ μπορῶ νὰ κατηγορήσω, ἄν νιώσω ὅτι τὸ συγκεκριμένο προϊόν ὑποσκάπτει τελικὰ τὶς ἀνάγκες μου;
Πῶς θὰ ξέρω ὅτι καλύπτει τὶς ἀνάγκες μου, τὸ πρῶτο προϊὸν ποὺ βρέθηκε μπροστά μου;
Συγκρίνω σημαίνει συγκεντρώνω ὅλα τὰ δεδομένα καὶ ΚΡΙΝΩ ποιό ταιριάζει στὶς ἀνάγκες μου. Ἀντιπαραθέτω διάφορα ἐνδεχόμενα, γιὰ νὰ διαπιστώσω πού μειονεκτοῦν, καὶ πού πλεονεκτοῦν. Αὐτὴ ἡ διαδρομὴ μὲ βάζει στὸν δρόμο τῆς αὐτογνωσίας, τοῦ αὐτοσεβασμοῦ, τοῦ ἀγώνα γιὰ τὴν διασφάλιση τῆς ἀξιοπρεπειας! Μόνο ὅταν ἀποφασίσω τὶ θέλω νὰ θυσιάσω, προκειμένου νὰ ἀποκτήσω κάτι ποὺ εἶναι ἰδιαίτερο γιὰ ἐμένα, ἡ ἀπόφασή μου θὰ εἶναι συνειδητή!
Στὴν μονομέρεια κάποιος κινεῖται ἀσυναίσθητα· ὑπάρχει δηλαδὴ κρυμμένος καταναγκασμός, ἄρα καὶ ὑποτίμηση! Ἄν αἰσθάνομαι ὡς πλῆγμα τὸ ὅτι ἐξαναγκάζομαι νὰ ἀγοράσω κάτι, τότε τὶ θὰ μποροῦσα νὰ πῶ ὅταν ὁ καταναγκασμὸς μοῦ ἐπιβάλλει ἔτοιμα, ΠΡΟΣΥΣΚΕΥΑΣΜΕΝΑ ΠΙΣΤΕΥΩ;
Οἱ σημερινοὶ ἄνθρωποι λένε ὅτι πιστεύουν στὸν ἑαυτό τους. Ζοῦν μὲ τὴν ἐλπίδα ὅτι κρύβουν μέσα τους μιὰ τίγρη, καὶ ὅτι ἄν καταφέρουν νὰ τὴν ἐλευθερώσουν, οἱ ἄλλοι θὰ τοὺς παραδεχτοῦν, καὶ θὰ τοὺς ἀποδεχτοῦν. Δυστυχῶς, ἔτσι παραδέχονται ἀθόρυβα ὄτι ἐξαρχῆς δὲν εἶδαν τίποτα ὄμορφο μέσα τους…
Ὑπάρχουν ὅμως καὶ ἄνθρωποι ποὺ δὲν νιώθουν ὅτι ὑπερτεροῦν ἔναντι τῶν ἄλλων, οὔτε ὅτι εἶναι κατώτεροί τους· σκέφτονται δηλαδὴ μέτρια γιὰ τὸν ἑαυτό τους, δηλαδὴ εἶναι μετριόφρονες. Αὐτὸ ἀκολούθως σημαίνει ὅτι πειθαρχοῦν σὲ κανόνες, οἱ ὁποῖοι φυσικά, τοὺς παρέχουν προστασία ἀπὸ τὸ παράλογο πάσης φύσεως! Αὐτὸ δὲν ἀρέσει στὸν «πολιτισμένο κόσμο»!
Δὲν εἶναι ὥρα γιὰ παράπονα
Ὁ Θεὸς ἔπλασε τὸν ἄνθρωπο ἐλεύθερο νὰ διαλέξει τὸν τρόπο ποὺ θὰ ζήσει τὴν ζωή του. Γι’ αὐτὸ στὰ ἑπόμενα ἄρθρα θὰ συγκρίνουμε διάφορες καταστάσεις ποὺ ζοῦμε, σὲ μιὰ προσπάθεια νὰ κατοχυρώσουμε τὴν ἀξία ποὺ ἔχουμε ὡς ἄνθρωποι ἀπὸ τὴν στιγμὴ τῆς σύλληψής μας! Ἐν τέλει, ἡ δυνατότητα συγκρίσεων στὴν ζωή μας, μεταφράζεται κυριολεκτικὰ σὲ ἘΛΕΥΘΕΡΙΑ!
Τὸ βιβλίο μου εἶναι ἕτοιμο νὰ φτάσει
στὴν ἠλεκτρονικὴ διεύθυνσή σου!
Διαβάζοντάς το, ξεκινᾶς ἕνα ταξίδι ἀπὸ δρόμο ποὺ εἶχε κλείσει ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια στὸν τόπο μας!
Θυμήσου τὰ λόγια μου…
