-Ἑνὸς ἐστι χρεία
«Μὰ τὴν φράση “Νὰ ζεῖ κανείς, ἤ νὰ μὴν ζεῖ”, μόνο ὁ Χορτάτος μπορεῖ “νὰ τὴν πεῖ” παππού, ποὺ εἶναι ζῶο...», εἶπα, καὶ εἶδα τὸν σκύλο μου ποὺ ἦταν ξαπλωμένος…
-Τὴν κρίσιν φυγεῖν ἀδύνατον
“Χριστέ μου, σῶσε με!”. Ἡ ἐσωτερικὴ κραυγὴ ἀναδύθηκε μέσα ἀπὸ τὰ βάθη τῆς ψυχῆς μου, καὶ πρὸς στιγμὴν κίνησε μία πνοὴ λύτρωσης μέσα μου! Ἀνακουφίστηκα ποὺ μὲ φυγάδευσε στὴν ἀπέναντι…
-Ἔχε πίστη
«Θέλεις;», ῥώτησε ὁ Χρόνης καὶ ἔδειξε τὰ γαριδάκια ποὺ κρατοῦσε, ἀλλὰ θυμήθηκε ὅτι νήστευα καὶ τὸ διόρθωσε: «Τί λέω, ἀφοῦ δὲν τρῶς...». Εἶχε ἀνοίξει τὸ σακουλάκι, ἀφότου τελείωσε τὴν μεγάλη…
-Γρηγορεῖτε, ἀνδρίζεσθε, κραταιοῦσθε
«Εὐριδίκη, ἀκριβῶς μόλις πάτησα στὴν αὐλὴ τοῦ γυμνασίου πέρσι, ξεκινώντας τὴν α΄ τάξη, ἀπὸ τὸ “περιβάλλον τῆς αὐλῆς” μοῦ ἔγινε σαφὲς ὅτι ἦταν πολλὰ αὐτὰ ποὺ “ὄφειλα νὰ μάθω”, ἀλλὰ…
-Δός Μοι, υἱέ, σὴν καρδίαν
«Ὅμηρε, τὸ πιστεύεις ὅτι ξεχείλιζα τὸ πιάτο μου μὲ φαγητό, ἀλλὰ τὰ μάτια μου λυποῦνταν ποὺ δὲν χωροῦσε κι ἄλλο; Ἔλεγα ὅτι ἄν ἦταν τρόπος, θὰ μποροῦσα νὰ τσακίσω ὅλη…
-Κάτι μέσα μου λέει…
«Μπῆκαν χώματα στὰ μάτια μου!», εἶπα νιώθοντας τοὺς κόκκους νὰ μὲ κόβουν κάτω ἀπὸ τὰ κλειστὰ βλέφαρα. Ὁ ὀξὺς πόνος δὲν ἐπέτρεπε στοὺς βολβοὺς νὰ κινηθοῦν, χωρὶς νὰ κάνουν τὴν…
-Τὰ λυχνάρια μας ἀναμμένα
«Ὁ μεγαλύτερος φόβος τοῦ ἀνθρώπου εἶναι τὸ “τίποτα”, δηλαδὴ ἡ μοναξιά! Προσπαθῶ νὰ βρῶ μία φίλη, ἀλλὰ δυσκολεύομαι! Δὲν ξέρω νὰ σοῦ πῶ τὶ εἶναι αὐτὸ τὸ ὀδυνηρὸ αἴσθημα τῆς…
-Ἀργία μήτηρ πάσης κακίας
«Ἔχω τὰ νεῦρα μου καὶ μοῦ φταῖνε ὅλα! Νομίζω ὅτι εἶμαι ἕνα πιεσμένο ἑλατήριο, ποὺ ἔτσι καὶ γίνει τὸ λάθος θὰ ἐκτιναχτῶ, καὶ ἀλίμονο σὲ ὅποιον βρίσκεται δίπλα μου! Ποιά…
-Ἅγια νιάτα!
