Ὅταν μπῆκα στὸ νόημα τῶν “ἀγορῶν”, μετὰ τοὺς πρώτους μῆνες στὸ γυμνάσιο, μὲ τὰ ὑπόλοιπα κορίτσια βάζαμε “ἀγῶνες” ὅπως γινόταν στὸν… ψυχρὸ πόλεμο, ποὺ οἱ χῶρες ἔκαναν κόντρες ποιᾶς θὰ ἦταν καλύτερο τὸ πρόγραμμα στὸν πολεμικὸ ἐξοπλισμό, ὥστε νὰ ἔχει τὸ πλεονέκτημα ὅτι προκάλεσε “ἀναστάτωση” στὶς “ἐχθρικές”! Τὸ περίεργο εἶναι ὅτι τοὺς κανόνες τοῦ “καταναλωτικοῦ πολέμου”, τοὺς φτιάχνουν οἱ ἴδιοι ποὺ πουλᾶνε τὰ.. ἄς ποῦμε “πυρηνικά”! Ἡ “ὑποχρέωσή μας” γιὰ “ἱκανότητα” νὰ φέρουμε τὰ “βάρη τῆς ἐλευθερίας μας”, δικαιολογοῦσε ὅλη αὐτὴ τὴν φρενίτιδα μὲ τὰ ροῦχα, τὰ παπούτσια, τὰ μαλλιὰ καὶ τὰ καλλυντικὰ μὲ τὶς διάφορες ποιότητες, καὶ τὶς τάσεις τοῦ βαψίματος. Μέσα ἀπὸ τὴν “στράτευση” τῶν ἀνθρώπων στὶς “ἀξίες” τῆς ἐπιλογῆς, τῆς αὐτονομίας καὶ τῆς “αὐτοδημιουργίας”, μπροστὰ στὶς βιτρίνες, τὰ περιοδικὰ καὶ τὶς ἐκπομπές, καλούμαστε νὰ φανταστοῦμε καὶ νὰ “κατασκευάσουμε” τὸν ἑαυτό μας, σύμφωνα μὲ τὴν εἰκόνα ποὺ ἐπιθυμοῦμε! Ἡ ἰδέα τῆς “αὐτοδημιουργίας” διὰ τῆς κατανάλωσης, εἶναι τὸ μεγάλο μυστικὸ τῶν καλλιτεχνικῶν ἀστέρων διεθνῶς, καὶ τὸ μεγάλο μυστικὸ τῆς παγκόσμιας ἐμπορικῆς ἐπιτυχίας τους! Ἐξάλλου τοὺς ἀκοῦμε στὶς συνεντεύξεις τους, νὰ ὁμολογοῦν πὼς χωρὶς νὰ ψωνίζουν δὲν θὰ μποροῦσαν νὰ ζήσουν, ἀφοῦ ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ἐπαγγελματικὴ σταδιοδρομία τους, ἡ ἐμφάνισή τους παίζει πρωτεύοντα ῥόλο καὶ τὶς σχέσεις τους μὲ τοὺς ἄλλους! Εἶναι κοινὴ λογικὴ πιὰ ὅτι καθένας “προσδιορίζεται” βάσῃ τοῦ τρόπου ποὺ ντύνεται. Πέρσι, στὴν β΄ γυμνασίου, ἤθελα νὰ σκιαγραφήσω τὴν μορφὴ τῶν “ἐλεύθερων” ἐφηβικῶν ἐπιθυμιῶν μου, μέσα ἀπὸ μία πραγματικὰ μεγάλη ποικιλία προϊόντων, ἐπειδὴ αὐτὸ θὰ “ἔχτιζε” τὸ εἶδος σχέσεων μὲ τὸν ἑαυτό μου, ποὺ μοῦ ἄξιζε. Ἔτσι θὰ ἐπιβεβαίωνα ὅτι “ζῶ τὴν ζωή μου”, μέσα σὲ ἕναν κόσμο ποὺ ἐπειδὴ ὁρίζεται ὡς “ἀνολοκλήρωτος”, ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ… διαρκὴ βελτίωση! Μὲ τὴν “δύναμη τῆς θέλησης” ποὺ μὲ διέκρινε, παρακολουθοῦσα ἀσταμάτητα στὸ διαδίκτυο πλῆθος βίντεο, ἀπὸ συγκεκριμένες κοπέλες ποὺ —εὐτυχῶς— ἀποκάλυπταν τὶς ἐπωνυμίες τῶν προϊόντων ποὺ χρησιμοποιοῦσαν στὴν προσωπική ζωή τους, ἀλλὰ καὶ τὸν τρόπο χρήσης τους, ὥστε οἱ μικρότερες νὰ μάθουμε νὰ τὰ χρησιμοποιοῦμε χωρὶς λάθη. Δείχνοντας “αὐτοπειθαρχία”, καθόμουν καὶ τὰ παρακολουθοῦσα σχεδὸν ὅλα, ἐπειδὴ στὸ μεταξὺ εἶχε δημιουργηθεῖ μέσα μου αἴσθημα ἀπόλυτης οικειότητας μὲ τὶς δημιουργοὺς τῶν βίντεο, κι ἄν γιὰ κάποιο λόγο ἀδυνατοῦσα νὰ τὶς δῶ, δυσφοροῦσα! Στὶς “προκλήσεις”, ἀπὸ τὶς ὁποῖες ἦταν γεμάτες τὰ ταινιάκια ποὺ ἔφτιαχναν στὸ κανάλι τους, ἦταν δεῖγμα “ἐντιμότητας” νὰ κρατᾶνε τὸν λόγο τους πάνω στοὺς “ἀσυνήθιστους” ὅρους ποὺ ἔθεταν στὸν ἑαυτό τους ἐξ ἀρχῆς, καὶ νὰ φτάσουν τὶς εὑρηματικὲς καὶ δύσκολες “ἀποστολὲς” ποὺ εἶχαν σκεφτεῖ νὰ παρουσιάσουν, ὥς τὸ τέλος τους. Ὅλα αὐτὰ τὰ ἐπεισόδια μοῦ ἦταν πολύτιμα μαθήματα αὐτοπεποίθησης στὴν πράξη, ἀλλὰ ὅταν κάποιος ξέρει ὅτι χρησιμοποιεῖ τὰ “καλύτερα” προϊόντα ποὺ χορηγοῦν οἱ μεγάλες ἑταιρείες, βρίσκω τὴν αὐτοπεποίθησή τους δικαιολογημένη. Ἡ ἐνισχυμένη αὐτοεκτίμησή τους καὶ ὁ “αὐτοέλεγχός τους”, τὶς ἔκανε “ἀποφασιστικὲς” καὶ “ἀνυποχώρητες” στὴν διεκδίκηση τῆς καλύτερης ποιότητας σὲ κάθε προϊόν, καὶ διαπιστώνοντας ἐγὼ ὅτι γιὰ τὴν εἰκόνα τοῦ ἑαυτοῦ μας μιλούσαμε “τὴν ἴδια γλῶσσα” —ἡ “ἀλληλοκατανόηση” εἶναι σπάνιο πράγμα— ἔνοιωθα ἕνα ἀνακουφιστικὸ αἴσθημα “ἐγγύτητας”, ἐπειδὴ ταυτιζόμουν ἀπόλυτα μαζί τους. Γοητευμένη ἀπὸ τὸ “κύρος” τῆς πολυσύνθετης προσωπικότητάς τους, κολακευόμουν ὅταν μᾶς ἕλεγαν τί πρέπει νὰ ἀγοράσουμε καὶ πῶς νὰ τὸ συνδυάσουμε, ὅπως ἐκεῖνες, καὶ μέχρι νὰ πάρω τὸ ἐπόμενο χαρτζιλίκι, ἤδη εἶχα καταλήξει τί θὰ ἀγόραζα “ὑπεύθυνα”! Σὲ ἐποχὲς ποὺ προσανατολίζονται ἀπὸ τὴν κατανάλωση, ἄν ἐκεῖνες οἱ κοπέλες ἔλεγαν ὅτι χρειαζόμουν κάτι, ἤξεραν καλύτερα! Ἦταν ὡραῖο πράγμα νὰ βλέπεις τὴν “ἀναγνώρισή τους”, ὅτι οἱ θεατές τους πρέπει νὰ εἴμαστε “συνειδητοποιημένοι” ἐπειδὴ ἀξίζουμε τὸ καλύτερο! Κάθε φορὰ ποὺ κατάφερνα νὰ προσθέσω στὴν συλλογή μου ἕνα καινούργιο καλλυντικό, ἔνοιωθα “συνεπής” στὸ ἐνδιαφέρον καὶ τὶς ὑποδείξεις τῶν προτύπων μου! Ὅπως καὶ νὰ τὸ ἔβλεπα ἤμουν κερδισμένη ἀφοῦ μὲ τὶς ἀγορές μου, τὸ “κύρος” τῆς ἡγετικῆς προσωπικότητάς τους, μεταβιβαζόταν καὶ σὲ ἐμένα! Ἀπὸ τὴν ἄλλη, καὶ τὰ ἀγόρια παρακολουθοῦσαν ἀνάλογα βίντεο γιὰ ἄντρες σχετικὰ μὲ τὰ ἠλεκτρονικὰ παιχνίδια, τὰ αὐτοκίνητα, τὰ διάφορα στέκια γιὰ ποτὸ καὶ φαγητό, καὶ ἄλλα. Τὸ “κομμάτι” τοῦ πολιτισμοῦ ποὺ μαθαίνουν οἱ μπαμπάδες στὰ ἀγόρια τους εἶναι νὰ ξεχωρίζουν τὶς μάρκες τῶν αὐτοκινήτων, και οἱ μαμάδες στὶς κόρες τους, πῶς βάφουν τὸ πρόσωπο καὶ τὰ νύχια τους! Τὸ κοινὸ χαρακτηριστικὸ ὅλων εἶναι ὅτι θὰ θέλαμε νὰ ζούσαμε ὅλα αὐτὰ ποὺ βλέπουμε στὶς ταινίες, ὅπως οἱ πλούσιοι καὶ ἐπιτυχημένοι· παρόλο ποὺ δὲν ἔχουμε τὰ χρήματα γιὰ νὰ ζήσουμε τὸ ὄνειρό μας, εἴμαστε τυχεροὶ ποὺ τὸ μάρκετινγκ μᾶς βοηθάει σὲ σημαντικὸ βαθμὸ σὲ αὐτό, καθοδηγώντας ὅλους τοὺς τομεῖς τῆς ζωῆς μας! Στὶς ἡμέρες μας ἔχουν κινητὸ ἀκόμα καὶ τὰ παιδιά, γιὰ παράδειγμα, προνόμιο ποὺ παλιότερα ἀπολάμβαναν ἀποκλειστικὰ οἱ λίγοι πλούσιοι. Τὰ ἐπώνυμα ροῦχα καὶ παπούτσια ἀγοράζονται ἀπὸ ὅλους τώρα, ἄλλο παράδειγμα, ἤ ξοδεύουμε πολλὰ χρήματα γιὰ τὴν διασκέδασή μας, οἱ νέοι· μετὰ ἀπὸ γάμους καὶ βαφτίσια ἀκολουθεῖ ἐπίσημη δεξίωση, κάτι που παλιότερα ἦταν γιὰ ἐλάχιστους! Παρακολουθώντας τὸ ΜΟΝΑΔΙΚΑ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ σκεπτικὸ τῆς Ὀλίβιας, μιᾶς κοπέλας ἀπὸ τὴν Ἀμερική, ποὺ ἐπίσης διαφήμιζε προϊόντα στὰ βίντεο ποὺ ἀνέβαζε, ἐμπνεύστηκα μὲ σαφήνεια τὴν εἰκόνα τοῦ ἑαυτοῦ μου, ποὺ ἤθελα νὰ κατακτήσω. Ἡ ψηφιακὴ ἐφαρμογὴ στὸ διαδίκτυο περίμενε νὰ τὴν “ἐκμεταλλευτῶ”, φτιάχνοντας καὶ ἐγὼ τὸ κανάλι μου, βάζοντας τὸ ἕτοιμο σύστημα νὰ δουλέψει ὑπέρ μου. Ὅσο εἶμαι ἀνήλικη νομικὰ μὲ καλύπτει ἡ μαμά μου, ποὺ εἶναι κατενθουσιασμένη μὲ τόσα καλλυντικὰ ποὺ μᾶς στέλνουν οἱ ἑταιρείες, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴν ῥοὴ τῶν προτάσεων γιὰ συνεργασία. Μάλιστα σὲ ἕνα βίντεο ἀκουγόταν καὶ ἐκείνη, νὰ σχολιάζει καλλυντικὰ ποὺ τὴν ἐντυπωσίασαν. Ἡ αὐλὴ στὸ σχολεῖο ἦταν κοινὴ γιὰ τὸ γυμνάσιο καὶ τὸ λύκειο, καὶ ὅσο ἔβλεπα ὅτι μὲ θαύμαζαν καὶ τὰ λυκειοκόριτσα, γέμιζα ὑπερηφάνεια! Τώρα ποὺ ἔκλεισαν τὰ σχολεῖα γιὰ καλοκαίρι, μετὰ ἀπὸ πέντε μῆνες ποὺ διαφημίζω μὲ ἀπρόσμενη ἐπιτυχία πολλὰ προϊόντα στὸ κανάλι μου, ἡ ἀρχικὴ σύλληψή μου πέρασε στὴν δεύτερη φάση της. Θὰ βάλω τὰ δυνατά μου νὰ μάθω καλὰ τὴν δουλειά, ποὺ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ καθαρὰ ΣΤΟΝ ΜΙΜΗΤΙΣΜΟ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, ἐπειδὴ καταλάβαινα πὼς δὲν ἤμουν φτιαγμένη γιὰ τὸ δυσβάστακτο ὀκτάωρο καὶ δεκάωρο τῶν παραδοσιακῶν δουλειῶν, ὅπως ὁ πατέρας μου καὶ ὁ ἀδερφός μου. «Οἱ “ἐλαστικοὶ” ἄνθρωποι δουλεύουν σὲ ἐλαστικὸ ὡράριο!», εἶπα στὸν ἀδερφό μου καὶ κοιταχτήκαμε, ὅπως φοροῦσε τὰ παπούτσια του γιὰ νὰ πάει στὴν δουλειά. Τελείωσε τὴν β΄ λυκείου καὶ ὅποτε τοῦ τηλεφωνήσουν ἀπὸ τὴν καφετέρεια —πάντα τὴν τελευταία στιγμὴ— τρέχει νὰ πιάσει τὸν δίσκο, γιὰ νὰ τελειώσει, ἄγνωστο πότε.
«Τουλάχιστον Θεοδοσία, ἐγὼ ἀνεβαίνω ἀπὸ τὶς σκάλες, δὲν μπαίνω στὸ ἀσανσὲρ γιὰ δύο ὀρόφους! Δὲν εἶναι καλὸ πράγμα νὰ ὑπολειτουργεῖ ὁ ἄνθρωπος, γιατὶ ἡ νοημοσύνη του ἀρχίζει καὶ βγάζει “προβλήματα”! Ἀλλὰ ἔτσι εἶναι, ὅταν τὸ σῶμα φοβᾶται νὰ κουνηθεῖ καὶ πιάνει “ἀράχνες”, τὸ “πιὸ σημαντικὸ” πράγμα ποὺ μπορεῖ νὰ τοῦ συμβεῖ μετά, εἶναι νὰ σαχλαμαρίζει… Ὁ πατέρας τὸ τονίζει, τὸ “εὔκολο” τὸ διαλέγει ὁ ΑΔΥΝΑΜΟΣ! Ὁ Μέγας Βασίλειος εἶπε ὅτι ἡ ἐργασία εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ στὸν ἄνθρωπο! Αὐτὸ ποὺ κάνεις ἐσὺ δὲν εἶναι “δουλειά”, ἐπειδὴ σὲ πληρώνουν γιὰ νὰ λὲς ψέματα γιὰ ὅσα διαφημίζεις!».
Ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ὁ ἀδερφός μου εἶχε ἀντίρρηση ποὺ μὲ στήριξε ἡ μαμά. «Εἴμαστε αὐτὸ ποὺ πιστεύουμε ὅτι εἴμαστε! Καὶ ἐγὼ πιστεύω πὼς ὅταν ἐνηλικιωθῶ, θὰ ἔχω ὅση ἐργασιακὴ ἐλευθερία θέλω! Εἶναι δικαίωμά μου! Αὐτὸ ποὺ ξεκίνησα εἶναι ὁ καινούργιος τρόπος νὰ χαίρεται κάποιος ποὺ ἐπιλέγει ἀπὸ μόνος του νὰ παρακολουθήσει μία διαφήμιση· ποὺ εἶναι στημένη μὲ τρόπο, ὥστε μέσα στὰ σπίτια τους οἱ καθημερινοὶ ἄνθρωποι νὰ μετατρέπονται στὸν “ἥρωα” τῆς διπλανῆς πόρτας! Ὁ θεατὴς ἔχει τὴν ψευδαίσθηση ὅτι βλέπει τὴν πραγματικὴ ζωή του! Ἐντάξει, ἴσως δὲν συνειδητοποιεῖ ὅτι παρακολουθεῖ μία γιγάντια διαφήμιση, ὅμως ἐγὼ ἁπλῶς πληρώνομαι γιὰ νὰ μεταφέρω “ἀπὸ στόμα σὲ στόμα”, αὐτὸ ποὺ ἀναλαμβάνω…».
«Θὰ ἦταν “ἀπὸ στόμα σὲ στόμα” ἄν μιλοῦσες σὲ πραγματικοὺς φίλους σου, ποὺ ἔχετε “ψηθεῖ” μαζί καὶ ἐμπιστεύονται τὸ ἀληθινὸ πρόσωπό σου, ἀλλὰ τότε σίγουρα θὰ ἔκανες λόγο μόνο γιὰ ὅ,τι ἄξιζε! Γίνεται “ἥρωας” κάποιος ἐπειδὴ καταναλώνει; Μοῦ λὲς δηλαδὴ πὼς ἡ διαφήμιση καγχάζει ὅτι ἀποβλάκωσε τόσο τοὺς θεατές της, ποὺ ἔπαθαν μαζί της ψύχωση καὶ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ; Μᾶλλον δὲν τὸ λὲς ψύχωση, περισσότερο βλακεία τὸ λές! Τόσα χρόνια λέει ἡ μόδα, αὐτὸ εἶναι “ἰν”, ἀλλὰ αὐτὸ εἶναι “ἄουτ”! Πόσο πιὸ ξεκάθαρο νὰ γίνει ὅτι πρόκειται γιὰ ΔΙΑΤΑΓΗ; Δικαιώματα ἔχει μόνο ὁ Θεός, καὶ ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι ἔχουμε μόνο ὑποχρεώσεις! Ὅσα καλὰ καὶ νὰ κάνουμε τώρα πάλι θὰ εἴμαστε “χρεωμένοι”, δηλαδὴ δοῦλοι ἀχρείοι, ἐπειδὴ πάντα θὰ χρωστᾶμε τὰ καλὰ ποὺ παραλείψαμε τὸν προηγούμενο χρόνο τῆς ζωῆς μας».
«Μὰ ἡ πίστη μας… δὲν ἔχει καμία σχέση μὲ τὸ ἐμπόριο! Ὁ λόγος ποὺ ἡ ζωή μου ἔγινε κυριολεκτικὰ μία ζωντανὴ διαφήμιση, εἶναι ἐπειδὴ ἦρθε ἡ σειρά μου νὰ ἀξιοποιήσω ὅσα κατέκτησαν οἱ προηγούμενοι μὲ τὴν τεχνολογία, δηλαδὴ πηγαίνοντας τὸν πολιτισμὸ ἕνα βῆμα πιὸ πέρα!».
Ὁ ξάδερφός μου μπῆκε μέσα σχεδὸν σὰν νὰ ἦταν, ἔντρομος…
«Θεοδοσία, τί ἦταν αὐτὰ ποὺ εἶπες στὸ κανάλι σου; ΓΙΑ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΕΧΕΙΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΠΟΣΟ ΣΟΒΑΡΑ ΗΤΑΝ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕΣ; Παλιότερα, τοὺς προγόνους μας ποὺ δὲν ὑποτάσσονταν στοὺς τυράννους, ΤΟΥΣ ΣΚΟΤΩΝΑΝ! Εἶναι δυνατὸν οἱ ἀπόγονοί τους τώρα νὰ ἀρχίσουν νὰ ὑποτάσσονται ἀπὸ μόνοι τους στοὺς ἄλλους ἀνθρώπους; Κορίτσι μου, ποιόν εἶδες ἀπὸ ὅλους ἐμᾶς νὰ περιφρονεῖ τὴν ἐλευθερία του, καὶ νὰ λέει σὲ κάποιον “σήμερα θέλω ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ τῆς ζωῆς μου;».
«Ἀπόστολε, τὴν πρωτοπορία δὲν τὴν καταλαβαίνουν ὅλοι, ἀλλὰ τὴν ἰδέα ποὺ ξεκίνησα νὰ ἐφαρμόζω στὰ βίντεο ποὺ ἀνεβάζω, ἤδη τὴν ἐφαρμόζουν μὲ ἐνθουσιασμὸ στὸ ἐξωτερικό! Ἐγὼ θὰ εἶμαι ἐκείνη, ποὺ θὰ ἀναδείξει ἐδῶ τὴν καινούργια “πρόταση” συνεργασίας! Πάντα νὰ κοιτᾶς τὴν φωτεινὴ πλευρὰ τῆς ζωῆς, ἔχει καλύτερη θέα!». Τὸν ἔβλεπα νὰ εἶναι ἐκτὸς ἑαυτοῦ, ἀλλὰ ἔπρεπε νὰ τοῦ ἐξηγήσω ὅτι στὸ ἕτοιμο σύστημα τῆς ψηφιακῆς ἐφαρμογῆς “ἐπιπλέεις”, μόνο ἄν ἔχεις τὸν δικό σου τρόπο νὰ προσελκύεις τὴν προσοχὴ τῶν ἀκολούθων σου. «Κοίτα, μὲ τὴν κοπέλα ποὺ συνεργάστηκα γνωριζόμαστε, εἶναι τῆς ἐμπιστοσύνης μου. Ἁπλῶς γιὰ νὰ μπορέσω νὰ δείξω στὴν κάμερα ὅλα τὰ προϊόντα ποὺ εἶχα προγραμματίσει νὰ διαφημίσω, χρειαζόμουν γενικὰ κάποια καινοτόμα ἰδέα σκηνοθεσίας. Εἶδαν λοιπὸν οἱ θεατές μου ὅτι ζήτησα ἀπὸ τὴν γνωστή μου —ποὺ εἶναι ἰδιαιτέρως δημοφιλὴς— νὰ ἐλέγχει τὴν ζωή μου σὲ ὅλη τὴν διάρκεια τῆς ἡμέρας, ἀρχίζοντας μὲ τὸ πρωινό· μοῦ ἔστειλε γραπτὸ μήνυμα καὶ οἱ θεατὲς διάβαζαν στὴν ὀθόνη, τί μὲ “ὑποχρέωνε” νὰ φάω. Ἐπειδὴ ὅμως δὲν εἶχα ὅλα τὰ ὑλικά, θὰ πεταγόμουν στὸ κατάστημα ποὺ ἔπρεπε νὰ διαφημίσω, καὶ ἐκεῖ θὰ ἔκανα τὴν προώθηση! Τόνισα ἐξ ἀρχῆς ὅτι θὰ ἀκολουθῶ κατὰ γράμμα τὶς ὁδηγίες τῆς φίλης μου, ἀφοῦ τῆς εἶχα δώσει τὸν “πλήρη ἔλεγχο” τῆς ζωῆς μου, καὶ ἦταν “ἐλεύθερη” νὰ κινήσει τὰ νήματα τῆς ἡμέρας μου! Μόλις τελείωσα μὲ τὸ πρωινό, μοῦ ἔστειλε μήνυμα νὰ πάω νὰ καθαρίσω τὸ μπάνιο μου, ὅπου ἐκεῖ θὰ ἔδειχνα ἄλλα προϊόντα. Μετὰ μὲ ἔβαλε νὰ κάνω γυμναστικὴ ὁρίζοντάς μου πόση θὰ ἦταν ἡ διάρκεια, τί ἔπρεπε νὰ φοράω, τί μουσικὴ νὰ ἀκούω, καὶ βέβαια ὅλα αὐτὰ ἐμπεριεῖχαν προώθηση προϊόντων! Ὁ τρόπος ποὺ ἐργαζόμαστε πλέον ἔχει ἀλλάξει ξάδερφε! Γιὰ τὴν αὐτοσυντήρησή του ὁ ἄνθρωπος βασίζεται στὴν ἐξυπνάδα του καὶ τὰ κάνει ὅλα πολὺ πιὸ εὔκολα! Ἠρέμησες τώρα;». Ὁ Ἀπόστολος εἶχε τὴν ἡλικία τοῦ ἀδερφοῦ μου, ὅπως καὶ τὴν νοοτροπία του. Καὶ οἱ δυό τους δὲν ἔχουν νοιώσει τὴν λαχτάρα γιὰ τὴν ἀναγνώριση τῶν ἄλλων…
«Θεοδοσία, ΥΠΟΤΑΣΣΟΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ! Γιὰ τὴν δική Του ἀγάπη διακονοῦμε τὸν πλησίον, ἀλλὰ ἀποκλειστικὰ μὲ τὸν τρόπο ποὺ ἐξυπηρετοῦμε τὸ Σχέδιο τοῦ Κυρίου· κάνοντας τὸ θέλημά Του δηλαδή! Τὰ ὑπόλοιπα εἶναι παρανομίες, μπορεῖς νὰ τὸ καταλάβεις; Ὑπακοὴ κάνουμε καὶ στὸν πνευματικό μας, γιὰ νὰ μᾶς περνάει μὲ ἀσφάλεια ἀνάμεσα ἀπὸ τὰ ἐχθρικὰ πυρά, ἀλλὰ δὲν τοῦ ὑποτασσόμαστε δουλικά, ὅπως ἔκανες ἐσύ! Εἶναι ἀδιανόητο! Πλάστηκες μὲ τὸ αὐτεξούσιο, εἶναι ντροπὴ νὰ ὑποτάσσεσαι στοὺς ἀνθρώπους!».
«Ὄχι, δὲν τὸ κατάλαβες καλά! Κατ’ ἀρχάς, δίνοντας τὸ ἐλεύθερο σὲ αὐτὴ τὴν κοπέλα νὰ κάνει ὅ,τι θέλει μὲ τὴν ζωή μου, τῆς ἀναγνωρίζω… “κύρος”! Αὐτὸ εἶναι πολὺ καλό, ἐπειδὴ ζητώντας της νὰ μὲ ἐλέγχει, τῆς ἀποδίδω… “τιμή”! Ὁπότε, ἀκολουθώντας μὲ σχολαστικότητα τὶς ὁδηγίες ποὺ μοῦ στέλνει, δείχνω τὴν ἐκτίμησή μου στὸ πρόσωπό της καὶ αὐτὸ συσφίγγει τὴν σχέση μας! Ἀπὸ τὴν μεριά μου, κρατώντας τὸν λόγο ποὺ ἔδωσα στοὺς θεατές μου ἐξ ἀρχῆς, δείχνω πόσο… “ἔντιμη” εἶμαι μὲ τὸν ἑαυτό μου, ἀλλὰ καὶ πόσο ἀποφασισμένη νὰ ὁλοκληρώσω τὴν συγκεκριμένη “πρόκληση”, μὲ ἀπόλυτη ἐπιτυχία! Τὸ ξέρεις ὅτι σχεδὸν διπλασιάστηκαν οἱ ἀκόλουθοί μου μετὰ ἀπὸ αὐτὸ τὸ βίντεο; Καλά, στὸ ἑπόμενο μὲ τὸν σκύλο μου, οἱ προβολὲς τοῦ βίντεο ξεπέρασαν κάθε προσδοκία! Εἶμαι πολὺ εὐχαριστημενη!».
«Μόνο ἕνα βίντεο εἶδα, δὲν ἄντεχα δεύτερο! Τί ἔκανες μὲ τὸν σκύλο;».
«Τὸν ἔβαλα νὰ… μὲ ἐλέγχει, γιὰ ὅλη τὴν ἡμέρα!», εἶπα καὶ ἔριξα τὰ μάτια ἀλλοῦ, γιὰ νὰ τὸν ἀποφύγω. Σὰν νὰ τοῦ κόπηκε ἡ ἀνάσα καὶ νὰ ἔσβησε, σὰν νὰ μὴν κατάλαβε τὶ εἶπα, ἤ σὰν νὰ μὴν μποροῦσε νὰ συνέλθει, μὲ κοίταζε σὰν νὰ μὲ… λυπᾶται! «Κάποιος ποὺ δὲν συνειδητοποιεῖ ὅτι βλέπει μία σκηνοθετημένη διαφήμιση ποὺ διαρκεῖ πάρα πολύ, πρέπει νὰ βλέπει κάτι διαφορετικὸ κάθε φορά, Ἀπόστολε, πρωτότυπο, ὥστε νὰ δεῖ τὸ ταινιάκι ὥς τὸ τέλος. Εἶχα πολλὰ νὰ δείξω σχετικὰ μὲ τὰ σκυλιά, καὶ ἔπρεπε ὅλα νὰ γίνουν μὲ τρόπο… ἀξιομνημόνευτο! Ἀφοῦ ὁ σκύλος δὲν μιλάει, τοῦ ἔδινα ἐγὼ δύο ἐπιλογὲς ποὺ τὶς ἐγραφα σὲ δύο χαρτιά, κάθε φορά. Τὰ ἔδενα σὲ δύο ἀγαπημένα του παιχνίδια, καὶ τὰ πέταγα μακριά, γιὰ νὰ δῶ σὲ ποιὸ θὰ πήγαινε. Αὐτὸ τουλάχιστον εἶδαν οἱ θεατές, γιατὶ στὴν πραγματικότητα εἶχα γράψει καὶ στὰ δύο τὸ ἴδιο πράγμα». Γιὰ μιὰ στιγμὴ ἦρθα σὲ δίλημμα, ἄν θὰ τοῦ ἔλεγα καὶ τὸ ὑπόλοιπο, ἤ θὰ τὸ κρατοῦσα γιὰ τὸν ἑαυτό μου…
«Αὐτὸ ἦταν τὸ ἀξιομνημόνευτο;», ῥώτησε, προφανῶς διαβάζοντας τὴν ἔκφρασή μου, ἄν καὶ ἐγὼ δὲν ἤθελα νὰ τοῦ δώσω τὴν… “χαριστικὴ βολή”.
«Κοίτα…γενικὰ ἔδινα στὸν σκύλο μία ἐπιλογὴ συνηθισμένη, καὶ μία ποὺ δὲν θὰ ἄντεχα μὲ τίποτα. Ὀ στόχος ἦταν νὰ καταρρίψω κάποιες λάθος ἐντυπώσεις τοῦ κοινοῦ, ὅπως ζητᾶνε οἱ ἑταιρείες, γιὰ νὰ βοηθήσω τὶς πωλησεις τους». Τὸν ἔβλεπα ποὺ μὲ κοίταζε ἀκομα σὰν ζεματισμένος, καὶ δὲν ἤξερα πῶς νὰ τὸ ἔλεγα. «Τέλος πάντων, ὅταν ἄνοιξα τὸ χαρτάκι ποὺ ἔγραφε ὅτι δὲν θὰ ἔτρωγα σαλάτα, ἀλλὰ σκυλομπισκότο(!), ἔδωσα τὴν παράστασή μου μὲ τὸ, “δὲν τὸ πιστεύω!”, “δὲν γίνονται αὐτὰ τὰ πράγματα!”, “καὶ τί κάνουμε τώρα;”, μέχρι ποὺ τὸ δοκίμασα λίγο στὴν ἄκρη, ἀφοῦ πρῶτα ἔδειξα στὴν κάμερα τὴν ἐπωνυμία…».
«Πᾶς καλὰ κοπέλα μου; Πλησίασες αὐτὴ τὴν ἀηδία στὸ στόμα σου;», μὲ κοίταζε καὶ “μὲ φοβόταν τὸ μάτι του”!».
«Ξάδερφε ἠρέμησε, θὰ σοῦ πῶ καὶ θὰ καταλάβεις! Ὑπάρχουν πολλοὶ ἄνθρωποι στὸ ἐξωτερικό, ποὺ λένε ὅτι οἱ ζωοτροφὲς εἶναι πάρα πολὺ θρεπτικὲς καὶ… νόστιμες! Μία συγκεκριμένη γυναίκα ξεκίνησε νὰ τρέφεται γιὰ ἕναν μῆνα ἀποκλειστικὰ μὲ αὐτές, γιὰ νὰ “ἀποδείξει” σὲ ὅλους ὅτι τὸ φαγητὸ γιὰ τὰ ζῶα εἶναι μιὰ χαρὰ καὶ γιὰ… τοὺς ἀνθρώπους! Δὲν τὸ σκέφτηκα ἀπὸ μόνη μου, εἶναι κάτι ποὺ ἤδη… προωθεῖται, καὶ εἶπα νὰ τὸ ἐκμεταλλευτῶ ἐγὼ πρώτη! Ἄσχετα ποὺ ἡ κοιλιά μου διαλύθηκε, καὶ μοῦ πῆρε δύο ἡμέρες γιὰ νὰ συνέλθω… Ἤθελα νὰ ξεχωρίσω καὶ νὰ δείξω κάτι ἐξαιρετικό, ἀλλὰ τὸ πλήρωσα μὲ πόνο!».
«Θεοδοσία, καὶ μόνο ποὺ σκέφτηκες νὰ δείξεις σὲ συνανθρώπους σου ὅτι “ὑπακοῦς” τὸν σκύλο σου, ΠΡΟΣΕΒΑΛΕΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ! Ἔχεις μεγάλη εὐθύνη γιὰ αὐτα ποὺ ἐκθέτεις στὰ μάτια τῶν ἄλλων, καὶ δὲν σοῦ ἐπιτρέπεται νὰ πουλᾶς τὴν ἀνθρώπινη ἀξιοπρέπειά σου σὲ διαφημιστικὰ τεχνάσματα, γιὰ νὰ σὲ πληρώνουν οἱ ἑταιρείες! Τὰ πράγματα ὅμως εἶναι ἀκόμα χειρότερα· βάζοντας τὸν ἑαυτό σου σὲ ἀναμονὴ γιὰ μία ἐνδεχόμενη ἐπιλογὴ ποὺ “δὲν θὰ ἄντεχες μὲ τίποτα”, ὅπως εἶπες, εἶναι σὰν νὰ προετοιμάζεις τὴν ψυχολογία τῶν ἀνθρώπων στὴν ἀποδοχὴ τῆς… καταπίεσης ἀπὸ ἄλλον! Φαινόταν βέβαια σὰν ἕνα παιχνίδι, ἀλλὰ καὶ ὅτι σὰν “εἰδικὴ ἀποστολή”, τὴν ἀναλαμβάνουν ὅσοι ἔχουν τὸ “σθένος”! Αὐτὸ ποὺ βλέπω ἐγὼ ὡς κατεξουσιασμό, ἐσὺ τὸ περιτυλίγεις μὲ “πολιτισμό”, σὰν νὰ εἶναι “ἀνώτερα βήματα” ποὺ δικαιολογοῦν τὰ ἀδικαιολόγητα! Παρατήρησες ὅτι ἀπὸ τὴν ὑπερηφάνειά σου, “παραμορφώνεις” τὴν πραγματικότητα; Ἔχεις καταλάβει ὅτι ἀπὸ ὅταν ἄρχισες νὰ “ἐμπνέεις” τοὺς ἄλλους ἀποκόβεσαι ἀπὸ τὴν πραγματικότητα, καὶ ἀναπτύσσεις στρεβλὲς “δεξιότητες” γιὰ νὰ παίρνεις χρήματα; Θὰ ἦσουν πρωτοπόρος ἄν ἀπὸ τὴν δική σου προκοπή, κατάφερνες νὰ ὠφελήσεις πνευματικὰ καὶ τοὺς ἄλλους! Τότε μάλιστα, θὰ ἔλεγα ὅτι ἀξιοποιεῖς τὴν τεχνολογία μὲ τὸν καλύτερο τρόπο!».
«Μὰ τὸ ἔκανα κι αὐτό! Ὅταν κάλεσα στὸ τηλέφωνο τὸ ῥομποτ, αὐτὸ τὸ μηχάνημα τῆς “τεχνητῆς νοημοσύνης” ποὺ “ξέρει” τὴν ἀπάντηση καὶ στὴν δυσκολότερη ἐρώτηση, ἔνοιωθα σὰν νὰ βρίσκομαι στὸ διάστημα μέσα σὲ κάποια ταινία, ποὺ οἱ πολύπλοκοι ὑπολογιστὲς καθοδηγοῦν τοὺς ἀνθρώπους στὶς δύσκολες καταστάσεις! Εἶναι ὡραῖο πράγμα νὰ συνεργάζονται οἱ ἄνθρωποι μὲ τὴν “ἀνώτερη μηχανή”, ποὺ φτιάχτηκε γιὰ νὰ κάνει τὴν ζωή μας εὔκολη! Τὴν ἰδέα νὰ φτιάξω τὸ κανάλι μου τὴν πῆρα ἀπὸ τὴν Ὀλίβια, μία κοπέλα ἀπὸ τὸ ἐξωτερικό, ποὺ σὲ κάθε βίντεο ποὺ ἀνέβαζε, ζητοῦσε ἀπὸ τὴν μηχανὴ μὲ τὴν “τεχνητὴ νοημοσύνη”, ποὺ “συνεργαζόταν”, νὰ τῆς ἀναθέτει διάφορες “προκλήσεις”! Ἔτσι κάλεσα κι ἐγὼ αὐτὴ τὴν μηχανή, στὸ βίντεο ποὺ ἔφτιαξα μετὰ τὸν σκύλο, ἐπειδὴ ἔπρεπε νὰ μὲ… “ἐλέγχει”! Τοῦ ἔδινα συγκεκριμένες ἐπωνυμίες ἀπὸ ἁλυσίδες καταστημάτων στὴν περιοχή μου, ποὺ ἤθελα νὰ προωθήσω, καὶ τὸ μηχάνημα μοῦ ἔλεγε τί θὰ ἔτρωγα, ἤ τί καφὲ θὰ ἔπινα. Πρόσεξε, δὲν “ἔκλεβα”! Συμμορφωνόμουν ἀπολύτως μὲ τὶς ὑποδείξεις του!». Ἡ πρώτη ματιὰ τοῦ Ἀπόστολου μόλις κατάλαβε τί τοῦ εἶπα, ἔδειξε σὰν… νὰ μὴν μὲ γνώριζε.
«Καλά, αὐτὰ ποὺ γίνονται στὴν πραγματικότητα, δὲν μπορεῖ νὰ τὰ συλλάβει οὔτε ἡ μεγαλύτερη φαντασία!», εἶπε σὰν πολὺ μέσα του νὰ… ἀγρίεψε. «Τὸ πρόβλημα δὲν εἶναι ὅτι τὸ μηχάνημα ἀπέκτησε “τεχνητὴ νοημοσύνη”, Θεοδοσία, ἀλλὰ ὅτι “μηχανοποιεῖται” ὁ ἄνθρωπος! Τὰ δύο δῶρα τοῦ ἀνθρώπου ποὺ τὸν ξεχωρίζουν ἀπὸ τὰ ζῶα, εἶναι τὸ λογικὸ καὶ ἡ ἐλευθερία! Ἄν τὰ χάσει, βανδαλίζεται! Μπορεῖς νὰ μοῦ πεῖς γιατὶ ὑποτιμᾶς ἀπολύτως τὶς δυνατότητές σου καὶ τὶς ἱκανότητές σου; Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ζητᾶς ἀπὸ ἄλλους νὰ ἀποφασίζουν τί θὰ κάνεις; Ποιός εἶναι ὁ λόγος τῆς ἐθελοδουλείας σου στὴν “τεχνητὴ νοημοσύνη”; Δὲν μπορῶ νὰ σὲ καταλάβω, εἰλικρινά! Δημιουργεῖς δυσοίωνα προβλήματα στὸν ἑαυτό σου ἐκεῖ ποὺ δὲν ὑπάρχουν!».
«Μὰ ὅλος ὁ κόσμος χρησιμοποιεῖ καθημερινὰ τὴν “τεχνητὴ νοημοσύνη”, κι ἄς μὴν τὸ ξέρει. Δὲν βρίσκω ποῦ εἶναι τὸ κακὸ νὰ “ἀφήσω πάνω της” κάποια πράγματα, ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ εἶναι ὑπερβολικὰ ἔξυπνη, κάτι ποὺ δὲν ἔχω ἐγώ! Τί καλύτερο, νὰ… ἐλέγξει τὴν ζωή μου!».
«Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΤΟΥ! Εἶναι ὁλοκληρωμένος μόνο ἄν γνωρίζει τὴν ἀξία του καὶ ΟΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ! Βλέπω ὅμως ὅτι ἀδιαφορεῖς γιὰ τοὺς ἠθικοὺς κανόνες, προκειμένουν νὰ πετύχεις τοὺς στόχους σου, καὶ νὰ δημιουργήσεις μία παράλογη μόδα ΥΠΟΤΑΓΗΣ τῶν ἀνθρώπων! Ἐκ φύσεως μία μόδα εἶναι παράλογη, ὅμως ὅταν μιλᾶμε γιὰ τὴν ἐλευθερία τῶν ἀνθρώπων, ἐκεῖ δὲν χωρᾶνε παιχνίδια! Εἶναι ἔγκλημα νὰ παραδίνει κάποιος τὴν ἐλευθερία του ἀπὸ ἰδιοτέλεια, Θεοδοσία, σὰν ὁ ἴδιος νὰ εἶναι ἀντικείμενο! Στὴν οὐσία εἶσαι ἕτοιμη νὰ “πουλήσεις” τὴν ἐλευθερία καὶ τῶν ὑπόλοιπων, γιὰ νὰ αὐξηθοῦν οἱ προβολὲς τῶν βίντεό σου! Ὅμως ὁ κλέφτης καὶ ὁ ψεύτης, τὸν πρῶτο χρόνο χαίρονται! Ἀκολουθεῖς τὶς ὁδηγίες τοῦ ἐχθροῦ, ποὺ σὲ μισεῖ καὶ προσπαθεῖ νὰ σὲ ῥίξει, καὶ συνεργεῖς μαζί του, μὲ τὴν ὑποκρισία ποὺ δείχνεις!». Μὲ κοίταξε μὲ πόνο στὴν ψυχή, καὶ μαζεύοντας τὶς δυνάμεις του, εἶπε: «Ὁ Θεὸς ὑπέβαλε σὲ δοκιμασία τὸν Ἀδάμ, ἐπειδὴ μέσα ἀπὸ τὴν ὑπακοή του ἔπρεπε βαθμηδὸν νὰ ἀποκτήσει τὴν πνευματικὴ πείρα, μὲ τὰ ἔργα τῆς ἐλεύθερης βούλησης, σὲ συνεργασία πάντα μὲ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ. Ἡ μοναδικὴ ἀποστολή τοῦ ἀνθρώπου εἶναι νὰ γνωρίσει τὸν Χριστό, καὶ νὰ ἐργάζεται ἐλεύθερα τὴν ἀρετὴ καὶ τὸ ἀγαθό, γνωρίζοντας τὰ ὅρια τῆς ἠθικῆς φύσης του!».
«Ἀπόστολε, μπορεῖς νὰ ἔρθεις σὲ παρακαλῶ; Ἐντάξει, περιμένω». Μόνο στὸν ξάδερφό μου ἤθελα νὰ μιλήσω· ὄχι ὅτι μοῦ ἦταν εὔκολο ἀλλὰ ἤθελα νὰ κρατηθῶ ἀπὸ κάπου, τώρα ποὺ τὰ πάντα κατέρρεαν… Πλέον διέκρινα ὅτι δὲν μποροῦσα νὰ “ἁπλοποιῶ” τὰ ἀνώτερα, χωρὶς νὰ παραδέχομαι ὅτι ἤθελα νὰ καταστρέψω… Ὁ “ἁπλοποιημένος” ἄνθρωπος δὲν μπορεῖ νὰ διαχωρίσει τὸ σημεῖο ὅπου ἡ ἄνεση καὶ ἡ εὔκολία, ἀρχίζουν νὰ μεταβάλλονται σὲ ἔπαρση καὶ ἀχαριστία…
«Τί ἔπαθες; Τί ἔγινε;». Ὁ Ἀπόστολος τὰ ἔχασε μόλις μὲ εἶδε. «Θὰ μοῦ πεῖς;».
«Θυμᾶσαι ποὺ σοῦ εἶπα τὶς προάλλες γιὰ τὴν Ὀλίβια ἀπὸ τὸ ἐξωτερικό;», εἶπα παίρνοντας δύναμη ἀπὸ τὴν δύναμή του. «Ξεκίνησα νὰ τὴν παρακολουθῶ σὲ ζωντανὴ σύνδεση, μαζὶ μὲ μιὰ φίλη της, ποὺ θὰ τὴν συνόδευε στὴν “πρόκληση” ποὺ θὰ τοὺς ἀνέθετε ἡ “τεχνητὴ νοημοσύνη”. Βλέποντας στὸ τηλέφωνό της τὸ μήνυμα μὲ τὴν ἐντολὴ ποὺ ἔστειλε τὸ μηχάνημα, τῆς ἦρθε ψυχρολουσία! Διάβασα κι ἐγώ στὴν ὀθόνη, ὅτι τὶς ὑποχρέωνε νὰ βγοῦν στοὺς φίλους τους πιασμένες διαρκῶς ἀπὸ τὸ χέρι, καὶ γιὰ ὁλόκληρη τὴν ἡμέρα νὰ ἀποκαλεῖ ἡ μία τὴν ἄλλη, “ἀγάπη μου”, μπροστὰ σὲ ὅλους! Ἡ ἀποστολή τους ἦταν νὰ “βοηθήσουν” νὰ παταχθεῖ ἡ… “παράλογη ὁμοφοβία”! Ἡ ἄλλη κοπέλα ἦταν ἀδιάφορη ἀλλὰ ἡ Ὀλίβια σοκαρίστηκε! Ὅσο ὅμως διάβαζε τὰ βάρβαρα μηνύματα ποὺ τῆς ἔστελναν οἱ ἀκόλουθοί της, νὰ τὰ κάνει ὅλα ἴσιωμα γιὰ νὰ ὁλοκληρώσει τὴν “ἀποστολή”, ὁ κλονισμός της δυνάμωνε, καὶ ἡ ἴδια φαινόταν σὰν νὰ συνθλίβεται καὶ νὰ παραλύει! Ἡ ἐμπιστοσύνη της στὴν “τεχνητὴ νοημοσύνη” ἦταν ἀπεριόριστη, δὲν φανταζόταν ὅτι θὰ ἐπενέβαινε κυριαρχικὰ στὴν ψυχή της! Στὴν ὀθόνη διαβάζαμε τὰ ὀργισμένα μηνύματα τῶν “ἀνθρώπων της” γιὰ τὰ “δικαιώματα” τῶν ἀνώμαλων, ὅπου βλέποντάς τα ἡ Ὀλίβια εἶχε ἀρχίσει νὰ τρέμει ὁλόκληρη στὴν καρέκλα ποὺ καθόταν, καὶ νὰ λέει μὲ χείλη ποὺ ἔτρεμαν κι αὐτά, ὅτι δὲν θὰ ὑπακούσει!». Περίμενα λίγο, γιὰ νὰ μπορῶ νὰ μιλήσω χωρὶς νὰ βγαίνουν κλάματα μαζί. Παραδεχόμουν γιὰ τὸν ἑαυτό μου, ὅτι ἔχοντας ἀλλοιωμένη συνείδηση, ὅ,τι καὶ νὰ ἄκουγα τὸ ἑρμήνευα ὅπως ἤθελα! Δὲν ἔβλεπα, δὲν κατανοοῦσα, δὲν συναισθανόμουν… «Ξυπνᾶμε ἀπὸ τὸν λήθαργο ὅταν βλέπουμε ὅτι κινδυνεύουμε, ἀλλὰ καὶ τότε καταλαβαίνουμε τὴν παρουσία τοῦ Χριστοῦ, ποὺ μᾶς προστατεύει! Ὁ “πολιτισμὸς” εἶναι σὰν τὸ θέατρο σκιῶν, μὲ αὐτοὺς ποὺ κρύβονται γιὰ νὰ κινοῦν τὶς σκιές, δηλαδὴ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ παραδόθηκαν στὰ χέρια τους…».
«Πρὶν σοῦ πῶ τὶς σκέψεις μου, θέλω νὰ φωνάξω τὴν ἀδερφὴ τοῦ πατέρα μου, νὰ σοῦ πεῖ κάτι σχετικό, ἔ; Θὰ καταλάβεις πολλὰ!». Βλέποντας ὅτι ἀνασήκωσα ἀδιάφορα τοὺς ὤμους, τὴν κάλεσε στὸ τηλεφωνο. «Θεοδοσία, ὅταν δὲν ἐνεργεῖ ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ, λόγω τῆς ἁμαρτίας καὶ τῆς ὑπερηφάνειας, ὁ ἄνθρωπος γίνεται ῥάθυμος στὰ πνευματικά· ἀναπαύει τὴν σάρκα του καὶ γιὰ λίγο παρηγοριέται μὲ τὸ χρῆμα καὶ τὴν δόξα. Ὅμως ἡ ἀπουσία τῆς Χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνευματος φέρνει τὴν κατάθλιψη, τὴν μοναξιὰ καὶ τὴν δαιμονικὴ λύπη, ἐξαιτίας τῶν ἀνεξομολόγητων ἁμαρτημάτων. Ἡ φιλαυτία εἶναι ἡ νοσηρὴ στροφὴ τοῦ ἀνθρώπου πρὸς τὸν ἑαυτό του, μία κατάσταση ἐσωτερικῆς φαυλότητας καὶ φθορᾶς. Στὴν οὐσία πρόκειται γιὰ εἰδωλοποίηση τοῦ ἑαυτοῦ!».
«Ἔτσι εἶναι… Παραδέχομαι ὅτι κοιτοῦσα στὴν κάμερα τὸ πρόσωπό μου μὲ λατρεία, ἤ μᾶλλον μὲ δουλοπρέπεια πρὸς τὴν εἰκόνα μου! Ἦταν ὅλα ἀνακατεμένα μέσα μου, καὶ νοιώθω τώρα ὅτι ἔβλεπα τὰ πάντα ΑΝΤΕΣΤΡΑΜΜΕΝΑ! Ὄντως, ἡ ἁμαρτία εἶναι ὁ μεγαλύτερος ὑποβιβασμὸς τοῦ ἀνθρώπου, καὶ τὸ δόλωμά της εἶναι ἡ ἐξύψωση τῆς εὐτέλειας! Ὅμως μὲ τὶς δικαιολογίες δὲν “χρειάζεται” νὰ ξεβολευτεῖς… Ἡ ψευδὴς “ἐλεύθερη θέληση” ἔχει τὴν δύναμη νὰ ἐξαπατήσει τὸν ἄνθρωπο!».
«Ἤθελα νὰ σοῦ πῶ ἀπὸ καιρό, ὅτι Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΗ ΜΑΝΙΑ! Ἡ φιλαυτία “διαβρώνει” τὴν ἀτακτοποίητη ψυχή, τὴν “ναρκωμένη”, καὶ ἀντὶ οἱ πόθοι της νὰ προσβλέπουν στὴν πνευματικὴ ἀνύψωση, γίνονται ἔμμονοι καταναλωτικοί! Ὁ λόγος ποὺ βλέπει κάποιος τὰ βίντεο μὲ τὶς διαφημίσεις ὡς… “ψυχαγωγεία”, εἶναι ἡ ἠθικὴ διαστροφὴ ποὺ παθαίνει, καὶ πασχίζει νὰ ἀντλήσει τὴν “ἐλπίδα” ἀπὸ… τὰ διαφημιζόμενα προϊόντα! Ἡ δουλειὰ ποὺ ξεκίνησες νὰ κάνεις, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ, ἀλλὰ πράξεις παραπλάνησης, ἐπειδὴ ψεύδεσαι ὅτι ἐπέλεξες ἀπὸ μόνη σου τὰ προϊόντα ποὺ διαφημίζεις ὅτι χρησιμοποιεῖς. Αὐτὸ παλιότερα λεγόταν “γκρίζα διαφήμιση”, καὶ τὴν κατηγοροῦσαν ὡς ὕπουλη καὶ χειραγωγική! Ἐν ὀλίγοις, Θεοδοσία, ὅταν ὁ ἄνθρωπος δὲν προσκυνάει τὸν Κύριό μας καὶ Θεό, συμβαίνει νὰ ἔχει ἀνυψώσει τὸν ἑαυτό του σὲ εἴδωλο! Δυστυχῶς, ἡ Ἕλλάδα ξανάγινε κατείδωλη ὅπως στὴν ἀρχαιότητα, δηλαδὴ γεμάτη εἴδωλα!».
Ὅπως σηκώθηκα γιὰ νὰ ἀνοίξω τὴν πόρτα, τὰ λόγια τοῦ ἀδερφοῦ μου “βγῆκαν” ἀπὸ ἐκεῖ ποὺ τὰ εἶχα “κρύψει”: ὁ ἠθικὰ ἐλεύθερος ἄνθρωπος, εἶναι ἀνένδοτος ὡς πρὸς τὴν τήρηση τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ! Στὴν ἀντίθετη περίπτωση ὅμως, ὅπως εἶδα, ἀναπτύσσουμε στρεβλὲς “δεξιότητες”… «Γειά σας κυρία Καλομοίρα! Ἐλάτε, περάστε!». Ἄφησε τὸ καρότσι τῆς λαϊκῆς στὴν ἄκρη, καὶ πήγαμε νὰ καθίσουμε.
«Ἡ θεία μου ἔκανε κάποιες ἀλλαγὲς στὴν οἰκογένειά της, ἐπειδὴ τὰ ξαδέρφια μου κινδύνευαν νὰ “βανδαλιστοῦν”, πρὶν καλὰ καλὰ νὰ βγάλουν τὸ δημοτικό! Τὰ ὑπόλοιπα πές τα ἐσύ, θεία». Ὁ Ἀπόστολος χάρηκε ποὺ θὰ τὴν ἄκουγα.
«Θὰ σᾶς πῶ γιὰ κάποιες ἀνακαλύψεις καὶ κάποια συμπεράσματα, καὶ θὰ πάω νὰ μαγειρέψω. Τὰ παιδιά μας μπορεῖ νὰ εἶναι μικρά, ἀλλὰ εἶναι σοβαρά. Τὸν τελευταῖο καιρὸ ὅμως ὅ,τι λέγαμε τὸ ἔπαιρναν γιὰ ἀστεῖο, γελιοποιοῦσαν τὶς δυσκολίες τῆς ζωῆς, ἐνῶ ἄρχισαν καὶ νὰ γκρινιάζουν ἐπειδὴ ἁπλὰ πράγματα τοὺς φαίνονταν γιὰ βουνό. Με τὸν σύζυγο ἐντοπίσαμε, ὅτι ἡ ἀπόλυτη ἐλευθερία τῶν ἄλλων παιδιῶν γύρω τους, ἀνέδυσε μέσα τους πρωτόγονα ἐγωιστικὰ στοιχεῖα ποὺ ξεθεμελίωναν τὶς ἀξίες, ποὺ οἰκοδομούσαμε στὴν ψυχή τους. Αὐτὸ σήμαινε πὼς τὰ παιδιά μας ἄρχισαν νὰ… ΑΧΡΗΣΤΕΥΟΝΤΑΙ! Ὁ σύζυγος εἶπε πὼς ὅταν ἡ ζωὴ περιστρέφεται γύρω ἀπὸ τὸ “τίποτα”, ὁ ἄνθρωπος ἀρχίζει νὰ “μηδενίζεται” καὶ νὰ μεταβάλλεται σὲ “ἀνύπαρκτο”, ὅπως τὸν θέλει ὁ διαβολικός Μηδενισμός! Ἀρχίζοντας τὶς ἔρευνες γιὰ τὸν τρόπο ποὺ μᾶς ἐπηρέσε ὁ Μηδενισμός, Θεοδοσία, καταλήξαμε στὸν ΠΑΡΑΣΙΤΙΣΜΟ! Καλύτερα νὰ σᾶς τὰ πῶ μὲ τὴν σειρά. Μηδενισμὸς εἶναι ἡ θεωρία ποὺ ἀρνεῖται κάθε ἀξία στὴν ζωή, μὲ στόχο ΝΑ ΑΧΡΗΣΤΕΥΤΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ! Ἐγὼ θὰ σᾶς πῶ τί σχεδίασε ὁ αἰώνιος ἐχθρός μας, ὁ διάβολος, γιὰ νὰ ἀχρηστεύσει τοὺς Ἕλληνες. Μετὰ τὸν πόλεμο ἡ ἐσωτερικὴ μετανάστευση γιγάντωσε χαοτικὰ τὴν πρωτεύουσα, καὶ ὅλοι αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι ἔπρεπε νὰ ἀπασχοληθοῦν σὲ δουλειὲς ἐντὸς τῆς πόλης· κυρίως σὲ καταστήματα, γραφεῖα, νοσοκομεῖα, σχολεῖα, μεταφορές, τουριστικὰ καὶ θεάματα. Ἐγκατέλειψαν δηλαδὴ τὴν ἀγροτικὴ παραγωγὴ καὶ ἄρχισαν νὰ ἀσχολοῦνται μὲ τὴν παροχὴ ὑπηρεσιῶν. Πολλὲς γυναῖκες βγῆκαν κι αὐτὲς στὴν ἀγορὰ ἐργασίας. Στὴν πορεία ἡ Εὐρὼπη μᾶς ἔδινε μαζικὰ πολλὰ χρήματα, καὶ γενικὰ ἡ ἀλαζονικὴ τηλεκόλαση μὲ τὴν ἀναιδὴ διαφήμιση τῶν δυτικῶν προτύπων, ὤθησαν τὸν κόσμο νὰ δεθεῖ στὴν ἀγάπη τῆς κατανάλωσης, ἀφοῦ πρῶτα τὸν ἔπεισαν νὰ ξεχάσει τὴν ἀγάπη γιὰ τὴν ἐργασία στὴν γῆ, ἤ τὴν χειρωνακτικὴ ἐργασία… Παλιότερα ὑπῆρχε ὁ διαχωρισμὸς τῶν πλουσίων καὶ τῶν φτωχῶν στὸ φαγητό, τὰ ροῦχα, τὸ σπίτι, τὴν διασκέδαση κτλ· ἡ… “πρόοδος” ὅμως ἀπάλειψε τὶς διαφορὲς καὶ οἱ ἁπλὲς οἰκογένειες πλέον ζοῦσαν σὰν πλούσιοι. Ἀπὸ τὴν ἄλλη δεχτήκαμε μεγάλα μεταναστευτικὰ κύματα ἀλλοδαπῶν. Ὁ κατασκευαστικὸς καὶ ἀγροτικὸς τομέας δὲν ἐπένδυσε σὲ μηχανές, μὲ τόσους ἀνειδείκευτους ἀλλοδαποὺς διαθέσιμους, ἀφοῦ οἱ δουλειὲς γίνονταν μὲ τὸ ἐλάχιστο κόστος. Οἱ ἐπενδύσεις κατευθύνθηκαν κυρίως σὲ πολυτελῆ καταστήματα, τράπεζες καὶ τομεῖς ὑπηρεσιῶν. Ὅταν κατέρρευσε ὁ παρασιτικὸς τρόπος ζωῆς, μὲ τὰ “δανεικὰ χρήματα” τῆς ἀπατηλῆς εὐημερίας, οἱ ἐργασιακὲς σχέσεις τῶν Ἑλλήνων ὑποβαθμίστηκαν δραματικά! Τὸ πρόβλημα ἦταν πὼς ἀπὸ ὁμοιογενὴς θρησκευτικά, πολιτισμικὰ καὶ κοινωνικὰ ποὺ ἦταν ἡ ἑλληνικὴ κοινωνία, μὲ τὴν μαζικὴ εἴσοδο τῶν μεταναστῶν, μέσα σὲ τρεῖς δεκαετίες ΜΕΤΑΛΛΑΧΘΗΚΕ, καὶ ἔγινε πολυπολιτισμική! Παραδοσιακὰ οἱ Ἕλληνες ἦταν ἄνθρωποι τοῦ μόχθου, καὶ μάθαιναν στὰ παιδιά τους νὰ ἐργάζονται μὲ ἐπιμέλεια καὶ λεβεντιά! Μὲ τὴν ΠΑΡΑΣΙΤΟΠΟΙΗΣΗ ὅμως τῆς κοινωνίας, οἱ Ἕλληνες “μετανάστευσαν” σὲ μία ὑποτιθέμενη “ἀρχοντικὴ” τάξη τῆς φαντασίας τους, καὶ “ἀποκήρυξαν” ὅλες τὶς ἐργασίες ποὺ ἀπαιτοῦσαν χειρωνακτικὴ προσπάθεια! Τὸ ὅτι ἄρχισαν νὰ ΞΕΜΑΘΑΙΝΟΥΝ νὰ ἀσκοῦν ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ, σήμαινε περαιτέρω ἔξαρση τοῦ κοινωνικοῦ παρασιτισμοῦ! Ἡ εἴσοδος ὑπερβολικὰ πολλῶν ἀλλοδαπῶν γυναικῶν στὴν χώρα, συνήθισαν τὴν Ἑλληνίδα νὰ ἀναθέτει τὴν φροντίδα τοῦ σπιτικοῦ της σὲ ξένα χέρια, πολλὲς φορὲς “ξεχνώντας” καὶ ὅτι ἡ ἀνατροφὴ τῶν σπλάχνων της ἀφοροῦσε τὴν ἴδια! Ἔτσι λοιπόν ὑπῆρχε εὐρύτερη συναίνεση γιὰ τὴν ