Ἀρχίζοντας νὰ καθαρίζει τὸ μῆλο ὁ μπαμπάς, εἶπε: «Ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ πῆρε τὸ αὐτί μου, ὅτι στὸ ἐξωτερικὸ λένε πὼς ἡ πρόσβαση στὸ διαδίκτυο δὲν ἀποτελεῖ προνόμιο, ἀλλὰ ἀνθρώπινο δικαίωμα, τὸ ὁποῖο πρέπει νὰ διασφαλιστεῖ σὲ ὅλα τὰ μήκη καὶ τὰ πλάτη τῆς ὑφηλίου, ἤμουν παραπάνω ἀπὸ βέβαιος ὅτι ἡ ἐπιλογή μας εἶναι ἄριστη! Βλέπεις Βαρβάρα, τὰ μηχανήματα ποὺ θέλουν νὰ ἐμφυτεύουν ἀργότερα στὸ σῶμα τους οἱ “βιονικοὶ ὑπεράνθρωποι”, θὰ χρειάζονται τὸ διαδίκτυο. Τὰ ἀνθρωποεϊδῆ, οἱ κυβερνοοργανισμοί, ὅπου τὸ μόνο ποὺ θὰ “ἀξίζει” πάνω τους θὰ εἶναι… τὰ μηχανικὰ ἐμφυτεύματά τους, θὰ κάνουν τὰ πάντα γιὰ νὰ μοιάζουν στὰ πρότυπά τους, τοὺς δαίμονες!».
«Μπαμπά, θὰ κάνουμε τὸ μεγάλο βῆμα νὰ πᾶμε στὸ χωριὸ γιὰ νὰ ζήσουμε, γιὰ νὰ ἀποφύγουμε αὐτὸ ποὺ λένε “Μεγάλη Ἐπανεκκίνηση”;». Παίρνοντας τὸ μῆλο, παραδέχτηκα στὸν ἑαυτό μου ὅτι φοβόμουν αὐτὸ τὸ ἄγνωστο ποὺ λένε ὅλοι, ὅτι θὰ φέρει τὸ μέλλον.
«Μὰ ἡ Μεγάλη Ἐπανεκκίνηση ἔχει γίνει ἤδη, ἐδῶ καὶ αἰῶνες!», εἶπε κοιτάζοντάς με ἀδιάφορα. «Ἁπλῶς ὅλα γίνονταν συγκαλυμμένα ἀπὸ τὸ Σκότος, ὕπουλα! Αὐτὸ ποὺ διασπείρουν ὅτι θὰ κάνουν σὲ λίγα χρόνια, γιὰ νὰ ἐλέγχουν τὸν κόσμο μὲ τὸν φόβο, θὰ εἶναι ἡ ἀποκάλυψη τῆς Μεγάλης Ἀπάτης τῶν αἰώνων! Αὐτὸ τὸ ὄνομα ταιριάζει καλύτερα, τὸ “Ἐπανεκκίνηση” εἶναι ὀφθαλμαπάτη. Ἀφήνουν τὸ χρονικὸ περιθώριο στοὺς ἀνθρώπους σὲ ὁλόκληρη τὴν ὑφήλιο, νὰ πάρουν ἀπόφαση ὅτι εἶναι ἀβοήθητοι ἀλλὰ μὲ ἕνα “φύσημα” τοῦ Κυρίου, τὸ οἰκοδόμημά τους θὰ ἀχρηστευτεῖ ὅπως ὁ Πύργος τῆς Βαβέλ! Ὅσο ὁ ἄνθρωπος ἐμπιστεύεται τὸν οὐράνιο Πατέρα του καὶ κάνει μὲ ἀγάπη τὸ θέλημά Του, δὲν ἔχει τίποτα νὰ φοβᾶται! Δὲν εἶναι ἡ δουλειά του νὰ φοβᾶται! Ὁ Χριστὸς διοικεῖ! Πρὸ τετελεσμένων γεγονότων βλέπουν ὅτι βρίσκονται μόνο ὅσοι ζοῦν μὲ ἀμέλεια. Ἡ αἴσθηση ὅτι ὁ κόσμος βρίσκεται πιασμένος σὲ ἕνα δίχτυ, ἠχεῖ μέσα στὸ ψυχικὸ κενὸ τῆς ἀδιαφορίας γιὰ τὸν Χριστό, καὶ τὸ βάρος τέτοιας ζωῆς εἶναι ἀσήκωτο! Δουλεύοντας τόσα χρόνια στὶς ἐκπομπὲς γιὰ τὴν μόδα πέρασε στὸ “πετσί μου”, ὅτι οἱ πολλοὶ σπαταλᾶνε τὴν ζωή τους ὅπως τοὺς διατάζουν οἱ λίγοι. Συνειδητοποιώντας μὲ τὴν μαμά σου πὼς οἱ περισσότερες ἀνάγκες τῆς οἰκογένειάς μας ἦταν ἀποτέλεσμα τέτοιων ἔμμεσων ἐντολῶν, καὶ πὼς δουλεύοντας σὰν εἵλωτες, οἱ στὸχοι μας καθοδηγοῦνταν ἀπὸ τὴν πλεονεξία, καταλήξαμε ὅτι οἱ δουλειές μας κατατρόπωναν τὴν πίστη μας! Λέγοντας τὰ πράγματα μὲ τὸ ὄνομά τους, εἴδαμε πὼς ἡ νοοτροπία τῆς ἀχαλιναγώγητης ἐργασίας ὀφειλόταν στὴν ἔλλειψη ἐμπιστοσύνης στὸν Κύριο, γεγονὸς ποὺ ἀποτελοῦσε ΠΡΟΔΟΣΙΑ! Ἐπιπλέον, παραδεχτήκαμε πὼς δὲν προλαβαίναμε νὰ σοῦ μεταδώσουμε τὴν συγκίνηση ποὺ νοιώθαμε ἐμεῖς παλιότερα, ἀπὸ τὸ βίωμα τῆς πίστης στὸν Χριστό! Στὴν κρίση συνείδησης ποὺ μᾶς ἀκινητοποίησε, ὁ π. Θαλάσσιος μᾶς εἶπε ὅποτε βρισκόμαστε σὲ πειρασμό, νὰ νηστεύουμε. Διαρκὴς μετάνοια σημαίνει, θέλω τὸν Χριστὸ στὴν ζωή μου! Ὁ ἐσωτερικὸς πλοῦτος καλλιεργεῖται μὲ τὴν σύνεση τῆς αὐτοθυσίας! Κάνοντας μὲ τὴν νηστεία λιτὴ ζωὴ γιὰ πολλὲς ἡμέρες, μὲ τὴν μαμά σου εἴδαμε τὸν νοῦ τὴς ψυχῆς μας σὰν νὰ “ξυπνάει”! Ἦταν πρωτόγνωρο νὰ νοιώθουμε τὸ βίωμα τῆς