Σινώπη (Εὔξεινος Πόντος), 18ος αιώνας«Πῶς βρέθηκε ἡ Ἑλένη μας στὸ διοικητήριο τοῦ πασᾶ, Εὐφρασία;», ῥώτησε ἡ Πουλχερίτσα ἀναστατωμένη, ὅπως ἦταν καὶ μικρότερή μου. Δὲν θὰ τῆς ἔκρυβα τίποτα· ἔπρεπε νὰ…
-Ὁ θησαυρὸς τῶν ἀγαθῶν
«...Ἐσὺ νὰ μὴν δίνεις σημασία, νὰ κοιτᾶς τὴν δουλειά σου, παιδί μου. Ἡ θέση μας εἶναι νὰ ἀσχολούμαστε μὲ τὸ καλό, γιὰ νὰ μποροῦμε νὰ κάνουμε προσευχή. Ὅταν ἐξετάζουμε τὶς…
-Τίμα τὸν Πατέρα σου!
«Τὰ κορίτσια στὴν τάξη μου ἔλεγαν, ὅτι ἡ Ἰσιδώρα ἔπαθε κρίση πανικοῦ στὸ σπίτι της, πρὶν λίγες ἡμέρες! Καὶ ὅτι αὐτὸ τὸ παθαίνει ὅποιος δὲν ξέρει τὸν τρόπο νὰ νιώθει…
-Γενεᾶς ἀδίκου χαλεπὰ τὰ τέλη
«Σὲ ἕναν παπικό, ὁ ἅγιος Παΐσιος εἶχε πεῖ: “Ἐσεῖς βάζετε τὸν ἐγκέφαλο, ἐμεῖς τὴν πίστη! Μὲ τὴν λογική σας περιορίζετε τὴν θεϊκὴ δύναμη, ἐπειδὴ τὴν θεία Χάρη τὴν πετᾶτε στὴν…
-Ἡ ἀλήθεια νὰ λέγεται
«Καλά, σὲ ἄκουγα χθὲς νὰ ἀπολογεῖσαι ἔτσι στὴν μάνα μου καὶ δὲν τὸ πίστευα, ὅτι ὑπῆρχε καὶ ἀρνητικὸς βαθμὸς στὴν αὐτοεκτίμηση! Ἐλπίδα, ἔτσι καὶ δώσεις αἷμα σὲ κάποιον, τὸν κατέστρεψες…
-Κουτὶ παραπόνων
«Δὲν μπορεῖς νὰ περιμένεις λίγο, παιδάκι μου;», ῥώτησα βαριεστημένα τὸν δεκάχρονο ἀδερφό μου. Τὸν ἄκουγα ἀπὸ ὥρα νὰ γκρινιάζει, ἀλλὰ δὲν ἔβγαζα τὰ ἀκουστικὰ ἀπὸ τὰ αὐτιά. «Τώρα θέλω τὰ ῥοῦχα…
-Εἶμαι εὐτυχισμένος μὲ τὸν τρόπο μου…
2 ( -3) - ( -5) = -6 + 5 = -1 «Δὲν καταλαβαίνω γιατὶ βγαίνει θετικὸ τὸ πέντε! Δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι ἀρνητικὸ τὸ πρόσημο;», εἶπα κατασυγχυσμένος. Ἔβλεπα…
-Κάτι λείπει ἀπὸ τὸν κόσμο…
Γιὰ τὴν ἀπογευματινὴ βόλτα τοῦ σκύλου στέλνουν συνέχεια ἐμένα, ἐπειδὴ τὰ ἀδέρφια μου δὲν μποροῦν. Ὁ ἀδερφός μου τρέχει στὰ φροντιστήρια γιὰ τὴν ἑτοιμασία γιὰ τὶς πανελλήνιες, καὶ ἡ ἀδερφή…
-Πάντα ὀνειρευόμουν…
Ὅταν εἶσαι ὑπερευαίσθητος ἡ ζωὴ εἶναι δυσκολότερη. Γιὰ νὰ ἐπιβιώσεις, πρέπει νὰ παραδεχτεῖς ὅτι ἡ ζωή ποὺ ἔχεις δὲν εἶναι τέλεια ἀλλὰ θὰ ἀφήσεις τὶς δικαιολογίες, καὶ θὰ κάνεις τὰ…
