ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΕΝΟΣ ΖΩΟΥ…

ἡ ζωή του εἶναι χωρὶς νόημα

δὲν μπορεῖ νὰ ξεχωρίσει τὰ σημαντικὰ ἀπὸ τὰ ἀσήμαντα

εἶναι “ἀσυνείδητο”, καθοδηγεῖται ἀπὸ τὸ τυφλὸ ἔνστικτο ποὺ εἶναι προ- λογικὸ

εἶναι φτιαγμένο γιὰ νὰ δουλεύει ὅλη τὴν ἡμέρα, καὶ τὸ βράδυ δὲν εὐχαριστεῖ τὸ χέρι ποὺ τὸ ταΐζει

δὲν εἶναι πλασμένο γιὰ τὴν εὐτυχία

δὲν ἀναγνωρίζει πατρίδα

δὲν ἔχει ἀνάγκη τὴν σοφία γιὰ νὰ πορευτεῖ, ἁπλῶς προχωράει

δὲν καλλιεργεῖ ἀρετές, οὔτε ἀποφεύγει τὰ ἐλαττώματά του

δὲν ἀντιλαμβάνεται τοὺς πνευματικοὺς νόμους, δὲν ξέρει κὰν ὅτι ὑπάρχουν

δὲν φτιάχτηκε γιὰ νὰ εἶναι γενναῖο, λίγο θὰ ζήσει καὶ μετὰ θὰ γίνει χῶμα

φτιάχτηκε γιὰ τὴν ὑποταγή, ὄχι γιὰ τὴν ἐλευθερία

δέχεται μοιρολατρικὰ ὅ,τι τοῦ συμβαίνει

ἄν δὲν ἐπικρατήσει, τὸ πιθανότερο νὰ μὴν μπορεῖ νὰ ἐπιβιώσει

δὲν αὐτοθυσιάζεται

θεωρεῖ κέρδος, ὅ,τι τοῦ πετάξεις

δὲν ἀναγνωρίζει κάποια Παράδοση, ἀπὸ προηγούμενες γενιές

φτιάχτηκε γιὰ τὴν σφαγὴ

δὲν καταλαβαίνει ἀπὸ εὐγένειες

δὲν φέρνει ἀντίρρηση στὴν ἀνηθικότητα, δὲν τὴν διακρίνει

θεωρεῖ σωτηρία τὴν γεμάτη κοιλιά

δὲν συγκινεῖται ἀπὸ τὴν δυστυχία τῶν ἄλλων ζώων

τρώει ὅλη τὴν τροφὴ ποὺ θὰ βρεῖ μπροστά του, ὁποιαδήποτε ὥρα 

εἶναι πολυγαμικό, καὶ ζευγαρώνει χωρὶς νὰ τρέφει αἰσθήματα γιὰ τὸ ταίρι του

δὲν ἀντιλαμβάνεται τὶς ἀφηρημένες ἔννοιες, ὅπως ἀθανασία, σωτηρία κτλ

δὲν ἀναγνωριζει οἰκογένεια

δὲν ἔχει ἱερὸ καὶ ὅσιο

κάνει τὸ θέλημά του

δὲν ἀναγνωρίζει ἔνδοξους προγόνους, ἥρωες, γιὰ νὰ μιμηθεῖ τὸ παράδειγμά τους

χαρακτηρίζεται ἀπὸ μακριά, μεγάλα νύχια

θεωρεῖ καλό, τὸν ἀφέντη ποὺ τοῦ δίνει φαγητὸ. Αὐτὸς θὰ τοῦ διδάξει τὸ “ναὶ” καὶ τὸ “ὄχι”

εἶναι εὐχαριστημένο, ἄν θὰ εἶναι τὸ τελευταῖο ἀπὸ αὐτὰ ποὺ θὰ σφάξουν

σκοτώνει, χωρὶς νὰ μπορεῖ νὰ δεῖ μέσα του τὸν λόγο (ἀσυνείδητη βία)

Τὸ ἀφεντικό του τὸ πηγαίνει γιὰ εὐθανασία, ὅποτε θέλει

τὰ μόνα “μαθήματα” ποὺ τὸ ἐνδιαφέρουν ἀφοροῦν τὴν ἀνεύρεση τροφῆς

δὲν σκέφτεται τίποτε γιὰ ἰδιαίτερα τάλαντα, ἀρκεῖται στὶς ζωώδεις λειτουργίες

δὲν εἶναι σὲ θέση νὰ ὑπολογίσει τὶς συνέπειες

δὲν τὸ ἀπασχολεῖ ἄν ὁ θάνατός του εἶναι ἀτιμωτικὸς 

ὁ λόγος ποὺ κυκλοφορεῖ τὸ βράδυ, εἶναι τὸ κυνήγι. Ἄλλες φορὲς γίνεται θήραμα, τὸ ἴδιο. 

Δὲν τὸ ἀπασχολεῖ νὰ τελειοποιήσει τὶς γνώσεις του

δὲν θὰ κάνει αὐτοκριτικὴ

δὲν φτιάχτηκε νὰ εἶναι ἔξυπνο. Τοῦ ἀρκεῖ νὰ εἶναι ἔξυπνη ἡ ταΐστρα του

δὲν πιστεύει ὅτι φταίει, ἄν τὸ παιδί του τρώγεται μὲ τὰ ἄλλα ζῶα τοῦ δρόμου

γιὰ νὰ ἐκγυμναστεῖ, τὸ ἀφήνουν νηστικὸ ὥστε νὰ μάθει νὰ ὑπακούει

διατάζοντάς το, τὸ ἀφεντικὸ τοῦ δείχνει τὴν θέση του (μόδα)