ταπείνωσης μπροστὰ στὸν Κύριο, νὰ μᾶς ἀπαγκιστρώνει ἀπὸ τὶς “θεωρίες” τῆς κοινωνίας, εἰδικὰ ἀπὸ τὴν “ἀπαίτησή της” νὰ κλονιζόμαστε μὲ τὴν ἰδέα τῆς “φτώχειας”! Ἀνέκαθεν ἡ ἀρετὴ τῆς πτωχείας ἦταν τὸ ἦθος ποὺ χαρακτήριζε τὸν ἑλληνικὸ λαό, ἡ ὁποία ἀρετὴ λαμπρύνει τὴν ὕπαρξη τοῦ ἀνθρώπου! Στὴν οὐσία πρόκειται γιὰ τὸ ἀσκητικὸ φρόνημα, δηλαδὴ γιὰ τὸ “ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους, καὶ πᾶσαν τὴν ζωὴ ἡμῶν, Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα”, ποὺ ἐλευθερώνει τὴν ψυχή ἀπὸ τὴν φυλακή της! Σκεπτόμενοι ὅτι θὰ καταναλώναμε τὰ φτωχικὰ παραδοσιακὰ φαγητά, ποὺ ὑπενθυμίζουν ὅτι θὰ μείνουμε γιὰ λίγο πάνω στὴν γῆ, τὸ καλάθι τῶν ἀγορῶν μας εἶχε αἰσθητὰ λιγότερα ψώνια! Τὸ θυμᾶσαι.Ἡ πορεία πρὸς τὸν οὐρανὸ ἀφαιρεῖ ἀνάγκες καὶ ἀναδεικνύει τὴν σεμνὴ οἰκογενειακὴ ψυχαγωγεία σὲ ΩΡΑΙΟΤΗΤΑ, σὲ ποιότητα ζωῆς! Ἦταν ἀπρόβλεπτη ἡ ἀνακάλυψη ὅτι στὴν προσπάθεια νὰ ζοῦμε ὅπως εἴχαμε μάθει κάποτε ἀπὸ τοὺς παππούδες καὶ τὶς γιαγιάδες μας, τὰ καλοκαίρια στὰ χωριά μας, μᾶς χρειάζονταν πολὺ λιγότερα χρήματα γιὰ τὸν μῆνα! Τότε ἦταν ποὺ μείωσα ἐγὼ στὴν ἐργασία μου, τοὺς ἐξαντλητικοὺς ῥυθμοὺς καὶ τὴν κατάχρηση τῆς Κυριακῆς, καὶ ἐπιστρέψαμε οἰκογενειακῶς στὴν μυστηριακὴ ζωὴ τῆς Ὁρθοδοξίας! Ἡ πρώτη ἐντολὴ τοῦ Κυρίου στὸν ἄνθρωπο ἦταν ἡ νηστεία, ἡ ὁποία πολεμάει τὰ πάθη τῆς ψυχῆς, ὅπως γιὰ παράδειγμα τὸν ἐγωισμό, τὴν ζήλεια καὶ τὸν φθόνο. Ἄν ἀποφασίσουμε νὰ ἐγκρατευτοῦμε, Βαρβάρα, πρέπει νὰ εἴμαστε προετοιμασμένοι ὅτι τὰ βέλη τοῦ πάθους θὰ περιμένουν νὰ μᾶς βροῦν ἀπρόσεκτους γιὰ νὰ χτυπήσουν. Οἱ συνήθειές μας εἶναι γιὰ νὰ τὶς ἐλέγχουμε ἐμεῖς, ὄχι γιὰ νὰ μᾶς ἐλέγχουν ἐκείνες. Ἡ ἀνάγκη ξεσηκώνει τὴν ἐφευρετικότητα, ἡ ὁποία ἐπανα-ἀνακαλύπτει τὰ παραδοσιακὰ ὑλικά καὶ συνταγὲς ποὺ εἶχε ἐκτοπίσει ἡ μόδα τῆς “διενθοῦς κουζίνας”. Ὅταν ἡ ἐγκράτειά μας εἶναι εὐάρεστη στὸν Κύριο, τὰ πάθη ἀρχίζουν νὰ ὑποχωροῦν, νὰ θεραπεύονται, ἐπειδὴ ἡ πνευματικὴ ζωὴ εἶναι ὀντολογικὴ παρουσία τῆς Χάριτος. Τὸ “ἀκοίμητο σκουλίκι” τῆς πόλης εἶναι ἡ ζήλια, πίσω ἀπὸ τὴν ὁποία κρύβεται ὁ φθόνος γιὰ τὸ “καλύτερο” ποὺ ἔχει ὁ πλησίον. Βλέποντας πὼς οὔτε ἡ μαμά σου ἔνοιωθε νὰ ὑστερεῖ, μαγειρεύοντας φαγητα ποὺ ἄλλες οἰκογένειες δὲν καταδέχονται, ἤ δὲν γνωρίζουν, τὰ σπλάχνα μας ἄρχιζαν νὰ γίνονται οἰκτίρμονα γιὰ τοὺς ἀνθρώπους γύρω μας. Ὅσο περισσότερο ἔλεος νιώθαμε γιὰ τὸν πονεμένο σημερινὸ ἄνθρωπο, τόσο μειώναμε τὸ ποσὸ ποὺ διαθέταμε γιὰ τὴν διατροφή μας, καὶ ἄλλο τόσο στερεωνόταν μέσα μας ἡ ἰδέα ὅτι ἄν μέναμε στὸ χωριό, θὰ ἦταν ἐφικτὸ νὰ ζήσουμε ἀπὸ τὴν τροφὴ ποὺ θὰ παράγουμε μόνοι μας! Ὅταν συνειδητοποιήσαμε ὅτι ἐπανα-ἀνακαλύψαμε τὶς πατροπαράδοτες ῥίζες μας, ὄχι τοῦ οἰκονομικοῦ, ἀλλὰ τοῦ πνευματικοῦ συμφέροντος, ἔκλεισα τὴν συμφωνία γιὰ τὸ ἐγκαταλλειμένο κτῆμα δίπλα στὸ πατρικό μου σπίτι. Θεοῦ θέλοντος, σὲ λίγο καιρὸ θὰ ἔχουμε δικό μας λάδι, λαχανικά, τυροκομικά, φροῦτα καὶ θὰ τρῶμε ἀπὸ τὰ δικά μας αὐγά! Ὁ λόγος ποὺ θὰ πᾶμε νὰ ζήσουμε στὴν ἡσυχία, εἶναι γιὰ νὰ βροῦμε καὶ τὴν ἐσωτερικὴ ἠσυχία. Στὴν φύση, τὰ πάντα μιλᾶνε γιὰ τον Χριστὸ καὶ οἱ εὐλογίες Του, κόβουν τὴν ἀνάσα!».
«Κι ἐγὼ χαίρομαι ποὺ θὰ κάνουμε αὐτὴ τὴν καινούργια ἀρχή! Τὰ καλοκαίρια ποὺ πηγαίνω στὶς θεῖες, περνᾶμε φανταστικὰ μὲ τὰ ξαδέρφια! Δὲν λέω, θὰ ὑπάρχουν πράγματα ποὺ θὰ μοῦ φαίνονται ἀλλιώτικα, καὶ θὰ ἔχουμε καὶ πολλὲς δουλειὲς μέσα καὶ ἔξω ἀπὸ τὸ σπίτι, ἀλλὰ θέλω νὰ ξεφύγω ἀπὸ τὴν παράλογη κακία ποὺ βλέπω γύρω μου!». Ὁ μπαμπὰς διέκρινε τὸ παράπονο τῆς φωνῆς μου, καὶ περίμενε νὰ τοῦ πῶ. «Ἡ “τέλεια”, δηλαδὴ τὸ κορίτσι ποὺ ἐπιδιώκει νὰ εἶναι τὸ δημοφιλέστερο σὲ ὅλο τὸ σχολεῖο, μὲ ἄκουσε νὰ λέω ὅτι ὅσοι θεωροῦν “δικαίωμά τους” νὰ χειρουργοῦνται, γιὰ νὰ ἀλλάξουν κάτι πάνω τους, ἔχουν ἑτοιμαστεῖ ἤδη γιὰ τὴν δαιμονικὴ ἐποχὴ τῶν μηχανικῶν ἐμφυτευμάτων, καὶ τὴν συνεπαφὴ τῶν μυικῶν ἱστῶν τοῦ σώματος μὲ ἠλεκτρονικὲς συσκευές. Γενικὰ ἡ “τέλεια” μὲ περιφρονοῦσε, ἐπειδὴ τὰ ροῦχα μου ἦταν μονίμως “ἐκτὸς μόδας”. Μόνο τὴν ἡμέρα ποὺ εἶχε βρέξει πολὺ καὶ οἱ δρόμοι εἶχαν γίνει ποτάμια, καὶ στὸ σχόλασμα ἔπρεπε νὰ βγοῦμε στὸν δρόμο, τότε καταδέχτηκε νὰ μὲ κοιτάξει. Εἶχε βάλει τὰ κλάματα ἀλλὰ ἐγὼ τὴν ἐνθάρρυνα, καὶ μπαίνοντας στὰ νερὰ ὥς τὸν ἀστράγαλο, τὴν ἔπιασα ἀπὸ τὸ χέρι γιὰ νὰ διασχίσουμε μαζί τὴν αὐλὴ τοῦ σχολείου. Παραδόξως, ἀπὸ τότε ἔγινε μαζί μου σκληρόκαρδη καὶ προσπαθεῖ καθημερινὰ νὰ ἀποδείξει ὅτι εἶναι καλύτερη ἀπὸ ἐμένα, σὰν νὰ μὴν τὴν εἶχα βοηθήσει, ἀλλὰ νὰ τὴν εἶχα βλάψει! Πολὺ ἀργότερα, ποὺ μὲ ἄκουσε νὰ μιλάω γιὰ τὶς χειρουργικὲς ἐπεμβάσεις, ποὺ ἔχουν γίνει τῆς μόδας, δὲν ἤξερα ὅτι ἡ “τέλεια” αἰσθανόταν μειονεξία γιὰ τὰ αὐτιά της, ἐπειδὴ ἔβρισκε ὅτι ἦταν ἐλαφρῶς πεταχτά. Νομίζοντας ὅμως ὅτι τὴν σχολίαζα στοὺς ἄλλους, παραμονεύει νὰ μὲ ἐκδικηθεῖ ἔχοντας τὰ μάτια της διαρκῶς πάνω μου, καὶ διασπείρει ἕνα σωρὸ ψέματα, ποὺ διαβρώνουν τὶς σχέσεις μου μὲ τὰ ὑπόλοιπα παιδιὰ… Ὅταν μπαίνω στὴν τάξη χρειάζομαι δύναμη γιὰ νὰ ἀντέξω τὴν πίεση ποὺ μοῦ ἀσκεῖ, καὶ δόξα τῷ Θεῷ, ἡ νηστεία μοῦ δίνει τὴν ψυχικὴ ἐνίσχυση τῆς ταπείνωσης, ποὺ ἔχω ἀνάγκη. Ὅμως μπαμπὰ θέλω νὰ καταλάβω πῶς γίνεται νὰ βοηθᾶς κάποιον, καὶ αὐτὸ νὰ πληγώνει τὸν ἐγωισμό του! Δὲν εἶναι παράλογο;».
«Ἡ βία εἶναι ἡ πρώτη ὕλη τοῦ πολέμου, ὁ ὁποῖος εἶναι ἐξ ὁρισμοῦ παράλογος. Ὁταν κυριαρχεῖ ὁ ἐγωισμός, τὸ βίωμα τοῦ πονηροῦ πνεύματος ἐκφράζεται μέσα ἀπὸ τὴν στενοχώρια, τὴν κατάθλιψη, ἀκόμα καὶ τὴν ἀπόγνωση. Στὴν περίπτωση ὅπου ἡ δυσαρέσκεια ἐκλογικεύεται, δηλαδὴ “νομιμοποιεῖται”, γίνεται βία ποὺ στοχεύει στὴν ἐπανάσταση, ὥστε ὁ ἐγωισμός νὰ κυριαρχήσει στοὺς ἄλλους. Ἐπειδὴ ὁ ἀγνώμονας εἶναι ἀναίσθητος, μειονεκτεῖ ἐναντι ἐκείνου ποὺ τοῦ ἔδωσε, καὶ εἶναι ἀπρόθυμος νὰ ἀνταποδώσει τὴν χάρη. Προκειμένου νὰ καλύψει —ἀπὸ τὰ μάτια του— τὴν πνευματικὴ κατωτερότητά του, γίνεται σκληρόκαρδος, καὶ ἀνταποδίδει κακὰ ἀντὶ ἀγαθῶν! Βεβαίως, ὁ πρώτος διδάξας τοῦ ἐγωισμοῦ εἶναι ὁ ἀγνώμονας διάβολος. Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι ὁ Μέγας Ἡγέτης τοῦ Γένους τῶν ἀνθρώπων. Ὁ διάβολος, ποὺ ἤθελε νὰ ἁρπάξει τὴν θέση τοῦ Ὑψίστου Χριστοῦ, μετὰ τὴν πτώση του στὴν γῆ μποροῦσε νὰ “σταθεῖ” μόνο ὡς ἐπίδοξος τύραννος. Ὕστερα ἀπὸ τὴν ὁριστικὴ συντριβή του στὴν αἰωνιότητα, ἀπὸ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, ὁ διάβολος ἐπιχείρησε νὰ ἀνασυνταχθεῖ, γιὰ νὰ μεθοδεύσει ἐκ νέου τὴν πλάνη τοῦ ἀνθρώπου καὶ τὴν ἅλωσή του. Ὡς προβατόσχημος, ἐφηῦρε τὴν πολιτικὴ ἡγεσία ὡς πρόσχημα γιὰ νὰ ὑφαρπάξει τὴν πνευματικὴ ἡγεσία! Τότε ξεκίνησε νὰ σπέρνει στὴν Δύση τὴν Μεγάλη Ἀπάτη τῶν αἰώνων ποὺ εἶπα, τὴν ἐποχὴ τῆς “Ἀναγέννησης”, ποὺ σημαίνει παλιγγενεσία. Αὐτὰ ποὺ ἀναγεννήθηκαν ἦταν ἡ ἐγκληματικὴ παραπλάνηση καὶ διαφθορὰ σὲ ἐπίπεδο λαῶν! Τότε ἔγινε παιδί μου, ἡ Μεγάλη Ἐπανεκκίνηση τοῦ κόσμου!».
«Μπαμπά, οἱ θεοφόροι Πατέρες μᾶς λένε νὰ ἀποφεύγουμε αὐτὸ ποὺ μᾶς καλύπτει τὸ κενό γιὰ νὰ φανεῖ ἡ γυμνότητα τῆς ψυχῆς μας, καὶ μετὰ νὰ τὴν καλύψουμε μὲ τὴν ὑπακοὴ στὶς ἐντολὲς τοῦ Χριστοῦ. Ὅταν ὅμως κάποιος ὑποτάσσεται στὶς ὑπόγειες διαταγὲς τῶν ἀνθρώπων, αὐτὸ δείχνει ὅτι ἀντιλαμβάνεται τὸν ἑαυτό του ὡς ΥΠΟΔΕΕΣΤΕΡΟ, καὶ θεωρεῖ ἀδύνατον νὰ ξεφύγει ἀπὸ τὴν ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΠΙΒΟΛΗ ΤΟΥΣ. Προφανῶς, ἡ “τέλεια” ἤθελε νὰ κρύψει ἀπὸ τὰ μάτια της τὴν κατωτερότητα ποὺ φέρνουν οἱ ψεύτικες βεβαιότητες τῆς ὡραιοπάθειας καὶ τῆς δόξας ποὺ ἐπιδιώκει, “νομιμοποιώντας” τὴν κυριαρχία της πάνω μου. Αὐτὸ γίνεται ἐπειδὴ δὲν ἔχει τὸ πνευματικὸ θάρρος νὰ λέει τὰ πάθη μὲ τὸ ὄνομά τους, ἀλλὰ ἄν νήστευε, θὰ μποροῦσε νὰ τὰ διακρίνει!».
«Ὁ Ἀββὰς Ἰσαὰκ ὁ Σύρος λέει, ὅτι τὸ φιλήδονο θέλημά μας καλύπτει, σκεπάζει, τὴν φυσικὴ γνώση —δηλαδὴ τὴν διάκριση τοῦ καλοῦ ἀπὸ τὸ κακὸ— ποὺ εἶναι ὁ σπόρος τῆς ἀρετῆς. Εἶναι ἔτσι φτιαγμένος ὁ ἄνθρωπος, ποὺ ἄν ἀφεθεῖ στὴν ἀπόλαυση τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν, ἡ ζωή του εἰσέρχεται στὴν λύπη καὶ τὴν κατήφεια. Ἡ τροφὴ ποὺ χρειάζεται τὸ σῶμα μας πρέπει νὰ εἶναι τόση ὥστε νὰ ἀφήνει τὴν ψυχὴ ἐλαφριά, γιὰ νὰ μπορεῖ νὰ ἀγωνίζεται πνευματικά! Ἡ ἀρχὴ τῆς ἐνάρετης ζωῆς εἶναι νὰ ἐπιδίδεται ὁ νοῦς στὴν μελέτη τῶν θείων λόγων, οἱ ὁποῖοι στερεώνουν στὴν ἀπόκτηση τῆς ἀρετῆς τῆς πτωχείας. Γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ ἀρνούμαστε τὴν ἱκανοποίηση τῶν παθῶν, καὶ σιγὰ σιγὰ ξεφεύγουμε ἀπὸ τὸν χαλινὸ τῆς ἁμαρτίας. Τὸ ὑλικό μας εἶναι τέτοιο, ποὺ χρειάζεται νηστεία καὶ προσευχὴ γιὰ νὰ τρέφεται καὶ νὰ προχωράει. Μὲ τὴν ταπείνωση ποὺ δίνει ἡ πτωχεία, ἡ σάρκα αἵρεται ὑπὸ τοῦ πνεύματος, καὶ ὅταν ὅλος ὁ ἄνθρωπος γίνεται πνευματικός, παύει ἡ ἐξουσία τοῦ ἐχθροῦ πάνω στὴν ψυχή! Ἐπειδὴ ὁ διάβολος δουλεύει μόνο μέσῳ τῆς σάρκας, μέσῳ τῶν παθῶν καὶ τῆς ὕλης, μὲ τὴν ἄσκηση τῆς πτωχείας δὲν μπορεῖ νὰ δουλέψει στὴν ψυχή, καὶ γι’ αὐτὸ δὲν μπορεῖ νὰ πολεμήσει τὴν νηστεία. Οἱ πνευματικὲς ἀξίες εἶναι ἀνεξάρτητες ἀπὸ τὴν ὕλη καὶ γι’ αὐτὸ εἶναι ἀνεξάρτητες ἀπὸ τὴν φθορά!».
«Ἐμεῖς ὅμως ζοῦμε τὴν ἀντιστροφὴ τοῦ πλούτου», εἶπα σκεπτική. «Ἐνῶ ὁ ἄνθρωπος φτιάχτηκε γιὰ τὸν αἰώνιο πλοῦτο, ὁ διάβολος μᾶς ὠθεῖ στὸν ὑλικὸ πλοῦτο γιὰ νὰ χάσουμε τὴν ταπείνωση, καὶ νὰ καταδικαστοῦμε στὴν φτώχεια τῆς αἰωνιότητας! Μπαμπά, ἡ ψυχὴ νοιώθει ὑποδεέστερη ὅταν φυλακίζεται, ἀλλὰ ἡ ἴδια πιστεύει ὅτι ζεῖ ἐλεύθερη! Αὐτὸ συμβαίνει μὲ τὴν “τέλεια”! Ἐνῶ ἔχουμε ἴση ἀξία, ὅσο δὲν καταφέρνει νὰ μὲ μειώσει δὲν μπορεῖ νὰ ἡσυχάσει, ποὺ βλέπει ὅτι σέβομαι τὸν ἑαυτό μου καὶ τὰ δῶρα τοῦ Χριστοῦ!
«Μὰ αὐτὸ ἀκριβῶς ξεκίνησε στὴν Μεγάλη Ἀπάτη τῆς δύσης! Ἐνῶ οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι κήρυξαν στὴν οἰκουμένη πὼς ὁ Κύριος ἐλευθέρωσε τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τὴν δουλεία τῆς ἀμαρτίας, μὲ τὶς μηχανές του ὁ διάβολος βάλθηκε νὰ διαστρέφει τὴν ἀλήθεια, διαδίδοντας ὅτι ἐλευθερία εἶναι… ἡ ἀπελευθέρωση τῶν δαιμονικῶν παθῶν! Δὲν τὸ ἔλεγαν ἀνοιχτὰ οἱ “μαθητὲς” ποὺ “ἐκπαίδευε”, ἀλλὰ ἡ οὐσία τῆς ψευδο-ἐλευθερίας ποὺ εἶχε ὡς σύνθημά της ἡ Γαλλικὴ Ἐπανάσταση, ἦταν ἡ ἀπαίτηση τοῦ ἀνθρώπου γιὰ ἰσοθεΐα… Μὲ τὴν Γαλλικὴ Ἐπανάσταση πῆρε σάρκα καὶ ὀστὰ ἡ Μεγάλη Ἀπάτη τῆς δύσης! Μὲ τὴν βία οἱ ἐπαναστάτες “μαθητὲς” τοῦ διαβόλου, τερμάτησαν τὸν θεσμὸ τῆς βασιλείας καὶ “ἐπανεκκίνησαν” τὴν ζωὴ τῶν ἀνθρώπων ἐκεῖ, φτιάχνοντας τὸ φιλελεύθερο κράτος, τοῦ ὁποίου οἱ πολιτικοὶ ὀνόμασαν “δημοκρατία(!)”, καὶ τὸν νόμο, ποὺ “νομιμοποιοῦσε” τὸν ἐγωισμὸ…. Ἡ παράλογη συσσώρευση τῶν ἀνθρώπων στὶς πόλεις, εἶναι ἡ κεφαλαιώδης ἀλλαγὴ στὴν ζωὴ τῶν λαῶν, Βαρβάρα, ἐπειδὴ ΑΛΛΑΞΕ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΕΒΓΑΖΑΝ ΤΟ ΨΩΜΙ ΤΟΥΣ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ! Ἀφοῦ “παραιτήθηκαν” ἀπὸ τὴν αὐτάρκεια ποὺ τοὺς ἐξασφάλιζε ἡ γῆ, γιὰ νὰ ἐπιβίωναν χρειάζονταν πλέον ΧΡΗΜΑΤΑ! “Μεταναστεύοντας” οἱ κάτοικοι τῆς Εὐρώπης καὶ τῆς Ἀμερικῆς, ἀπὸ τὸν “ἁπλὸ λαὸ” τῆς ὑπαιθρου ποὺ εἶχε βασιλιά, στὶς πόλεις ὡς μισθωτοί, ποὺ εἶχαν πρωθυπουργό, ἔχασαν τὸ ἔδαφος κάτω ἀπὸ τὰ πόδια τους ἀφοῦ χωρὶς νὰ καταλάβουν, ἡ ζωὴ “μετανάστευσε” μέσα στὴν φαντασία τους! Οἱ βιομηχανίες ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΟΥΛΗΣΟΥΝ ὅσα παρήγαν μὲ ἐντατικοὺς ῥυθμούς, καὶ ἡ διαφήμιση ἔπιασε νὰ ὑφαίνει τὸ παράλογο, δηλαδὴ τὸν ἐγωισμό, ποὺ εἶχε ἀναχθεῖ στὸ “ἀπόλυτο συμφέρον”! Ἐκ τῶν πραγμάτων ἡ ζωὴ στὴν πόλη ἀποτελοῦσε μία “διαστρεβλωμένη πραγματικότητα”, ὅμως μέσα στοὺς στόχους τῶν λεγόμενων “διαφωτιστῶν”, ἦταν καὶ ἡ διαστρέβλωση τῶν λέξεων —οἱ ὁποῖες εἶναι σύμβολα— ἔτσι ὥστε νὰ διαστρεβλώνουν τὴν ἴδια τὴν ἀλήθεια! Στὴν δημιουργία τῶν “σατανικῶν ἰσοτήτων”, δύο ἐκ διαμέτρου ἀντίθετες ἤ ἀνόμοιες καταστάσεις, μία ἠθικὴ καὶ μία ἀνήθικη, ἐκφράζονται ὡς “ἴσες”… Αὐτὴ ἦταν ὅλη ἡ ψευδο- ἰσότητα” γιὰ τὴν ὁποία θριαμβολογοῦσε ἡ Γαλλικὴ Ἐπανάσταση!».
«Τὸ βλέπουμε καὶ ἐμεῖς, μπαμπά. Παραδοσιακὰ ἥρωες ὀνομάζονταν αὐτοὶ ποὺ θυσιάζονταν γιὰ τὴν πατρίδα, ἤ ἀκόμα καὶ γιὰ τὴν οἰκογένειά τους, ἐνῶ τώρα θεωροῦνται οἱ μεγαλο-ἀπατεώνες στὶς ταινίες, ποὺ μὲ ἐπιστημονικὲς γνώσεις ὀργανώνουν “ἀπαιτητικὲς” ληστεῖες! Ἤ, οἱ ποδοσφαιριστὲς ποὺ πληρώνονται μὲ μυθικὰ ποσά! Ὅμως ἡ διαστρέβλωση τῶν λέξεων, “ἀρέσει” στοὺς ὑπερήφανους! Ὅπως καταλαβαίνω ἀπὸ τὴν “τέλεια”, ἐκ τῶν πραγμάτων ὅσοι ὑπερηφανεύονται, βλέπουν τὰ πάντα ἀλλοιωμένα! Ὁπότε ἄν συγχέουν τὴν εὐγένεια γιὰ παράδειγμα, μὲ τὴν κολακεία, ἡ ἐξαπάτηση ποὺ γίνεται μὲ τὴν γενικὴ διαστρέβλωση τῆς πραγματικότητας, εἶναι πάνω ἀπὸ τὴν νόησή τους! Εἶναι ἑπόμενο ἔτσι, νὰ “νομιμοποιεῖται” στὴν κοινωνία ὁ ἐγωισμὸς καὶ ἡ ὑπερηφάνεια! Ἀλλὰ γιατὶ εἶπες ὅτι μὲ τὴν ἐπανεκκίνηση ποὺ ὀργάνωσε ὁ διάβολος μὲ τὶς πόλεις, στόχευε στὴν πνευματικὴ ἡγεσία τοῦ κόσμου; Πῶς τὸν βοήθησε σὲ αὐτὸ ἡ πολιτικὴ ἡγεσία;».
«Ὅλα ἔγιναν στὸ ὄνομα τῆς “προόδου”! Ὁ “πολιτισμὸς τῆς ἐλευθερίας” τῶν αἱρετικῶν δυτικῶν βασίστηκε στὴν “ἐπιθυμία” τοῦ διαβόλου, τὴν ἀπομάκρυνση ἀπὸ… τὸ βλέμμα τοῦ Χριστοῦ! Ἡ ἀπόρριψη τῆς μετὰ θάνατον ζωῆς, ἔκρυβε τὸ “μέλλον” τοῦ διαβόλου· ἔτσι ἡ λήθη γιὰ τὴν ἀπόδοση τῆς Δικαιοσύνης στὴν αἰωνιότητα, ἀπὸ τὸν Κύριο, συμφωνοῦσε μὲ τὴν ἀναχαίτηση τῆς ὁμοίωσης τοῦ ἀνθρώπου πρὸς τὸν Θεό, ποὺ ἤθελε ὁ διάβολος· ὁ ὁποῖος μὲ λύσσα πάσχιζε νὰ “νικήσει” τὴν σπίθα τοῦ Θεοῦ, μέσα στὸν ἄνθρωπο! Ἡ πορεία πρὸς τὴν ἅλωση τοῦ ἀνθρώπου ὀνομάστηκε ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΑΒΟΛΟ, “πρόοδος”, παιδί μου, ἐννοώντας τὴν αὐτοκαταστροφικὴ πορεία τοῦ ὑπερήφανου ἀνθρώπου! Ἡ Γαλλικὴ Ἐπανάσταση ἀνέδειξε τὴν πολιτικὴ ὡς ἡγέτιδα ἐπιστήμη, ἀποστολὴ τῆς ὁποίας ἦταν τὸ ἄνοιγμα τοῦ δρόμου γιὰ τὴν ἅλωση τοῦ ἀνθρώπου. Τὸ κράτος φτιάχνει τοὺς νόμους, οἱ ὁποῖοι πρωτίστως παρέχουν νομικὴ κάλυψη σὲ ὅσους τοὺς φτιάχνουν, ὥστε νὰ παρανομοῦν ὅλοι “ἀνεπιφύλακτα”, ἀφοῦ ἕνα κράτος ἀσέβειας πρὸς τὸν Χριστὸ “ἐπιτίθεται” στὴν Ἀπόλυτη Ἀλήθεια! Ὁ “ἱεροποιημένος” νόμος ἦταν αὐτὸς ποὺ ὅριζε τὴν ὑπερήφανη “ἐλευθερία” ὡς δικαίωμα, ἀλλὰ τὸν νόμο τὸν ὅριζε ἡ προσωπικὴ ἄποψη τῶν ψευδοφιλόσοφων, ποὺ γινόταν τὸ παιχνίδι στὰ χέρια ὅσων ἤθελαν νὰ κάνουν ῥιζικὲς ἐπεμβάσεις στὴν κοινωνία. Βλέπεις, ὁ φιλελευθερισμὸς παραδέχεται μόνο τὴν γνώση ὡς “ἀλήθεια”, καὶ ὁ ὀρθολογισμὸς χαρακτηρίζει ὡς “ψεύδος”, ὅ,τι δὲν ἑρμηνεύεται μὲ τὸ “στενὸ” μυαλό! Ὁπότε θεωροῦνται ταυτόσημα ἡ “ἐπανεκκίνηση” καὶ ὁ Μηδενισμός, ἡ φιλοσοφικὴ θεωρία ποὺ ἀρνήθηκε κάθε ἀρχὴ καὶ ἀξία ποὺ εἶχαν οἱ δυτικοί στὴν παραδοσή τους! Τὸ “ὄνειρο” τοῦ μηδενιστῆ διαβόλου ἦταν ὁ ἄνθρωπος νὰ ἐπιστρέψει στὸν… ἐκμηδενισμό, δηλαδὴ στὴν… μὴ ὕπαρξη! Ἄν ὁ Θεὸς εἶναι ἀγάπη, καὶ τὰ πάντα εἶναι Θεός, τὸτε στὴν ἄρνηση τοῦ Θεοῦ, τὰ πάντα θὰ εἶναι μίσος! Μόνο ποὺ ἡ ἄρνηση τοῦ Θεοῦ, συνεπάγεται καὶ τὴν ἄρνηση τοῦ ἀνθρώπου! Ἡ θεωρία τοῦ μηδενιστῆ Νίτσε ὑποστήριζε πὼς ὁ ἄνθρωπος “σκότωσε” τὸν Θεό, καὶ πῆρε τὴν θέση Του ὡς “ἄνθρωπος- θεός”, ὡς “ὑπεράνθρωπος”, ποὺ θὰ ἄφηνε πίσω τὶς παλιὲς ἰδέες καὶ θὰ ἔφτιαχνε τὶς δικές του…Γιὰ νὰ γίνει κάποιος ὑπεράνθρωπος, παιδί μου, πρέπει πρῶτα νὰ γίνει ἀπάνθρωπος, δηλαδὴ νὰ χάσει τὴν ἀνθρωπιά του!».
«Ὁ Νόμος φυλάκιζε τὸν ἄνθρωπο καὶ ὁ Χριστὸς μᾶς ἐλευθέρωσε, πῶς γίνεται κάποιοι νὰ Τὸν μισοῦν ἤ νὰ εἶναι θυμωμένοι μαζί Του; Καὶ νὰ λένε ὅτι προστατεύουν μόνοι τους τὰ δικαιώματά τους; Ἀπὸ τὴν φιλανθρωπία Του ὁ Κύριος, ἔπαθε τόσα ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς Του, γιατὶ Τὸν θεωροῦσαν ἄδικο; Αὐτοὶ ποὺ τὰ λένε, δὲν ἔχουν ἰδέα ἀπὸ τὴν ἀληθινὴ Χριστιανοσύνη! Ὁ ἅγιος Παΐσιος ἔλεγε ὅτι ἡ ἀνώτερη χαρὰ βγαίνει ἀπὸ τὴν θυσία! Μὲ αὐτὴ περπατᾶμε στὸν στενὸ δρόμο, ποὺ ὁδηγεῖ στὴν ἀγκαλιὰ τοῦ Χριστοῦ! Λογικὸ εἶναι ἄν δὲν θυσιάζουμε τὸ ἐγώ μας, νὰ θέλουμε νὰ θυσιάσουμε τοὺς ἄλλους, στὸ ἐγώ μας…».
«Ὁ “ὑπεράνθρωπος” τῆς δύσης, Βαρβάρα, θεώρησε τὸν ἑαυτό του “ἥρωα” ἐπειδὴ ἁμάρτανε. Ὅσο τὸ ἔβλεπαν οἱ πολιτικοί, χαίρονταν! Ἐπειδὴ οἱ πολίτες δὲν μποροῦσαν νὰ δοῦν τὰ λάθη ποὺ διέπρατταν, οὔτε τὰ λάθη τῶν πολιτικῶν μποροῦσαν νὰ διακρίνουν, καὶ οἱ πολιτικοὶ ἦταν ἥσυχοι. Μάλιστα, τὰ αἰσχρὰ σχέδιά τους στηρίζονταν ἀκριβῶς, στὸ ὅτι οἱ πολίτες θὰ ἐξακολουθοῦσαν νὰ ἁμαρτάνουν! Μᾶλλον οἱ πολιτικοί πίστευαν, ὅτι τὸ “ἀκαταδίωκτο” θὰ ἴσχυε καὶ μετὰ θάνατον… “Ὁ ὑπεράνθρωπος” τῆς δύσης —ἐπιστρέφω σὲ αὐτὸν— μποροῦσε νὰ βρεῖ μόνο τὴν ψευδαίσθηση τῆς χαρᾶς, ἀλλὰ μέχρι αὐτὸ “ἐπιτρέπει” ἡ διαβουκόληση τῶν μαζῶν, ὁ μηχανισμὸς τοῦ ἄνομου κράτους γιὰ τὴν παραχάραξη τῆς πραγματικότητας· μὲσῳ τῆς ἐφημερίδας ἀρχικά, καὶ μὲ ὅσα μέσα ἐφευρίσκονταν στὸ διάβα τοῦ χρόνου, γιὰ νὰ ἐπιβάλλει τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο κάποιος, θὰ ἀναγνωριζόταν ἀπὸ τοὺς ἄλλους ὡς “ὑπεράνθρωπος”! Ἡ ἐξουσία ἐπιβλέπει ὅτι δὲν θὰ ξεφύγει κανείς, ἀπὸ τὶς γραμμὲς ποὺ ἐπιβάλλει στὴν κοινωνία! Τὸ “χῶμα” ὅπου στέκεται ἡ ζωὴ μέσα στὴν φαντασία, εἶναι οἱ ἀσεβεῖς θεωρίες τῆς ῥηχότητας, ἐπικίνδυνες γιὰ τὴν ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου. Σὲ αὐτὲς θὰ ἔμπαιναν τὰ θεμέλια τῆς παγκόσμιας δικτατορίας τοῦ διαβόλου, γεγονὸς ποὺ ὑποστήριξε καὶ ἡ ἐκπεσοῦσα διανόηση, περιβάλλοντας τὶς θεωρίες μὲ τὴν αἴγλη τοῦ ὑποτιθέμενου “πολιτισμοῦ”. Ὁ ὑλισμὸς εἶναι φιλοσοφικὴ θεωρία ποὺ “ἐμβολίαζε” ὕπουλα τοὺς λαούς, ἀλλὰ πολλοὶ ἀγνοώντας τὴν ὕπαρξη καὶ τὴν προέλευση αὐτῆς τῆς ἰδέας λίγων ἀνθρώπων, “συμπέραιναν” ὅτι ἡ λήθη τῆς αἰωνιότητας, ἦταν προσωπικὴ ἐπιλογή τους! Ὁ ὑλισμὸς γνώριζε ὅτι ὁ διάβολος μπορεῖ νὰ δουλεύει μόνο μέσῳ τῆς ὕλης! Μὲ λίγα λόγια, ὁ “τομαρισμὸς” καὶ τὸ πνεῦμα τοῦ “ὅλα εἶναι δικά μου”, ἐπιβλήθηκαν μὲ τὴν βία ἀπὸ τοὺς λίγους, στὴν σύγχρονη κοινωνία, ὅπως καὶ ἡ ζήλεια καὶ ὁ φθόνος γιὰ ὅ,τι ἔχει ὁ πλησίον! Ὥστε ἀπὸ τὴν πλεονεξία τους οἱ ἄνθρωποι νὰ δουλεύουν σὰν εἵλωτες, καὶ ἡ ζωή τους νὰ κατατροπώνει τὴν πίστη τους καὶ τὴν ἴδια τὴν ψυχή τους! Μιλᾶμε γιὰ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ!».
«Ὁ ὑλισμὸς λέει ὅτι δὲν ὑπάρχουν πνευματικὲς ἀξίες, ἀλλὰ… τότε ὁ ἄνθρωπος καταλήγει νὰ ζεῖ σὰν τὸ ζῶο!», εἶπα ἐμβρόντητη, καὶ θυμήθηκα πάλι τὴν “τέλεια” συμμαθήτριά μου. Προφανῶς, ὅ,τι εἶναι ἔξω ἀπὸ τὴν διδασκαλία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἶναι “ἰδέα κάποιου”, ποὺ προωθήθηκε ὡς “πολιτισμὸς ἀγνώστου προελεύσεως”… Τὸ τελευταῖο διάστημα δίπλα στὴν “τέλεια” δείχνει, πὼς ὁ “ὑπεράνθρωπος” “κατασκευάζεται” ἀπὸ τὸν Μηδενισμὸ γιὰ νὰ ΥΠΟΤΑΞΕΙ ΚΑΠΟΙΟΝ, δηλαδὴ εἶναι ὅπλο καταστροφῆς! Ὅμως στὸν ἀόρατο πόλεμο, ὁ “ὑπεράνθρωπος” εἶναι ΑΝΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΣ, καὶ ὁ νοητὸς ἐχθρὸς τὸν “δέρνει” μὲ ὅλο τὸ μίσος του! «Γι’ αὐτὸ εἶχες πεῖ μπαμπά, ὅτι ἡ “πρόοδος” ἦταν μύλος ποὺ “ἀλέθει” τοὺς ἀνθρώπους; Γιὰ νὰ ζοῦν μὲ ἀμέλεια καὶ νὰ φοβοῦνται ὅτι βρίσκονται πιασμένοι σὲ ἕνα δίχτυ;».
«Βαρβαρούλα, ἡ Ἑλληνορθόδοξη Παράδοσή μας παραγκωνίστηκε ἀπὸ τὴν θεωρία τοῦ ὀρθολογισμοῦ, ὁ ὁποῖος ὅμως καταλήγει στὴ οὐτοπία, δηλαδὴ σὲ ζωὴ ἀνεδαφική, ἄρα στὴν κατὰ φαντασίαν ζωή! Ἐκεῖ ὁ ἄνθρωπος ἔχει ἀλλόκοτη συμπεριφορά ἐπειδὴ δὲν μπορεῖ νὰ συγκροτηθεῖ· εἶναι ὀνειροπαρμένος, φαντασμένος, ἀφελὴς σὰν στρουθοκάμηλος ποὺ κρύβει τὸ κεφάλι της… Μόλις ὅμως ἡ ψυχὴ περάσει ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΛΗ, θὰ ἀποδειχτεῖ ὅτι δὲν ἔχει ἐπιτελέσει τὸ ἅγιο ἔργο γιὰ τὸ ὁποῖο στάλθηκε στὴν γῆ!». Ὁ μπαμπὰς ἔσκυψε τὸ κεφάλι, καὶ ἔμεινε γιὰ λίγο σκεπτικός. Ἀπὸ ὅταν μείωσε τὶς ὧρες τῆς ἐργασίας του, κάναμε πολὺ συχνὰ συζητήσεις γιὰ τὰ πνευματικά, καὶ εἶχα ἐμπεδώσει ὅτι ἀσχέτως ἀπὸ τὶς δυσκολίες ποὺ θὰ βροῦμε στὴν ζωή μας, πρέπει νὰ ἐπιτελέσουμε τὸ ἅγιο ἔργο ποὺ μᾶς ἀναλογεῖ. «Ὁ νοητὸς δυνάστης ἔχει ἀνάγκη νὰ μαστιγώνει τὸν ἄνθρωπο, ἀπὸ τὴν ἀνάγκη του νὰ ἐπιβεβαιώνεται», συνέχισε ὁ μπαμπάς. «Ἄν δὲν εἶχε ὁ διάβολος αὐτὴ τὴν ἀνασφάλεια δὲν θὰ ἦταν τύραννος. Ἡ μοναδικὴ αἰτία γιὰ νὰ γίνει κάποιος τύραννος εἶναι ἡ μειονεξία του. Ὁ λόγος ποὺ θέλει νὰ ἔχει τὸν ἄλλον ὑπὸ τὴν ἐξουσία του, νὰ θέλει μὲ ὁποιονδήποτε τρόπο νὰ ὑποτάξει τὸν ἐλεύθερο, εἶναι ἐπειδὴ ὁ ἐλεύθερος ἜΧΕΙ ἈΚΟΜΑ ἈΞΙΑ! Δὲν μπορεῖ νὰ τοὺς συνδέσει κάποια ἄλλη σχέση ἐκτὸς ἀπὸ αὐτή. Ἡ μειονεξία τοῦ τυράννου γιὰ τὴν ἀναξιότητά του —ἀπώλεσε τὴν ἀξία του— θὰ τοῦ γίνεται κάπως πιὸ ὑποφερτή, μόνο ὅσο μειώνει τὴν ἀξία ἐκείνου ποὺ τὴν ἔχει!».
«Ναὶ ἀλλὰ ὅπως ἔχουν πάθει σύγχυση οἱ ἄνθρωποι ἀπὸ τὶς θεωρίες ποὺ τοὺς ἐπιβάλλουν οἱ λίγοι, δὲν ξέρουν τί εἶναι ἡ ἀληθινὴ ἐλευθερία, καὶ εἶναι ἐξαγριωμένοι καὶ φοβισμένοι! Δηλαδή, ὅταν ἀκοῦνε γιὰ Μεγάλη Ἐπανεκκίνηση, θὰ νοιώθουν ἀβοήθητοι!».
«Κάθε ἄνθρωπος ἔχει τὴν εὐθύνη τοῦ ἑαυτοῦ του. Ἅν κάποιοι πολιτικοὶ ἔχουν γίνει φιλόδοξοι, φιλάργυροι καὶ φιλήδονοι, καὶ ἔχουν γίνει δούλοι τοῦ χρήματος καὶ τῆς δόξας, καὶ θέλουν νὰ ὑποτάξουν καὶ τοὺς ἀνθρώπους, βρίσκονται κάτω ἀπὸ τὸ βλέμμα τοῦ Ὑψίστου. Ἡ ἐλευθερία τῆς θέλησης εἶναι χαρακτηριστικὸ τῆς προσωπικότητας τοῦ ἀνθρώπου, καλό μου, ποὺ ὅμως ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν λογικὴ καὶ τὴν συνείδησή του, καὶ ὄχι ἀπὸ τὴν ἐπίδραση τῶν ἄλλων αἰτιῶν. Κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ μᾶς βλάψει, ἄν δὲν τὸ ἐπιτρέψει ὁ Κύριος! Μόνο μὲ ἕνα νεῦμα Του, ἡμερώνει καὶ οἰκονομεῖ τὰ πάντα! Ἡ συγκλονιστικὰ μεγάλη “ἐπανεκκίνηση” ποὺ γνωρίζει ὁ ἄνθρωπος, εἶναι ὅταν ἡ ψυχὴ χωρίζει ἀπὸ τὸ σῶμα, καὶ ἑτοιμάζεται γιὰ τὸ μεγάλο ταξίδι! Τότε ναί, πραγματικὰ θὰ εἶναι ἀβοήθητη καὶ θὰ φοβᾶται! Ἐκτὸς κι ἄν ὅσο ζοῦσε εἶχε βάλει ἀπόφαση γιὰ μετάνοια, ὤστε νὰ κάνει ΜΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΑΡΧΗ! Γιὰ νὰ εἴμαστε ἐλεύθεροι, πρέπει νὰ μάθουμε νὰ τρεφόμαστε μὲ τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ!Ὅταν ἀποφεύγουμε αὐτὸ ποὺ μᾶς καλύπτει τὸ κενό, καὶ ἀρνούμαστε τὴν ἱκανοποίηση τῶν παθῶν, σιγὰ σιγὰ ξεφεύγουμε ἀπὸ τὸν χαλινὸ τῆς ἁμαρτίας! Ὅσο γιὰ τὰ ὑπόλοιπα, ἀγαπάει ὁ Θεὸς τὸν κλέφτη, ἀγαπάει ὅμως καὶ τὸν νοικοκύρη! Ἐὰν ὁ Θεὸς μεθ’ ἡμῶν, τὶς καθ’ ἡμῶν;»
Οὐχὶ ἡ ψυχὴ πλεῖον ἐστι τῆς τροφῆς
καὶ τὸ σῶμα τοῦ ἐνδύματος;
Ἡ ζωὴ δὲν εἶναι ἀνώτερη ἀπὸ τὴν τροφὴ καὶ τὸ σῶμα ἀπὸ τὸ ἔνδυμα; Ὁ Θεὸς ποῦ σᾶς ἔδωσε τὸ ἀνώτερο, δὲν θὰ σᾶς δώσει καὶ τὸ κατώτερο; (Λουκά 12,23)
ΕΞΙΔΑΝΙΚΕΥΣΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ: Ὁ ὑποχρεωτικὸς ἐγκλεισμὸς στὴν ζωὴ τῆς φαντασίας, δὲν εἶναι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ “προνόμιο” μόνο τῶν μεγάλων! Σημ: τὸ πεζοδρόμιο τοῦ μαθήματος θὰ δείχνει τὶς βιτρίνες, καὶ ὅσοι ξεκουράζονται θὰ κρατᾶνε τὰ ψώνια τους! Τὰ παιδιά, θὰ αὐθαδιάζουν στὸν τροχονόμο!
ΓΛΩΣΣΑ β΄δημοτικοῦ, τεῦχος πρῶτο
Τὸ ῥωμαίικο φιλότιμο εἶναι ἡ ἐπουράνια “ἀγαπητικὴ τιμὴ” ποὺ τρέφει τὴν εὐλαβὴ ψυχή, καὶ ΦΩΤΙΖΕΙ ΤΗΝ ΘΕΛΗΣΗ ΤΗΣ!
Τὸ βιβλίο μου εἶναι ἕτοιμο νὰ φτάσει
στὴν ἠλεκτρονικὴ διεύθυνσή σου!
Διαβάζοντάς το, ξεκινᾶς ἕνα ταξίδι ἀπὸ δρόμο ποὺ εἶχε κλείσει ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια στὸν τόπο μας!
Θυμήσου τὰ λόγια μου…