-Ψυχή μου ἀνάστα, τί καθεύδεις;
«Εἰρήνη, μόλις μπῆκες τὸ σπίτι γέμισε μὲ τὴν μυρωδιὰ τοῦ χωριοῦ! Τώρα καταλαβαίνω πόσο μοῦ λείπει!», εἶπε ἡ Σοφία ἔκπληκτη. Στεκόμουν μὲ ἀπορία δίπλα στὴν δεύτερη ξαδέρφη μου, προσπαθώντας νὰ καταλάβω…
-Ὥρα ἡμᾶς ἤδη ἐξ ὕπνου ἐγερθῆναι
...ὅτι ἐφύλαξα τὰς ὁδοὺς Κυρίου καὶ οὐκ ἠσέβησα ἀπὸ τοῦ Θεοῦ μου, ὅτι πάντα τὰ κρίματα Αὐτοῦ ἐνώπιόν μου, καὶ τὰ δικαιώματα Αὐτοῦ οὐκ ἀπέστησαν ἀπ΄ ἐμοῦ. Καὶ ἔσομαι ἄμωμος μετ΄…
-Δεῦτε προσκυνήσωμεν
«Ραφαήλ, βγάλε τὸ συρτάρι νὰ τὸ φτιάξω τώρα ποὺ ἔχω τὰ ἐργαλεῖα ἔξω». Ἔσκυψα καὶ τὸ τράβηξα μὲ δύναμη, ἐπειδὴ ἔβγαινε μὲ δυσκολία. Δὲν θυμόμουν πόσο καιρὸ εἶναι χαλασμένοι οἱ…
-Εἶναι θέμα λογικῆς
«Κάτσε κάτω παιδί μου, νὰ μιλήσουμε σὰν ἄνθρωποι!», μοῦ εἶπε ἡ ξαδέρφη μου μὴ βγάζοντας ἄκρη, ποὺ μίλαγα σὰν πολυβόλο. «Μπορεῖς νὰ μὲ φανταστεῖς καθιστό;», ἀπόρησα μὲ τὰ μάτια γουρλωμένα καὶ…
-Δοῦλος τοῦ Θεοῦ λογιοῦμαι
«Σὲ λίγο θὰ βλέπεις τὸν γύψο καὶ θὰ χαίρεσαι, Μανώλη!». «Ἄχ, πρόσεξε Ἀριστέα, μὴ στηρίζεσαι στὸ πόδι μου!», εἶπα χωρὶς νὰ ἤμουν βέβαιος ἄν ἦταν καλὴ ἰδέα νὰ ἀφήσω τὴν…
-Ἔμμισθες ὑπηρεσίες κόρης!
«Μὰ δὲν γίνεται νὰ ἀγοράζεις κάθε ἑβδομάδα ροῦχα καὶ παπούτσια Ἁγνή μου! Εἶναι παράλογο, δὲν σοῦ χρειάζονται! Οἱ περιττὲς ἀγορὲς εἶναι ἐπιζήμιες γιὰ τὴν ψυχή, τῆς γίνονται κάτι σὰν βαρίδι!». Μοῦ…
-Ἔμμισθες ὑπηρεσίες υἱοῦ!
«Ζωὴ θὰ ἀργήσει ὁ θεῖος;», ρώτησε ὁ Ἀχιλλέας ποὺ δὲν μποροῦσε νὰ περιμένει γιὰ πολύ. Δὲν δεχόταν ὅτι ἐγὼ δὲν θὰ πήγαινα μαζί τους στὴν Κρήτη, στὴν τριήμερη ἐκδρομὴ ποὺ…
-Ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά Σου
«Εὐτυχῶς ποὺ γνωρίζονται οἱ μαμάδες μας καὶ φιλοξενούμαστε μαζὶ στὸ μοναστήρι!», εἶπε ἡ Θεοδώρα μόλις γύρισε· εἶχε πάει τὶς δύο μικρότερες ἀδερφοῦλες της στὴν μαμά τους, γιὰ νὰ βροῦν τὰ…