Εἶχα πεταχτεῖ στὸ σχολεῖο τῆς ἀδερφῆς μου γιὰ νὰ τὴν πάρω, καὶ τώρα ἐπιστρέφουμε στὸ σπίτι. Πηγαίνει στὴν β΄ δημοτικοῦ καὶ γενικὰ μοῦ ἔχει ἀδυναμία, ποὺ εἶμαι ὁ μεγάλος ἀδερφός της ποὺ πάει στὸ γυμνάσιο.
«Χάπι Χαλογουίν!», εἶπε ἡ Ἡλιάνα ὅπως μπαίναμε στὴν κουζίνα, καὶ ἡ μάνα φάνηκε σὰν νὰ τῆς ἦρθε σκοτοδίνη! «Μαμά, δὲν θὰ τὸ πιστέψεις! Μὲ τὴν κυρία τῶν ἀγγλικῶν γιορτάσαμε τὸ Χαλογουίν! Εἶχε στολίσει καὶ τὴν τάξη! Ἀπὸ τὸν πίνακα κρέμονταν φαντασματάκια, καὶ πάνω στὴν ἕδρα της εἶχε ψεύτικες νυχτερίδες καὶ ἀληθινὲς κολοκύθες μὲ “πρόσωπο”, ποὺ μετὰ τὶς κρατούσαμε ἐμεῖς τὰ παιδιά, ὅπως εἶναι “ἡ συνήθεια”! Εἴδαμε βίντεο γιὰ τὸ ἔθιμο στὶς ἄλλες χῶρες, διαβάσαμε κείμενα καὶ κοίτα τί φτιάξαμε!». Ἀνοίγοντας τὴν κάρτα ποὺ ἔβγαλε ἀπὸ τὴν σάκα της, φάνηκε τὸ καπέλο τῆς… μάγισσας, ποὺ εἶχε ἡ κατασκευή! «Στὴν ἀρχὴ φοβήθηκα νὰ φάω “τερατίνια”, τὰ μπισκότα ποὺ μᾶς κέρασε ἡ κυρία, μὲ τὶς ζαχαρένιες… ἀράχνες, ἀλλὰ τὰ ἄλλα παιδιὰ ποὺ δοκίμασαν εἶπαν ὅτι “οἱ ἀράχνες εἶναι… φανταστικές”, καὶ τελευταία ἀπὸ ὄλους πῆρα κι ἐγώ! Καὶ νὰ φανταστεῖτε, δὲν ἤξερα τίποτα γιὰ αὐτὴ τὴν γιορτὴ…».
Ἔμεινα κι ἐγὼ κατάπληκτος μὲ αὐτὸ τὸ ἐντελῶς… ἀλλοπρόσαλλο “μάθημα”, ἀλλὰ ἡ μάνα πραγματικὰ ἐξοργίστηκε! «Ποιόν ῥώτησε αὐτὴ ἡ θρασύτατη δασκάλα, καὶ τόλμησε νὰ σᾶς δείξει τέτοια ἀπαράδεκτα πράγματα;», εἶπε κάνοντας προσπάθεια νὰ μὴν φοβηθεῖ ἡ Ἡλιάνα, ὅτι τὴν μάλωνε κι ἐκείνη. «Ἦταν ἐνήμερος ὁ διευθυντής;». Κοιτοῦσε τὴν ἀπορημένη ἀδερφή μου, ποὺ δὲν ἤξερε νὰ ἀπαντήσει, ἀλλὰ καὶ ἡ ἴδια δυσκολευόταν νὰ βρεῖ λόγια γιὰ νὰ περιγράψει τὴν ἀγανάκτησή της. «Εἶναι αὐτὸ “μάθημα” γιὰ τὰ παιδιὰ τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων; Μοῦ φαίνεται ἔχει χαθεῖ κάθε ἔννοια εὐθύνης καὶ σοβαρότητας, ἀλλὰ αὐτὸ δὲν σημαίνει ὅτι θὰ τὸ πληρώνουν τὰ παιδιά μας καὶ ἡ οἰκογένειά μας!», εἶπε κοιτάζοντας μὲ ἀποτροπιασμὸ τὴν κάρτα ποὺ κρατοῦσε· μετὰ κοίταξε πρὸς ἐμένα, καὶ ἔκατσε στὴν καρέκλα δίχως νὰ τὴν “χωράει ὁ τόπος”.
«Μαμά, τὸ μάθημα ἔγινε γιὰ νὰ γνωρίσουμε κι ἄλλους πολιτισμούς!», προσπάθησε νὰ ἐξηγήσει ἡ Ἡλιάνα. «Ὅταν εἶδαν τὶς κάρτες οἱ ἄλλες μαμάδες, ξίνισαν λίγο τὸ πρόσωπο ἀλλὰ δὲν ἔδωσαν καὶ πολλὴ σημασία. Τὶς ἔριξαν στὴν σάκα τῶν παιδιῶν, τὰ πῆραν καὶ ἔφυγαν. Ἐσὺ γιατὶ θύμωσες;».
«Τί ἄλλο ἔγινε μὲ αὐτὴ τὴν δασκάλα, Ἡλιάνα;», ῥώτησα ἐγώ, γιὰ νὰ συγκεντρώναμε περισσότερα στοιχεῖα. «Μόνο αὐτὰ ἦταν ποὺ ἄκουγες γιὰ πρώτη φορά;».
«Εἴπαμε πολλά· τὸ ἤξερες Ἄγγελε ὅτι κάνουν πάρτι στὰ σπίτια γιὰ νὰ “γιορτάσουν” τὸ Χάλογουίν, μὲ πολὺ πολὺ τρομακτικὲς στολές, ὅπως ντυνόμαστε τὶς ἀπόκριες; Ἔνα παιδὶ εἶχε κάνει στὸ σπίτι του, καὶ μᾶς εἶπε γιὰ τὰ σχέδια ποὺ εἶχαν τὰ γλυκὰ καὶ τὰ φαγητὰ στὸ τραπέζι, ποὺ τὰ ἄκουγα καὶ ἀηδίαζα ἀλλὰ καὶ φοβόμουν! Ἐνδιάμεσα στὶς πιατέλες ὑπῆρχαν πολλοὶ ψεύτικοι… μπαλτάδες γεμάτοι μὲ… κόκκινες σάλτσες —κατάλαβες γιατὶ— καὶ δίπλα τους ψεύτικα χέρια, αὐτιά, δάχτυλα… Τὰ παιδιὰ ἀνατριχιάζαμε μὲ αὐτὲς τὶς περιγραφές, ἐκτὸς ἀπὸ ἕνα, ποὺ ξεκαρδιζόνταν ἀπὸ τὰ γέλια! Ἡ κυρία ἦταν ἐνθουσιασμένη ποὺ ἀκούγαμε περισσότερα γιὰ τὴν “γιορτή”, καὶ εἶπε πὼς μόλις καταλάβουμε ὅτι ὅλα αὐτὰ εἶναι μόνο ἕνα ἀστεῖο, θὰ σταματήσουν νὰ μᾶς τρομοκρατοῦν…».
Ἡ μάνα τώρα μποροῦσε νὰ μιλήσει πιὸ ψύχραιμα. «Ἡλιάνα, αὐτὴ ἡ δασκάλα σᾶς κατεξουσίασε! Ἔκανε ὑπέρβαση τοῦ καθήκοντός της, καὶ μπροστὰ σὲ ἐμένα καὶ τὸν πατέρα σου εἶναι ἀναπολόγητη! ΩΣ ΜΑΝΑ ΣΟΥ, ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΣΕ ΠΡΟΣΕΒΑΛΕ, ἐπειδὴ ΕΔΕΙΞΕ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΗ ΑΣΕΒΕΙΑ στὴν Χριστιανικὴ πίστη σου! Δὲν σὲ μαλώνω, ἐσὺ δὲν φταῖς! Ὅμως αὔριο θὰ πάω στὸν διευθυντή σου, καὶ θὰ ἀπαιτήσω ΣΟΒΑΡΕΣ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ! Ἐννοεῖται ὅτι θὰ καλέσω ἔκτακτη συνέλευση στὸν σύλλογο γονέων, καὶ ὅτι θὰ δώσω τὴν πρέπουσα ΕΝΤΑΣΗ καὶ ΕΚΤΑΣΗ στὸ θέμα, ἐπειδὴ πρέπει νὰ “σφίξουμε τὰ λουριά”! Τὸ “μπᾶτε σκύλοι ἀλέστε” δὲν εἶναι πολιτισμὸς… Αὐτὴ ἡ δασκάλα θὰ δώσει ἐξηγήσεις ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ, γιὰ τὸν λόγο ποὺ “δὲν χρειάστηκε” τὴν ἔγκρισή μας, πρὶν σᾶς ἐκθέσει σὲ περιεχόμενο λατρείας τοῦ σατανᾶ! Παρατηρῶ ὅτι ὑποτιμᾶται συστηματικὰ ὁ ῥόλος τοῦ γονιοῦ, ὡς τὸν ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΑΡΜΟΔΙΟ νὰ κρίνει ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΗΘΙΚΟ γιὰ τὸ παιδί του, ὥστε νὰ τὸ κρατήσει ΕΓΚΑΙΡΩΣ μακριὰ ἀπὸ τὸ ἀνήθικο! Ἤ μήπως δὲν πρέπει νὰ ἔχουμε ἥσυχο τὸ κεφάλι μας, ὅταν τὸ παιδί μας βρίσκεται στὸ σχολεῖο;».
«Μάνα, πλέον εἶναι ἀρκετοὶ οἱ ἄνθρωποι στὴν Ἑλλάδα ποὺ ἔμαθαν νὰ “γιορτάζουν” τὸ Χαλογουίν. Ἐκτὸς ἀπὸ τὰ πάρτι ποὺ κάνουν κάποιοι στὸ σπίτι τους, ὑπάρχουν καὶ ἐπιχειρήσεις ποὺ τὰ διοργανώνουν. Προχθές, ἕνα παιδὶ ἀπὸ τὴν τάξη μοῦ περιέγραφε κάποιο ἀνάλογο διήμερο, ποὺ πέρασε μὲ τὴν οἰκογένειά του σὲ ἕνα ξενοδοχεῖο μὲ… “ἐφιαλτικὴ” διακόσμιση, καὶ πολλὰ “Χαλογουίν ἰβέντ” ὅπως ἔλεγε κάθε τόσο. Πίστεψέ με, βλέποντας τὶς φωτογραφίες ποὺ εἶχε βγάλει, ἔχασα πᾶσα ἰδέα γιὰ τὸν “πολιτισμό”! Τὰ συζητοῦσα χθὲς καὶ μὲ τὸν πατέρα». Ἦταν περασμένη ἡ ὥρα καὶ ἡ Ἡλιάνα εἶχε κοιμηθεῖ, ὁπότε μποροῦσα νὰ ἐκφράζομαι ἐλεύθερα. «Γενικὰ οἱ γονεῖς τοῦ φίλου μου δὲν χάνουν εὐκαιρία νὰ κάνουν ὁτιδήποτε μπορεῖ νὰ φτιάξει σὲ ὅλους τους τὴν διάθεση. Μπορεῖ νὰ συλλάβει τὸ μυαλό σου ὅτι στὰ χώματα τοῦ πίσω κήπου τοῦ ξενοδοχείου, ὑπῆρχαν “φυτεμένοι” κάποιοι… σταυροί, γιὰ νὰ θυμίζει ὁ χῶρος… κοιμητήριο; Μαζὶ ὑπῆρχαν “φυτεμένες” καὶ ἐπιτύμβιες πλάκες ὅπως στὰ καθολικὰ μνήματα! Ἡ “εὐκαιρία” ποὺ ἔψαχναν αὐτοὶ οἱ γονεῖς γιὰ νὰ “διασκεδάσουν” μὲ τὸ παιδί τους, ἦταν τὸ θέαμα τῶν —ἔστω ψεύτικων— ἀνθρώπινων μελῶν, διάσπαρτων πάνω στὸ χῶμα ἑνὸς —ἔστω ψεύτικου— κοιμητηρίου! Θέλεις νὰ σοῦ πῶ γιὰ τὸ φρικῶδες βάψιμο στὸ πρόσωπό τους, ἤ γιὰ τὰ ροῦχα ποὺ ἦταν γεμάτα ἀποκρουστικὲς κόκκινες πιτσιλιές, ποὺ ἐπιδείκνυαν μὲ καύχηση; Μεγάλοι ἄνθρωποι μαζὶ μὲ τὰ παιδιά τους, ἔδειχναν μὲ μανία τὰ νύχια τους καὶ τὰ δόντια τους σὲ στάση ἐχθρικῆς ἐπίθεσης, σὰν νὰ ἦταν ἀγρίμια, καὶ τὰ μάτια τους ἔσταζαν διαβολεμένη ἀποστροφή! Ὅταν εἶπε ὁ συμμαθητής μου ὅτι τὸ Χαλογουὶν θέλει νὰ τιμήσει τὴν… “γιορτὴ τῶν νεκρῶν(!)”, συνειδητοποίησα τὸ χάος ποὺ μᾶς χωρίζει στὴν ἑρμηνεία τῆς λέξης… “πολιτισμός”! Ἄν μιλούσαμε γιὰ τίποτα βαρβαρικοὺς λαούς, τοὺς αἱμοχαρεῖς ποὺ ζοῦσαν παλιότερα βόρεια στὴν Εὐρώπη, ἄς ποῦμε ὅτι τὸ καταλάβαινα! Ἀγριάνθρωποι εἶναι οἱ βάναυσοι ἀγροῖκοι μὲ τὸ “ἄδειο” κεφάλι, ποὺ γεμάτοι ὀργή, ξεθυμαίνουν δέρνοντας μὲ τὸ ῥόπαλο ὅσους πιάνουν στὰ χέρια τους! Σὲ αὐτοὺς “δικαιολογεῖται” ἡ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ὡς τὸ ἀπόλυτο “ἰδανικὸ”… Ὅμως δὲν μπορῶ νὰ δεχτῶ στὴν ἐποχή μας, ἐδῶ ποὺ ζοῦμε ἐμεῖς, οἱ ἄνθρωποι νὰ θεωροῦν “διακόσμηση” ἕναν πλαστικὸ σκελετὸ ποὺ “κάθεται” δίπλα τους! Μιλᾶμε γιὰ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ!».
«Ἄγγελε, ὅταν ἡττήθηκε ὁ Χίτλερ ἄφησε πίσω του μία ἐκμαυλισμένη κοινωνία —μὲ ὅλη τὴν σημασία τῆς λέξης— ποὺ ὑπάκουγε τυφλὰ στὸν νόμο ποὺ “καταξίωνε” τὴν ἀκολασία, ἀλλὰ καὶ τὴν λατρεία τοῦ προσώπου τοῦ Χίτλερ, ΩΣ… ΘΕΟΥ! Ἡ “λιμπερτά”, δηλαδὴ ὁ φιλελευθερισμὸς τῆς Δύσης, ἐναντιώνεται στὸν σεβασμὸ πρὸς τὸν Χριστό, ἐπειδὴ πιστεύει ὅτι ἡ “ἐλευθερία” ἐκπηγάζει ἀπὸ τὴν… ἀποστασία, ποὺ πρεσβεύει ο φιλελεύθερος νόμος! Τὰ ἴδια ἀκριβῶς πιστεύω, εἶχε καὶ ὁ ναζιστικὸς νόμος! Τὸ κοινὸ χαρακτηριστικὸ τῶν δύο ἀσεβῶν νόμων εἶναι, ὁ στόχος πρὸς μία “νέα ἐποχή”! Δοῦλος εἶναι αὐτὸς ποὺ δὲν ὁρίζει τὸν ἑαυτό του, ἐπειδὴ ἡ ψυχή του ἀπογυμνώθηκε ἀπὸ τὸ ἠθικὸ σθένος! Ὁ δοῦλος δὲν “δικαιοῦται” νὰ διστάσει νὰ διαπράξει ὁτιδήποτε διαταχθεῖ, ἐναντίον τοῦ ἑαυτοῦ του, ἐπειδὴ τοῦ ἔχει… “ἀφαιρεθεῖ” ἡ ἀξία! Ἡ μεγάλη δύναμη τοῦ ὁλοκληρωτικοῦ κράτους, εἶναι ὅτι ἀναγκάζει αὐτοὺς ποὺ τὸ φοβοῦνται, νὰ τὸ… μιμηθοῦν! Τὸ ἴδιο ἔκαναν καὶ στὴν ἀρχαιότητα οἱ είδωλολάτρες ἀρχηγοί, μὲ τὰ ἀποτρόπαια ἤθη, ποὺ ὑποχρέωναν τὸν λαὸ καὶ τὸν στρατὸ νὰ κάνουν ἀπὸ δουλοπρέπεια, θυσίες στοὺς δαίμονες! Βαρβαρότητα εἶναι ἡ οὐσία τῆς αἵρεσης, στὴν πράξη! Ὅταν κάποιος δὲν ἀναγνωρίζει τὸν Ὕψιστο, ἀλλὰ λατρεύει τὸν ἑαυτό του, τότε ἡ εἰδωλολατρεία μέσα στὴν καθημερινότητα, ταυτίζεται μὲ τὴν βαρβαρότητα! Γι’ αὐτὸ λέμε στὴν Παναγία μας, “χαῖρε, ἡ τῆς βαρβάρου λυτρουμένη θρησκείας· χαῖρε, ἡ τοῦ βορβόρου ῥυομένη τῶν ἔργων”, ἐπειδὴ μέσα στὸν κατακλυσμὸ τῆς ἁμαρτίας χρειαζόμαστε τὴν ἀνώτερη βοήθεια, γιὰ νὰ διαφυλάξουμε τὴν καθαρότητα τῆς ψυχῆς».
«Αὐτὸ τὸ παιδὶ μοῦ ἔδειξε καὶ βίντεο ἀπὸ τὸ διήμερο· εἶδα τοὺς μεγάλους στὶς παρέες τους νὰ ἐκφράζονται μὲ πολλὲς ἀγγλικὲς λέξεις ἐνδιάμεσα στὸν λόγο τους, μὲ “γνήσια” προφορά, σὰν ἀσυναίσθητα νὰ μιμοῦνταν τοὺς ξένους στὶς ἀντιδράσεις καὶ τὴν “αὐθεντικότητα”! Σὰν νὰ ΠΙΣΤΕΥΑΝ ὅτι ἦταν μέρος τοῦ ἐξωτερικοῦ, στὸ ὁποῖο ἀνήκει τὸ ἔθιμο ποὺ “γιόρταζαν”, καὶ ἀπὸ αὐτὸ χαίρονταν! Νομίζω μάνα, ὅτι ἀντιγράφουν “τυφλὰ” ὅσα βλέπουν στὶς ταινίες, ἤ ἄν ἐπισκέφτηκαν τὸ ἐξωτερικό, ὅσα εἶδαν ἀπὸ κοντά».
«Ναί, καὶ ἐγὼ ἄκουσα στὸ λεωφορεῖο κάποιους νέους ποὺ ἔλεγαν ὅτι θὰ κυκλοφοροῦν στοὺς δρόμους ὅπως γίνεται στὸ ἐξωτερικό, ντυμένοι γιὰ τὸ Χαλογουὶν σὰν “δαίμονες”, καὶ πὼς θὰ “ἔσπαγαν πλάκα” μὲ ὅσους θὰ τοὺς ἔβλεπαν ἔτσι μπροστά τους… Τότε σκέφτηκα ὅτι δὲν εἶναι σὲ θέση νὰ διακρίνουν τὸ “ξενότροπο” ἀπὸ τὸ “ἐξωπραγματικό”, οὔτε τὸ “ἀξιοπερίεργο” ἀπὸ τὸ “ἀφύσικο”… Ἀπὸ τὴν ἄλλη, ὑπάρχουν τόσες ταινίες ποὺ “ἱεροποιοῦν” τὸ σκοτάδι, λέγοντας “δὲν φταῖμε ἐμεῖς γιὰ τὸ σκοτάδι· ἀφοῦ δὲν γίνεται ἀλλιῶς(!), ἄς τὸ δοῦμε ὡς… μέρος τοῦ ἑαυτοῦ μας”! Ὁ κινηματογράφος δηλαδὴ ἐμπορεύεται τὴν “ἐπηρμένη φαντασίωση” ποὺ ἀνταλλάσσει τὴν ζωὴ ποὺ ἔχει νόημα, μὲ τὴν ἀνόητη ζωὴ…».
«Ἐγὼ βλέπω ὅτι τὸ “ζύμωμα” μὲ τὸν ὀρθολογισμό, ποὺ τὸν λένε καὶ “ἀπελευθέρωση”, βάζει μπροστὰ στὰ μάτια τοῦ ἀνθρώπου μία ὑποτιθέμενη “ἀνάπλαση τοῦ κόσμου” —ἐννοώντας τὴν ἀποστασία τοῦ οὐμανισμοῦ. Δηλαδὴ ὁ ὀρθολογιστὴς στὴν Ἑλλάδα βλέπει τὴν κοινωνία νὰ “ἀλλάζει”, καὶ ὅτι ὁ κόσμος τὸ δέχεται. Μόνο ποὺ αὐτὸ πλάθεται μέσα στὴν φαντασία του, σὲ ἕναν κόσμο ὅπου ἐνῶ τίποτα δὲν γίνεται, κάθε τί εἶναι “δυνατό”! Ἐκεῖ, ἡ ὑπακοὴ στὸν Κύριο φαντάζει ὡς “ἀπὼλεια τῆς ἐλευθερίας του”. Αὐτὸ “ἐπιβεβαιώνεται” καὶ στὶς ταινίες ποὺ βλέπει: ὁ νικητής, ὁ καλύτερος ἀπὸ ὅλους, κατατροπώνει τὸ “κατεστημένο” ποὺ τὸν κρατοῦσε “πίσω”, ὅμως δὲν εἶναι καλύτερος ἐπειδὴ ἔχει καλοσύνη, ἀλλὰ ἐπειδὴ φάνηκε “ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟΣ” ἀπὸ τοὺς ἄλλους! Γι’ αὐτὸ ἡ προσωπικὴ ἀνάπτυξη λέει ὅτι ἡ προσωπικότητά μας χτίζεται μέσα ἀπὸ τὶς συγκρίσεις… Κάτι ἀκόμα· στὶς ταινίες ὁ “νικητὴς” διαλέγει ἀνάμεσα στὸ κακὸ καὶ τὸ χειρότερο, ἐπειδὴ περιέργως, τὸ καλὸ λείπει πάντα…Ὅ,τι καὶ νὰ διαλέξει, θὰ “ἀχρηστευτεῖ”, ὁπότε θὰ ἀρχίσει τὶς “ἄχρηστες” συνήθειες, ποὺ θὰ τὸν “βοηθήσουν” στὴν… “ἐξέλιξή του”! Μὲ τὴν ὑποταγὴ στὸν κοινωνικὸ Δαρβινισμό, ποὺ θέλει τὸν ἄνθρωπο νὰ ἐπικρατεῖ ἔναντι τοῦ πλησίον, ὁ δοῦλος “βαφτίζεται” ἐπαναστάτης!».
«Ἔτσι εἶναι! Ὁ ἀρχαιολάτρης οὐμανιστὴς “ἔδιωξε” τὸν Θεὸ καὶ διακήρυξε τὸν ἑαυτό του ὡς τὴν “ὑπέρτατη ἀξία”! Ὁπότε κάποιος ποὺ δὲν πιστεύει στὴν ἀλήθεια, ἐκ τῶν πραγμάτων δὲν θὰ τὴν ὑπηρετήσει μέσα ἀπὸ τὴν δουλειά του, οὔτε καὶ τὸ ἐμπόριο μέσα ἀπὸ τὶς ταινίες ποὺ φτιάχνει… Προκειμένου νὰ τὶς πουλήσει, πρέπει νὰ “διδάξει” τοὺς ἀνθρώπους τὸν λόγο γιὰ νὰ τὶς δοῦν —οἱ ταινίες συκοφαντοῦν τὴν ἀλήθεια— ἀλλὰ ἔτσι ΕΠΕΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΟΥΣ! Οἱ ταινίες ὑποστηρίζουν ὅτι ὁ κόσμος “ἐλευθερώνεται γρήγορα”, δείχνοντας τὴν ΦΙΛΑΥΤΙΑ ὡς ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΗΣ… “ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ”! Ὅπως ἔχουν οἱ ἐπιστήμονες τὸ μικροσκόπιο γιὰ νὰ παρατηροῦν τοὺς μικροοργανισμούς, καὶ νὰ ἐντοπίζουν τοὺς νόμους ποὺ διέπουν τὸν μικρόκοσμο, κάτι ἀνάλογο ἔγινε μὲ τοὺς Ἕλληνες καὶ τὶς… ταινίες! Μέσα ἀπὸ τὴν ὀθόνη “παρατηροῦσαν” τοὺς νόμους τοῦ ὑποτιθέμενου “διαφωτιστικοῦ(!) πολιτισμοῦ”, καὶ διδάχτηκαν τὶς τακτικὲς τῆς ἀσέβειας τῶν δυτικῶν, τῆς διάλυσης τῆς οἰκογένειας, τῆς ἀνοησίας, τοῦ γρήγορου πλουτισμοῦ, τῆς ἐγκληματικότητας κ.τ.λ. Αὐτὸ ποὺ ἀδυνατεῖ νὰ χωρέσει στὸ μυαλὸ δηλαδή, εἶναι πὼς ὁ “πολιτισμὸς” τῆς κοινωνίας μας εἶναι ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΕΧΟΥΝ ΔΕΙΞΕΙ ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ! Σὰν νὰ “φώλιαζαν” μέσα ἐκεῖ τὰ μυστικὰ τῶν ξένων, τὰ “ἕτοιμα συστήματα” ποὺ θὰ “ἰσχυροποιοῦσαν” καὶ τὸν Ἕλληνα, ἀναβαθμίζοντάς τον στὴν “καλύτερη ἐκδοχὴ τοῦ ἑαυτοῦ του(!)”, ποὺ λέει καὶ ἡ προσωπικὴ ἀνάπτυξη! Οἱ διαστρεβλώσεις τῆς ἀλήθειας ἦταν τὰ… “εὐφυῆ” ἐργαλεῖα ποὺ θὰ τὸν ἄφηναν “ἀνέπαφο”, στὴν πορεία πρὸς τὴν ἐξισωση τοῦ κακοῦ μὲ τὸ καλό! Οὕτως ἤ ἄλλως, τὰ ὑποκατάστατα ποὺ τοῦ “ἀναλογοῦν”, τὰ κουκουλώνει ὁ ὀρθολογισμός, ὅτι εἶναι κι αὐτὰ “εὐκαιρίες”… Ὅμως, Ἄγγελε, ἔνα πράγμα δὲν ἔγινε ἀντιληπτό, ὅτι τὰ “ἕτοιμα συστήματα”, ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ καὶ τὶς “ἕτοιμες λύσεις τους”! Τίποτα ἄλλο δὲν χωράει, μόνο αὐτές!».
«Μὰ αὐτὸ εἶναι τὸ πρόβλημα, ὅτι ἡ “καλύτερη ἐκδοχὴ τοῦ ἑαυτοῦ”, δὲν εἶναι ὁ πραγματικὸς ἑαυτὸς ἀλλὰ ἡ ὑποκρισία! Ὁ πραγματικὸς ἑαυτὸς συνθλίβεται ἀπὸ τὸν φανταστικό, καὶ ἡ ψευδὴς ἐλευθερία κάνει τὸν ἄνθρωπο δοῦλο τῶν ἐπιθυμιῶν του! Καὶ μόνο ποὺ θὰ δοῦμε κάτι φθοροποιὸ μπροστά μας, αὐτομάτως περνάει στὴν φαντασία καὶ μᾶς ἐπηρεάζει εἶτε τὸ θέλουμε, εἶτε ὄχι! Γι’ αυτὸ πρέπει νὰ φυλᾶμε “τὰς θύρας”, δηλαδὴ τὶς αἰσθήσεις! Οἱ “ἕτοιμες λύσεις” τῶν ταινιῶν ἔκαναν τὴν οἰκογένεια τοῦ συμμαθητῆ μου νὰ βλέπει τὸ σκοτάδι ὄντως ὡς μέρος τοῦ ἑαυτοῦ της, ποὺ πίστευε πὼς ἀνήκε στὴν πατρίδα τοῦ ἐξωπραγματικοῦ καὶ ἀφύσικου “ἐθίμου”… Ἡ βασικὴ γραμμὴ τῶν ταινιῶν εἶναι πὼς ὑπάρχει ἡ κυρίαρχη μειονότητα, ποὺ διατηρεῖ ἀκέραια τὰ προνόμιά της ἔναντι τῆς “μάζας”, κάτι ποὺ γεννάει στὸν ἄνθρωπο τὴν σκοτεινὴ ἐπιθυμία, μὲ κάποιον τρόπο νὰ “ἡγεῖται” κι αὐτὸς στὸν κόσμο ποὺ… “ἀνατέλλει”! Ἡ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΜΑΣ στοὺς ἄλλους, προϋποθέτει την δουλεία μας στὴν εἰκόνα τῆς φαντασίας μας! Μετὰ ἁπλῶς ὁ ἕνας μιμεῖται τὸν ἄλλο στὴν φιλαργυρία, τὴν ῥίζα ὅλων τῶν κακῶν, ποὺ ἀποτελεῖται ἀπὸ τὴν κενοδοξία καὶ τὴν φιληδονία. Ὁ π. Σωσίπατρος εἶπε ὅτι ἀπὸ αὐτὰ τὰ τρία πάθη, Ο ΝΟΥΣ ΤΥΦΛΩΝΕΤΑΙ! Λογικὸ δὲν εἶναι μετά, οἱ Ἕλληνες νὰ νοιώθουν μειονεξία ὅσο αὐτο-περιορίζονται, καὶ χάνουν ἄδικα ὅλες τὶς δυνάμεις τους; Ἄν δὲν ἔνοιωθαν μειονεξία, θὰ σταματοῦσαν νὰ παρακολουθοῦν τὶς ταινίες ποὺ τοὺς βάζουν νὰ πιάσουν τὸν “ἑπόμενο στόχο”, στὴν “διάπλαση” τῆς εἰκόνας τους, συμφωνεῖς;».
«Παιδί μου, αὐτὴ ἡ καίρια πληγή, ἡ μειονεξία τοῦ Ἕλληνα, δὲν εἶναι καθόλου καινούργια! Τὸ σθένος μέσα στὸν ἀόρατο πόλεμο εἶναι τὸ ΦΙΛΟΤΙΜΟ, τὸ πανηγύρι ποὺ νοιώθει ὁ εὐγνώμων ἄνθρωπος μέσα στὴν καρδιά του, ποὺ πάλλεται ἀπὸ προθυμία γιὰ ὑπακοὴ στὶς ἐντολὲς τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ! Ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ ποὺ ἀπελευθερωθήκαμε ἀπὸ τοὺς Τούρκους, οἱ εὐρωπαῖοι “διαφωτιστὲς” ἄρχισαν νὰ χτυπᾶνε μὲ σύστημα τὴν πίστη μας καὶ νὰ τὴν ΧΛΕΥΑΖΟΥΝ ΑΝΑΝΔΡΑ, χωρὶς προσχήματα εὐπρέπειας, φωνάζοντας μὲ ἐπιβολὴ μπροστὰ στὸν λαὸ “ἀφήνουμε τὸ παλιό, καὶ κρατᾶμε μόνο τὸ καινούργιο!”. Στὴν οὐσία ΕΚΑΝΑΝ ΕΥΘΕΙΑ ΕΠΙΘΕΣΗ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗΣ στοὺς νεο-ἐλευθερωμένους Ἕλληνες, οἱ ὁποῖοι μὲ τὸ ὀρθόδοξο ἀνάστημά τους, τὶς ἡρωικὲς πράξεις καὶ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, στάθηκαν τέσσερις αἰῶνες ὄρθιοι μπροστὰ στὸν αἱμοβόρο δυνάστη! Οἱ πρόγονοί μας εἶχαν καθαρὴ ψυχή, ἁγνή, καὶ βρέθηκαν ἀπροετοίμαστοι μπροστὰ στὰ φθονερὰ καὶ θρασύδειλα μάτια τῶν οἰκονομικὰ “Μεγάλων Δυνάμεων”, ποὺ ἤθελαν νὰ ἐπιδείξουν τὸν δικό τους διεστραμμένο “ἡρωισμό”, νὰ πηγαίνουν …ἐνάντια στὸ θέλημα τοῦ Χριστοῦ! Οἱ ἐκμοντερνισμένες γυναῖκες ἀπὸ τὰ εὐρωπαϊκὰ σαλόνια, ἀρωματισμένες καὶ φλύαρες ἔκαναν σύγκριση τοῦ ἑαυτοῦ τους μὲ τὶς σεμνὲς Ἑλληνίδες, καὶ βάλθηκαν μὲ πάθος νὰ ὑποτιμοῦν τὴν ἐνδυμασία τους, τὰ ἤθη τους καὶ γενικὰ τὴν οἰκογενειακὴ νοοτροπία τους, ὅπως καὶ τὴν στάση τους δίπλα στοὺς ἄντρες τους! Οἱ ἡρωίδες προγιαγιάδες μας μύριζαν ἀκόμα μπαρούτι ἀπὸ τὸν πόλεμο ὑπὲρ τῆς πίστεως καὶ τῆς πατρίδος, ποὺ πολλὲς στέκονταν δίπλα στοὺς ἄντρες τους μὲ τὸ ὅπλα στὰ χέρια, πεινώντας καὶ διψώντας μαζί τους! Ἡ ζωὴ τῆς εὐλαβοῦς Ἑλληνίδας ὥς τότε ἦταν κάτω ἀπὸ τὸ εἰκονοστάσι, νὰ παρακαλάει μὲ βαθιὰ πίστη τὴν Γλυκοφιλοῦσα Παναγία, καὶ νὰ ξεπροβοδίζει τοὺς ἄντρες τοῦ σπιτιοῦ, μὲ τὴν εὐχή Της! Ἡ διδαχή της στὰ παιδιά της, ἦταν ἡ ὁλόθερμη ἀγάπη καὶ ἡ ὁλόψυχη ἐμπιστοσύνη στὸν Ἀφέντη μας Χριστό! Ὁ “ΠΟΛΕΜΟΣ” τῶν εὐρωπαίων ΗΤΑΝ ΑΜΕΙΛΙΚΤΟΣ! Ὑπερβαίνοντας τὴν ἀντοχή τους, οἱ Ἕλληνες εἶχαν περάσει μέσα ἀπὸ τὴν λάβα τῆς σκλαβιᾶς καὶ τῆς βαρβαρότητας, ἔχοντας “τὸ θαῦμα” διαρκῶς μπροστὰ στὰ μάτια τους, καὶ οἱ “διαφωτιστὲς” τοὺς ἐνέπαιζαν ὅτι ἔπρεπε “νὰ τρέξουν”, ἐπειδὴ ἄργησαν νὰ μποῦν στὴν… “πρόοδο” ὅπως ὅλος ὁ “ἀναπτυγμένος” κόσμος! Ἔλεγαν —κυρίως στοὺς νεότερους Ἕλληνες— πὼς ἡ κοινωνία “ἀλλάζει” καὶ ἡ ἠθικὴ… “μεταβάλλεται”, ἐπειδὴ ὁ κόσμος δὲν δέχεται πιὰ τὴν ἀπόλυτη ἀλήθεια, ἀλλὰ μόνο τὴν ἐμπειρική! Ἡ δαιμονοποίηση καὶ ὁ εὐτελισμὸς τῶν “παλαιῶν ἰδανικῶν” τοῦ εὐσυνείδητου Ῥωμιοῦ, καὶ τῶν “ΜΕΓΑΛΩΝ ΨΥΧΩΝ” ποὺ ἔφερε στὴν μνήμη ὡς πρότυπό του, ΠΛΗΓΩΣΑΝ ΤΟ ΦΙΛΟΤΙΜΟ ΤΟΥ καὶ σταδιακὰ ΥΦΑΡΠΑΞΑΝ ΤΟ ΨΥΧΙΚΟ ΣΘΕΝΟΣ ΤΟΥ! Τὸ ΜΕΓΑ ΕΓΚΛΗΜΑ τῆς ποδοπάτησης τοῦ ῥωμαίικου φιλότιμου ἀπὸ τὴν Δύση, ἄνοιξε τὸν δρόμο γιὰ τὴν συστηματικὴ “καλλιέργεια” τῆς μειονεξίας τῶν Ῥωμιῶν, ὅτι δηλαδὴ μὲ τὸν Χριστὸ μέσα της, ἡ ψυχή τους δὲν ἦταν…. “ἀρκετή”! Τὸ “διαίρει καὶ βασίλευε” πέρασε μέσα στὴν ψυχισμὸ τοῦ κάθε προγόνου μας, καὶ ὅσο περισσότερο ἔβλεπε νὰ “ποινικοποιεῖται” ἡ εὐπρέπειά του, τόσο ΤΟ ΦΙΛΟΤΙΜΟ ΔΙΑΣΤΡΕΦΟΤΑΝ ΣΕ… ΜΙΜΗΤΙΣΜΟ τῶν ἀλλότριων προτύπων!».
Νοιώθοντας τὸ βάρος τῆς ἀδικίας ἀσήκωτο, πῆρα μιὰ βαθιὰ ἀνάσα, καταλαβαίνοντας τὴν ψυχή μου “σκαμμένη” ἀπὸ τὶς καταχθόνιες ἐπιθέσεις κατὰ τοῦ λαοῦ μας! Κανένας ἰσορροπημένος ἄνθρωπος δὲν ἔχει ἀνάγκη νὰ χλευάσει τὸν ἄλλο· μόνο ὅταν ἠ ψυχή του εἶναι ἄδεια κοιτάζει νὰ ἁρπάξει ἀπὸ τὸν ἄλλο, ὅπως κάνουν τὰ ὄρνεα! «Κι ἔτσι σιγά σιγά, ἡ αἵρεση τῆς Δύσης ἔμαθε καὶ στοὺς Ῥωμιοὺς τὴν οἴηση, δηλαδὴ τὴν ἰδέα ὅτι “εἴμαστε κάποιοι”! Ὁπότε ξαναγυρνᾶμε στὶς ταινίες, τὸ “μικροσκόπιο” τῶν Ἑλλήνων γιὰ τὸν κοινωνικὸ Δαρβινισμό, καὶ τὸν… “ἐπαναστάτη” κατὰ τοῦ πλησίον!».
«Ξέρεις, Ἄγγελε, σὲ κάποιο σημεῖο τὰ σχέδια τῶν ἁρμοδίων ἔκριναν πὼς ἡ ἐθνικὴ γεωργικὴ παραγωγή μας ἔπαψε νὰ εἶναι πιὰ τόσο ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ, καὶ ἔπαψε νὰ συμβολίζει τὴν ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΜΑΣ, ἤ τὴν ΑΥΤΑΡΚΕΙΑ ΜΑΣ ὡς χώρα, μιὰ ποὺ γίναμε καὶ ἑταῖροι στὴν Εὐρώπη, καὶ ὅλοι μαζὶ ἀλλάξαμε πορεία ἄρδην. Ἡ ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΜΑΣ γιὰ ἀνάπτυξη καὶ “πολιτισμὸ” ἔδειξε νὰ εἶναι ὁ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ, ποὺ κρίθηκε ὡς ἡ ἀπόλυτη προτεραιότητα! Ἀπὸ ἕνα σημεῖο καὶ μετὰ ἡ πατρίδα μας ἄρχισε νὰ ἀλλάζει φυσιογνωμία. Βεβαίως οἱ Ἕλληνες εἶχαν ἐξοικειωθεῖ μὲ τοὺς ξένους καὶ τὴν ζωή τους, ἀπὸ τὸν κινηματογράφο καὶ τὴν τηλεκόλαση, ὅταν ἄρχισαν νὰ καταφθάνουν οἱ ὀρδὲς τῶν τουριστῶν· ἀλλὰ τὰ ΜΜΕ ἐκθείαζαν τόσο τὸν “προηγμένο” τρόπο ζωῆς τους, λόγῳ τῆς ἰσχυρῆς οἰκονομίας καὶ τῆς τεχνολογικῆς “προόδου τους”, ποὺ οἱ ντόπιοι πείστηκαν ὅτι ἄν καταδέχονταν νὰ τοὺς ἐπισκέπτονται οἱ τουρίστες, θὰ ἦταν ἡ μοναδικὴ εὐκαιρία τους γιὰ οἰκονομικὴ ἀνάπτυξη! Ἔχοντας τὴν προσοχὴ πάνω τους, ἕπρεπε νὰ μάθουν τὶς συνήθειές τους καὶ τὸν τρόπο σκέψης τους, καὶ γενικὰ νὰ “προσαρμοστοῦν” πάνω τους, ὥστε οἱ “ἐπισκέπτες τους” ΝΑ ΝΟΙΩΘΟΥΝ ΣΑΝ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥΣ! Βλέποντας τοὺς τουρίστες ἀποκομμένους ἀπὸ τὴν καθημερινότητά τους, σὲ συνθῆκες “ἀπελευθέρωσης” ποὺ ἔβγαζε τὰ ἀπωθημένα ὅλης τῆς χρονιᾶς —παράλληλα μὲ τὶς “νέες ἀνάγκες τους” γιὰ νυχτερινὴ διασκέδαση ποὺ ἔπρεπε νὰ “εἰσάγουμε”— ἄφηναν οἱ ντόπιοι τὴν ἑλληνικὴ κοινωνία τους νὰ μεταμορφώνεται σὲ… δυτική, καὶ μὲ τὶς ἀλληλοσυγκρουόμενες ἐντολὲς τοῦ “πολιτισμοῦ”, ἡ ζωὴ νὰ ἀπομακρύνεται ἀπὸ τὸν σαφὴ σκοπό της. Οἱ “ζυμώσεις” μέσα στὶς ψυχὲς τῶν Ἑλλήνων, ἦταν… περίεργες. Στὴν ἀρχὴ ἦρθε ὁ “τεντυμποϊσμός”, μὲ τοὺς ἀποθρασύνοντες νέους, ὅπως τοὺς ἔλεγαν οἱ μεγαλύτεροι. Μὲ τὸν καιρὸ ὅμως τὰ πράγματα σοβάρευαν, ἀγρίευαν. Εἶναι μεγάλο τράνταγμα, φαντάζομαι, νὰ πληρώνεσαι γιὰ νὰ ἐξυπηρετεῖς κάποιον ποὺ εἶναι μέθυσος, ἤ βρίζει μὲ χυδαῖο τρόπο, ἤ παραφέρεται ξεπερνώντας κατὰ πολὺ τὰ ὅρια, ἤ εἶναι πόρνος, ἤ ὁμοφιλόφιλος, ἤ κυκλοφορεῖ στὸν δρόμο χωρὶς τὰ στοιχειώδη ροῦχα, ἤ κάνοντας αὐτὰ ποὺ ἐμεῖς ξέρουμε ὅτι ταιριάζουν στὰ ζῶα… Πόσα ἀκοῦμε κάθε τόσο… Δυστυχῶς ὅλα αὐτὰ οἱ νέοι τὰ ἔβλεπαν, κι αὐτὸ ἔκανε τὴν κοινωνία νὰ “σαπίζει”, ἀλλὰ συνέχιζε νὰ ἀνέχεται τὰ πάντα, ἐπειδὴ στὰ χέρια τῶν τουριστῶν ἔβλεπε τὰ χρήματα· εἶχε τὴν ἐπιπολαιότητα ἡ ἑλληνικὴ κοινωνία νὰ πιστεύει ὅτι μὲ τὰ χρήματα ὅλα “φτιάχνουν”, αφοῦ ἡ ζωῆ εἶχε ΕΚΠΕΣΕΙ σὲ ἐπιβίωση!». Ἡ μάνα ἔκανε μία παύση, καὶ μὲ κοίταξε σκεπτική. Μόλις μάζεψε λίγο κουράγιο, συνέχισε. «Ἀφοῦ ἀποκοπήκαμε ἀπὸ τὴν καλλιέργεια τῆς γῆς, τὰ “καινούργια φροῦτα” ποὺ ἄρχισε νὰ φέρνει ἡ ζωή, γιὰ νὰ ἔχουμε φαγητὸ οἱ Ἕλληνες, ἦταν… οἱ τουρίστες, ποὺ ἔκαναν τὴν γεωργία καὶ τὰ δέντρα, “περιττά”! Ἡ νέα καλλιέργεια ἦταν “τῶν χρημάτων”, καὶ ὁ τουρισμὸς ἦταν τὸ “νέο περιβόλι”! Τὸ ἐμπόριο ἀνέλαβε νὰ μεταμορφώνει τὶς πόλεις σὲ “προοδευμένες”· τὰ καταστήματα, οἱ δρόμοι, τὰ ροῦχα, οἱ καθημερινὲς συνήθειες, ὅλα ὅπως στὸ ἐξωτερικό, βασισμένα στὴν νοοτροπία του. Τὸ κενὸ μέσα στὴν ψυχή, τὰ παιδιὰ μὲ τὴν ἐξάρτηση ἀπὸ τὰ ἠλεκτρονικὰ παιχνίδια, ἡ ἔλλειψη σεβασμοῦ πρὸς τοὺς μεγάλους, ἡ ἀνεργία, τὰ διαζύγια, οἱ ἐκτρώσεις, ὁ τζόγος, τὰ ναρκωτικά, οἱ ἀπάτες, οἱ ληστεῖες, οἱ κακοποιήσεις, ὅλα ἴδια…».
«Ἄμα κάποιος προσέξει λίγο, θὰ δεῖ ὅτι τὴν συστηματικὴ “καλλιέργεια” τῆς μειονεξίας τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, τὴν ἔχει “ἐπωμιστεῖ” ἡ τηλεκόλαση. Κάνει ὅμως τὸ ἴδιο καὶ μὲ τὴν συστηματικὴ “καλλιέργεια” τῆς οἴησης, μέσα ἀπὸ τὴν κατανάλωση καὶ τὶς μόδες, ὥστε γιὰ λίγη ἀναγνώριση ἀπὸ τοὺς ἄλλους, οἰ ἄνθρωποι νὰ ἀποπροσανατολίζονται. Μὲ τὴν ὑποταγὴ στὸν κοινωνικὸ Δαρβινισμό, οἱ νέοι τρομοκρατοῦνται ἀπὸ νωρὶς, ὅτι ἡ δουλειά τους εἶναι νὰ σηκώνουν τὰ μάτια πάνω στοὺς ἄλλους, τὴν στιγμὴ ποὺ ὁ Κύριος εἶπε ὅτι ἄν βλέπει ἕνας ἄντρας μιὰ γυναίκα μὲ ἐμπάθεια, εἶναι τὸ ἴδιο σὰν νὰ μοίχεψε μαζί της! Φαντάσου ὅτι ἐδῶ καὶ χρόνια τὸ ἐμπόριο ἔχει ὀργανώσει καὶ στὴν Ἑλλάδα πακέτα τουρισμοῦ προσρμοσμένα στοὺς ὁμοφυλόφιλους, ποὺ εἶναι ἀπὸ τὶς νέες κυρίαρχες τάσεις τῆς τουριστικῆς βιομηχανίας! ‘Υπάρχουν δηλαδὴ περιοχὲς “φιλικὲς” στὴν ὁμοφιλοφιλία, ποὺ χαρακτηρίζονται ὡς “πολλὰ ὑποσχόμενες ἀγορές”! Ὅλα γίνονται στὸν βωμὸ τοῦ χρήματος, μάνα! Ἐνῶ δὲν ἔχουμε κάτι ποὺ νὰ ἀξίζει περισσότερο ἀπὸ τὴν ψυχή μας, παρόλα αὐτὰ ἔχουμε ἐκπαιδευτεῖ νὰ λεηλατοῦμε ὅ,τι καλύτερο ὑπάρχει μέσα της, καὶ μέσα στὴν πατρίδα μας! Δὲν εἶναι δουλεία ὁ μιμητισμός; Ἁπλῶς, τὸ αὐταρχικὸ “κάνε αὐτὸ ποὺ σοῦ λέω”, ἄλλαξε καὶ ἔγινε “κάνε αὐτὸ ποὺ βλέπεις νὰ κάνουν ΟΣΟΙ ΕΧΩ ΥΠΟΤΑΞΕΙ”! Ἡ ξενομανία ἔχει περάσει μέσα στὴν ψυχή μας, μόνο ποὺ ἡ μίμηση ἑνὸς ἄλλου σημαίνει ὅτι ἔχουμε παραδώσει τὰ ὅπλα, καὶ γινόμαστε ὅμηροί του!».
«Ὄντως ἡ ξενομανία ἰσοδυναμεῖ μὲ πνευματικὴ δουλεία, ἀφοῦ ὑποτασσόμαστε καὶ δὲν ἀμυνόμαστε μπροστὰ στὶς ἀπειλές τῶν ξένων προτύπων, πρὸς τὴν ἰσορροπία τῆς ψυχῆς μας, κι αὐτὸ ἐπειδὴ παρόλο ποὺ τὴν νοιώθουμε νὰ δυσφορεῖ, συνειδητὰ παραβλέπουμε τὶς ἠθικὲς παραβιάσεις τῶν ξένων προτύπων! Ὁ τουρισμὸς συνέβαλε ἀποφασιστικὰ στὴν πρόκληση μειονεξίας τοῦ σημερινοῦ Ἕλληνα! Μόνος του ἀγωνιᾶ νὰ “ἀντικατασταθεῖ” μὲ κάτι ἄλλο, ἀπροσδιόριστο, ποὺ τὸ ψάχνει στὴν βαρβαρικὴ μουσική, τὴν ἰσοπεδωτικὴ τεχνολογία, τὴν ὑποτιμητικὴ αὐτο-προβολὴ καὶ ἄλλα. Ἀντὶ νὰ καλλιεργήσουμε τὰ ἅγια χώματα τῆς ψυχῆς μας μὲ τὴν ἁγία πίστη μας, ἀνοίξαμε τὴν ψυχή μας στὸ ψέμα, καὶ τὸ καλλιεργοῦμε! Ὁ π. Σωσίπατρος εἶπε ὅτι αὐτὸ λέγεται πνευματικὸς ἐποικισμός! Ἡ διαφορὰ εἶναι ὅτι προσφέρουμε ἀπὸ μόνοι μας τὰ ἅγια χώματα τῆς ψυχῆς μας γιὰ νὰ ῥιζώσει ἡ ἀντίχριστη νοοτροπία, ἀφοῦ δὲν γνωρίζουμε οὔτε ποιοὶ εἴμαστε! Ἡ ξενομανία μας εἶναι τὸ “νέο περιβόλι” τοῦ “δουλέμπορου” διαβόλου, ποὺ τὸ σκαλίζει καὶ τὸ ποτίζει μαζὶ μὲ τοὺς διαφωτισμένους “φίλους μας”, καὶ ὅσο φτιάχνουμε ἀρετὲς μέσα στὴν φαντασία μας, περιμένει μὲ λύσσα πολλοὺς “καρποὺς” ἀπὸ ἐμᾶς τοὺς Ἕλληνες…».
«Μάνα, ἀφοῦ ἡ Διδασκαλία τοῦ Κυρίου δίνει στὴν ψυχὴ τοὺς καρποὺς ποὺ τὴν τρέφουν —ἐμεῖς τὸ ζοῦμε— ποιός εἶναι ὁ λόγος νὰ σέρνεται ἕνας ὁλόκληρος λαός, μέσα στὴν ἄγνοια; Τόσους αἰῶνες δὲν βρέθηκε οὔτε ἕνας ἄνθρωπος, νὰ διαψεύσει ἔστω ἕνα σημεῖο στὴν Πατερικὴ Διδασκαλία! Πῶς χάσαμε τὸν δρόμο μας οἱ Ἕλληνες, καὶ ἀποκοπήκαμε ἀπὸ τοὺς πνευματικοὺς θησαυρούς μας; Τί δουλειὰ ἔχουμε μὲ τὸν δυτικὸ ψευδο-πολιτισμό;»
«Ἀπὸ τὴν πτώση τῆς Βασιλεύουσας καὶ μετά, Ἄγγελε, οἱ διαφωτισμένοι “φίλοι μας” ὠρύονται ὅτι ἡ Δύση ἔκανε ἅλματα στὸν “πολιτισμό”, καὶ μάλιστα ὅτι ἔδωσε τὰ “φῶτα της” σὲ ὅλη τὴν ὑφήλιο! Γιὰ πόσο ἀκόμα θὰ στηρίζουν τὰ πάντα στὸ ψεῦδος; Ἔχει μπεῖ σὲ σκόπιμη συσκότιση τὸ γεγονός, ὅτι τὸ θεμέλιο τοῦ πολιτισμοῦ εἶναι ἡ Ῥωμανία, καὶ μάλιστα διὰ μέσου τῶν δυσχερέστερων χρόνων, ὅταν στὴν Δυτικὴ Εὐρώπη ἐπικρατοῦσε ὁ βαρβαρισμός! Ἀπὸ τὴν πτώση τῆς Ῥώμης τὸν 5ο ὥς τὸ τέλος τοῦ 11ου αἰώνα, ποὺ ἡ Δύση ἐπιστημονικῶς βρισκόταν στὴν χειμερία νάρκη τῆς ἄγνοιας, ἡ Ὀρθόδοξη Αὐτοκρατορία ἐργαζόταν γιὰ τὴν διαιώνιση τοῦ θησαυροῦ τῆς ἀρχαίας Ἑλλάδας, τὴν καλλιέργεια τῶν γραμμάτων καὶ τὴν πρόοδο τῆς ἐπιστήμης! Ὅλοι μποροῦν νὰ θαυμάσουν τὸ ἀρχιτεκτονικὸ “θαῦμα” τῆς Ἁγίας Σοφίας, τὸ ἀμίμητο οἰκοδόμημα μὲ τὴν ἀπερίγραπτη, ὑπερκόσμια ἀτμόσφαιρα! Ἡ πρώτη προσπάθεια διάσωσης τῆς πνευματικῆς παραγωγῆς τοῦ ἀρχαίου ἑλληνικοῦ πνεύματος ἔγινε ἐκεῖ, μόλις ἐπικράτησε στὴν δημόσια ζωή ὁ Χριστιανισμός. Τὸ μέγα ἀντιγραφικὸ ἐργαστήριο συντηροῦσε παλιοὺς καὶ φθαρμένους κώδικες, καὶ ἀντέγραφε μὲ μεγάλη προσοχὴ “στῖφος ἀναρίθμητον ἀρχαίας σοφίας”, ὅπου πρωτοστάτησαν κυρίως μοναχοὶ καὶ κληρικοί, ἀλλὰ καὶ λαϊκοὶ μὲ βαθειὰ θρησκευτικὴ πίστη. Τὰ βιβλιογραφικὰ ἐργαστήρια τῶν Ἱ. Μονῶν τῆς Ῥωμανίας ἀναπλήρωναν τὰ σημερινὰ τυπογραφία, ὅπου διαφύλαξαν τὴν ἐπιστημονικὴ κληρονομιά, καὶ κυρίως τοὺς θησαυροὺς τοῦ ἀρχαίου κόσμου ἀπὸ τὶς βαρβαρικὲς ἐπιδρομές. Μαζὶ μὲ τὴν λύτρωση τῆς ψυχῆς, ἡ Ὀρθοδοξία ἔφερε καὶ τὸν αὐθεντικὸ πολιτισμό! Δίδαξε τὰ γράμματα καὶ πολέμησε τὴν ἀμάθεια καὶ τὶς προλήψεις. Ἐξευγένισε τὰ ἤθη καὶ καλλιέργησε τὴν ἀγάπη γιὰ τὴν σπουδή! Οἱ ἅγιοι Κύριλλος καὶ Μεθόδιος ἐκπολίτησαν τοὺς Σλαύους καὶ τοὺς μύησαν στὶς ἐπιστήμες! Οἱ μεγάλες βιβλιοθῆκες δημιουργήθηκαν στὴν Δύση ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τῆς “Ἀναγέννησης” καὶ μετὰ, ἀλλὰ στὴν Ἀνατολὴ, στὶς Ἱ. Μονὲς ὑπῆρχαν βιβλιοθῆκες ἤδη ἀπὸ τὸν 6ο αἰῶνα, δηλαδὴ ὀκτὼ αἰῶνες νωρίτερα! Αὐτὲς οἱ βιβλιοθῆκες τροφοδότησαν τὶς ἀντίστοιχες τῆς Δύσης καὶ τῆς Ῥωσίας. Δηλαδὴ ἡ ἄνθιση τῶν κλασσικῶν σπουδῶν καὶ γενικὰ τῶν ἐπιστημῶν δὲν εἶναι καρπὸς τῆς “Ἀναγέννησης”, ὅπως ψευδῶς λένε οἱ δυτικοί! Ὀφείλεται στὸν μόχθο τῶν πολλῶν, ἀνώνυμων καὶ ἀφανῶν μοναχῶν τῆς Ὀρθοδόξου Ῥωμανίας, καὶ τῶν ‘Ρωμιῶν λογίων γενικῶς! Ὅμως ἡ πνευματικὴ παραγωγὴ δὲν περιορίστηκε στὴν πιστὴ ἀντιγραφὴ καὶ κυκλοφορία τῶν ἐπιστημονικῶν συγγραμάτων. Πολλοὶ μοναχοὶ μόχθησαν γιὰ νὰ ἀνοίξουν καὶ νέες λεωφόρους στὶς ἐπιστημονικὲς γνώσεις. Ὁ Θεόδωρος Στουδίτης ἤθελε οἱ μοναχοὶ νὰ γνωρίζουν “πᾶν εῖδος ἐπιστήμης”, οὔτως ὥστε ὁ καθένας νὰ εἶναι χρήσιμος ὡς “καρπὸς ὥριμος καὶ χρήσιμος”! Ἡ Ἰατρικὴ καὶ γενικῶς ἡ θεραπεία τῶν ἀσθενῶν ἦταν ἔργο τῶν μοναχῶν, ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν, ἀλλὰ καὶ ἡ ἐπιστημονικὴ ἔρευνα τῆς φύσης ἦταν ἐπίσης ἔργο ἀρκετῶν μοναχῶν. Ὁρισμένες Σχολές, πρόδρομοι τῶν Πανεπιστημίων, λειτουργοῦσαν μέσα στὶς Μονές, ἀλλὰ καὶ ἄλλες Σχολὲς ἦταν ὑπὸ τὴν ἐπίδραση μοναχῶν, κληρικῶν ἤ λαϊκῶν μὲ ἔντονο τὸ θρησκευτικὸ συναίσθημα. Χωρὶς τὸν Λέοντα τὸν Μαθηματικὸ —ἀρχιδιακόνου τοῦ Ἱ. Ναοῦ τῆς Ἁγίας Σοφίας— θὰ ἦταν ἀδύνατη ἡ ἀναγέννηση τῶν μαθηματικῶν σπουδῶν στὴν Δύση, ποὺ βασίστηκε σὲ ἑλληνικὰ κείμενα! Ἦταν ἐκεῖνος ποὺ ἐπινόησε τὰ γράμματα γιὰ τὶς ἀλγεβρικὲς πράξεις. Ὁ Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, ἕνας ἀπὸ τοὺς μεγάλους Πατέρες τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀσχολήθηκε μὲ τὴν Ἀστρονομία, κάνοντας μεγάλο ἀγῶνα κατὰ τῶν ἀστρολόγων καὶ τῶν μαντῶν! Ὀ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Μέγας Φώτιος, ὡς θεολόγος καὶ φιλόσοφος, ἀλλὰ καὶ ὡς γεωγράφος, ἀρχαιολόγος, μαθηματικὸς καὶ ἰατρός, ἀποτελεῖ τὸ κέντρο τῆς ἐπιστημονικῆς κίνησης τοῦ δεύτερου μισοῦ τοῦ 9ου αἰώνα στὴν ‘Ρωμανία! Ἐνῶ τοὺς τρεῖς τελευταίους αἰῶνες ἡ Αὐτοκρατορία κατέρρεε πολιτικῶς, παρουσίαζε μία πολιτιστικὴ καὶ πνευματικὴ ἄνθηση, μὲ συνέπεια τὴν ἔντονη καλλιέργεια τῶν φυσικῶν ἐπιστημῶν, καὶ μία διαδοχικὴ σειρὰ ἀπὸ ἔξυπνους καὶ ἐφευρετικοὺς ἐπιστήμονες! Καταλαβαίνεις λοιπόν, παιδί μου, ὅτι τὸ ἐκκλησιαστικὸ κλίμα ἦταν αὐτὸ ποὺ γαλούχησε τὴν ἐπιστήμη στὴν βαθύτατα Ὀρθόδοξη Αὐτοκρατορία τῶν προγόνων μας! Ὅταν οἱ ἐπιστήμονες κατέφυγαν πρὸς τὴν Δύση, ΕΓΙΝΑΝ ΟΙ ΛΑΜΠΑΔΗΔΡΟΜΟΙ ΤΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ! Συνέβαλαν σαφῶς στὴν ἐπιστημονικὴ ἀναγέννηση τῆς Ἰταλίας καὶ τῆς Κεντρικῆς Εὐρώπης, ἰδιαιτέρως στὸν τομέα τῶν φυσικῶν ἐπιστημῶν. Ἡ νεώτερη ἐπιστήμη ἔφτασε ἐκεῖ ποὺ ἔφτασε, μὲ τὸ νὰ ἔχει πίσω της ἕνα ἰσχυρὸ θρησκευτικὸ βίωμα, ποὺ καλλιεργοῦνταν στὴν ἥσυχη καὶ στοργικὴ μοναστηριακὴ ἀτμόσφαιρα!»
«Στὸ σχολεῖο γιατί πᾶμε; Γιατὶ μᾶς τὰ κρύβουν ὅλα αὐτά; Τώρα καταλαβαίνω ποιὸ εἶναι τὸ χάος ποὺ μᾶς χωρίζει ἀπὸ τὴν Δύση, στὴν ἑρμηνεία τῆς λέξης “πολιτισμός”! Ὁ π. Σωσίπατρος μοῦ εἶχε πεῖ πὼς ὁ ἀκάθαρτος τρόπος ζωῆς, μετὰ γίνεται διεφθαρμένος, ποὺ φέρνει τὴν ἀθεοφοβία, ἡ ὁποία καταλήγει στὴν ἀθεΐα! Τότε προκαλεῖται φοβερὴ πώρωση τῆς διάνοιας, ποὺ προξενεῖ στὴν ψυχὴ πλήρη λησμοσύνη τοῦ Θεοῦ! Ὅλα αὐτὰ ξεκινᾶνε ἀπὸ τὶς μικρὲς ἁμαρτίες, ποὺ ἀνοίγουν τὸν δρόμο στὶς μεγαλύτερες… Οἱ ταινίες ὅμως προωθοῦν τὸν μιμητισμὸ τῆς διαφθορᾶς, ποὺ λέγεται πνευματικὸς ἐποικισμός τῶν αἱρετικῶν! Γιατὶ μᾶς μισοῦν θανάσιμα οἱ ἀρνητὲς τοῦ Κυρίου, καὶ θέλουν νὰ μᾶς ὑποτάξουν στὸν διάβολο; Παναγία μου, βοήθησέ μας Ἐσύ, ποὺ ἀγαπᾶς τὴν ἁγνότητα!».
«Ὅπως σοῦ εἶπα, ὁ ἀρχαιολάτρης οὐμανιστὴς “ἔδιωξε” τὸν Θεὸ καὶ διακήρυξε τὸν ἑαυτό του ὡς τὴν “ὑπέρτατη ἀξία”, ποὺ θέλει νὰ ἐπιβάλλει στοὺς λαοὺς μὲ τὴν βία. Ὁ ἀβάφτιστος ἄνθρωπος εἶναι ἐκ φύσεως υἱὸς τῆς ὀργῆς! Οἱ δυνάμεις του βρίσκονται σὲ ἀκαταστασία, καὶ κατευθύνονται κυρίως πρὸς τὸν πολλαπλασιασμὸ τὴς ἁμαρτίας… Οἱ εὐεργεσίες ποὺ λαμβάνει ὁ αἱρετικὸς ἀπὸ τὸν Χριστό, γεννοῦν τὸ μίσος του γιὰ τὸν Θεὸ Πατέρα του, ἐπειδὴ ὁ ἀχάριστος συνηθίζει νὰ μισεῖ τὸν εὐεργέτη του! Ὅμως μισεῖ καὶ ἐμᾶς τοὺς Ἕλληνες ποὺ φυλᾶμε στὴν καρδιὰ τὸν Χριστό, ἐπειδὴ ὁ μοχθηρὸς καὶ κακὸς συνηθίζει νὰ μισεῖ θανάσιμα τὸν δίκαιο· ὅπως ὁ Κάιν ἔσφαξε τὸν ἀδερφό του ἐξ αἰτίας τῶν δίκαιων ἔργων του! Μὲ τὸ ἄνοιγμά μας στὸν πνευματικὸ ἐποικισμὸ τῶν ἀλλοδόξων, ἄρχισε ἡ μεγαλύτερη ἐπιχείρηση ἐκφαυλισμοῦ τῆς εὐλογημένης πατρίδας μας, μὲ στόχο οἱ Ἕλληνες νὰ αὐτοκαταστραφοῦμε! Νὰ σβήσουμε ὡς λαὸς πάνω στὴν γῆ, γιὰ νὰ τελειώνουν μαζί μας! Μετὰ ἀπὸ τοὺς Παγκόσμιους Πολέμους ἡ λεηλασία κατὰ τῆς Ὀρθοδοξίας ἄλλαξε τὸ ὄνομά της καὶ ἔγινε “ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ”! Ὁ τουρισμὸς εἶναι μία βολικὴ μετασκευὴ τῆς “μετανάστευσης”, μὲ τὸν ὁποῖο “ἐπανεκκινήθηκε” ἀσυζητητὶ ἡ ζωή μας! Ἄν σκόπευε νὰ φέρει τὴν “ἀνάπτυξη” θὰ τὸ εἴχαμε καταλάβει, ὅμως ἡ “σύντομη μετανάστευση ἐπ’ ἀμοιβή” εἶναι δούρειος ἵππος ἐκτροπῆς μιᾶς ὁλόκληρης χώρας, ἀφοὺ δέχεται νὰ ἀφήνει κυριολεκτικὰ ξέφραγα τὰ ἠθικὰ σύνορά της! Ἄγγελε, ὁ τουρισμὸς στὴν χώρα μας εἶναι τὸ σατανικὸ ὅπλο γιὰ τὴν ὑποταγή μας στὴν διαφθορά! Αὐτοὶ ποὺ “ῥυθμίζουν” τὶς τύχες τῶν λαῶν δὲν θέλουν νὰ εἴμαστε οἱ Ἕλληνες νοικοκύρηδες στὸν τόπο μας, ἀλλὰ ὑπηρέτες δικοί τους! Μᾶς “πῆραν” γιὰ παράδειγμα τὴν κλωστοϋφαντουργία, ποὺ ἦταν τὸ μεγάλο στήριγμα τῆς οἰκονομίας μας, λέγοντας ὅτι δὲν εἶχε ἀναπτυξιακὴ προοπτική, καὶ μᾶς “ἔδωσαν” τὸν τουρισμό, ποὺ ἄλλαξε τὴν δομὴ τῆς ζωῆς μας! Ὁ πνευματικός μας εἶπε, ὅτι ὁ τουρισμὸς εἶναι ἡ κάθοδος τῆς ζωῆς τοῦ Ἀντιχρίστου ἀπὸ τὴν Εὐρώπη καὶ τὴν Ἀμερική! Δηλαδή, εἶναι ἡ κάθοδος τῶν βανδάλων στὴν Ἑλλαδα μας, ποὺ ἔσπειραν στοὺς Ἕλληνες τὴν δουλικότητα, μπροστὰ στὸν ἐκπεσμό τους!».
Στὸ μυαλὸ μοῦ ἦρθαν οἱ φωτογραφίες καὶ τὰ βίντεο ποὺ εἶδα στὸ τηλέφωνο τοῦ παιδιοῦ ἀπὸ τὴν τάξη μου, μὲ τοὺς διαβολεμένους ἀγριανθρώπους ποὺ ἐνθουσιάζονταν νὰ μιμοῦνται τὰ αἱμοχαρῆ ἀγρίμια, ποὺ “τιμοῦσαν τοὺς νεκρούς” παρέα μὲ τοὺς δαίμονες, σὲ ἕνα “πολιτισμένο κοιμητήριο”! Οἱ ἀποτρόπαιες περιγραφὲς τῶν μπαλτάδων πάνω στὸ τραπέζι ἔφτασαν ὥς καὶ τὴν ἀδερφή μου, δίχως νὰ προλάβουμε νὰ τὴν προστατέψουμε! Ἤδη κάποια ἀπὸ τὰ παιδάκια δίπλα της, χαίρονταν μὲ τὶς φρικαλεότητες, σημάδι ἀναισθησίας τῆς ψυχῆς! Κάθοδο τῶν βανδάλων θύμιζαν καὶ οἱ ἐγκληματίες, οἱ ἀνώμαλοι, οἱ τραγουδιστὲς τῆς ῥὸκ μουσικῆς, ποὺ ὅπου πᾶνε τοὺς ἀκολουθοῦν καὶ οἱ “κολλητοί τους” τὰ δαιμόνια… Μετὰ εἶναι καὶ οἱ περιοχὲς ποὺ εἶναι “φιλικὲς” στὴν ὁμοφιλοφιλία, ποὺ θὰ κάνουν τὴν ζωὴ τῶν ἀνθρώπων τριγύρω “κόλαση”, μέχρι νὰ ὑποταχτοῦν στὰ χρήματα τῶν ἀνώμαλων, καὶ νὰ χαίρονται γιὰ τὴν “κίνηση” τῆς περιοχῆς! Σὲ ὅλους αὐτοὺς “δικαιολογεῖται” ἡ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ὡς τὸ ἀπόλυτο “ἰδανικό”, ἐπειδὴ ὁ νοῦς τους θὰ ἔχει τυφλωθεῖ ἀπὸ τὴν κενοδοξία καὶ τὴν φιληδονία… «Γιατὶ μάνα; Γιατὶ θέλουν νὰ γίνουμε ὅλοι δοῦλοι σὰν τοὺς γονεῖς τοῦ συμμαθητῆ μου, ποὺ ἐξοικειώθηκαν μὲ τὸ “ἐξωπραγματικό” καὶ τὸ “ἀφύσικο”; Ἀφοῦ ἡ ψυχή μας εἶναι πλασμένη γιὰ νὰ ὑπηρετεῖ τὸν Κύριο! Πλαστήκαμε γιὰ τὸ βασίλειο τοῦ Φωτός, ποὺ Τοῦ ἀνήκει!».
«Μάτια μου, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ “ΑΝΩΤΕΡΟΣ ΗΘΙΚΑ”, ἀπὸ αὐτὸν ποὺ ὑπηρετεῖς! ΔΕΝ ΣΟΥ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ! Θέλει νὰ κάνει “ὅσα κάνει”, καὶ ἀπαιτεῖ ἐσὺ νὰ δείχνεις ὅτι τὸν θεωρεῖς “ἄρχοντα”! Γι’ αὐτὸ ἔρχεται καὶ σὲ πληρώνει, θέλει ὅσο βρίσκεσαι μπροστά του νὰ “ἀρνεῖσαι” τὴν πνευματικὴ ὑπεροχή σου ἀπὸ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ, καὶ “νὰ ἐγκρίνεις” τὴν ἀκαταστασία τῆς ψυχῆς του! Ἄν δὲν τὸ κάνεις, καὶ πᾶς νὰ τὸν ὑπηρετήσεις ἀπὸ κάποιο ἠθικὸ ὕψος, θὰ σὲ συκοφαντήσει μὲ κάθε τρόπο, ἐπειδὴ ἔλεγξες τὴν συνείδησή του, καὶ ὅσο ζεῖ θὰ συγχύζεται μαζί σου! Ἡ πίστη τῶν Ἑλλήνων λειτούργησε ὡς φάρος στοὺς λαούς, καὶ τοὺς τραβοῦσε κοντά της! Ὁ διάβολος ποὺ μᾶς μισεῖ γιὰ τὸ παράδειγμα ποὺ δώσαμε μπροστὰ στοὺς Τούρκους καὶ τοὺς Γερμανούς, γιὰ νὰ μᾶς “ἀφοπλίσει” καὶ νὰ μᾶς κάνει σκλάβους του, μᾶς ἔδωσε γιὰ “τιμωρία” τὸν τουρισμό, ποὺ συνέβαλε ἀποφασιστικὰ στὴν πρόκληση τῆς μειονεξίας μας. Ὅμως τὸ Ῥόδον τὸ Ἀμάραντο, ἡ Παναγία μας, συμβουλεύει τὴν ψυχή μας καὶ μᾶς σκεπάζει! Λέει ὅτι εἶναι καιρὸς νὰ καταλάβουμε οἱ Ἕλληνες, ὅτι ἡ ψυχὴ νοιώθει μειονεξία ὅταν τῆς λείπει ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ! Ὁ ἄνθρωπος ὑποτάσσεται ἐλεύθερα στὸν ἠθικὸ νόμο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ Ὁποῖος εἶναι ἡ αἰτία κάθε πνευματικῆς, ἠθικῆς καὶ φυσικῆς τάξης, καὶ ἑπομένως καὶ τῆς διαχρονικῆς ἀξίας καὶ ἐλευθερίας! Ὅσοι ἔχουν ἀγάπη γιὰ τὸν οὐρανό, καὶ ἐργάζονται γιὰ τὸν οὐρανό, ἔχουν τὴν δύναμη νὰ περιφρονοῦν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς· καὶ νὰ μὴν λαμβάνουν ὑπόψιν τὶς ἀπειλὲς καὶ τὴν κακία ὅσων κατοικοῦν στὴν γῆ, διότι ἔχουν τὴν πεποίθηση, ὅτι αὐτὰ δὲν μποροῦν νὰ τοὺς βλάψουν πραγματικά!
Φῶς ἡ τεκοῦσα, Θεοτόκε
σκοτισθέντα με νυκτὶ ἀμαρτημάτων,
φωταγώγησον Σύ, Φωτὸς οὖσα δοχεῖον
τὸ καθαρὸν καὶ ἄμωμον ἴνα πόθῳ Σὲ δοξάζω
Ὅλες οἱ πληροφορίες γιὰ τὴν πορεία τῶν ἐπιστημῶν στὴν Ῥωμανία, προέρχονται ἀπὸ τὸ βιβλίο Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΙΩΝΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ, τοῦ ἀείμνηστου θεολόγου Νικόλαου Βασιλειάδη
Τὸ ῥωμαίικο φιλότιμο εἶναι ἡ ἐπουράνια “ἀγαπητικὴ τιμὴ” ποὺ τρέφει
τὴν εὐλαβὴ ψυχή, καὶ ΦΩΤΙΖΕΙ ΤΗΝ ΘΕΛΗΣΗ ΤΗΣ!
Τὸ βιβλίο μου εἶναι ἕτοιμο νὰ φτάσει
στὴν ἠλεκτρονικὴ διεύθυνσή σου!
Διαβάζοντάς το, ξεκινᾶς ἕνα ταξίδι ἀπὸ δρόμο ποὺ εἶχε κλείσει ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια στὸν τόπο μας!
Θυμήσου τὰ λόγια μου…
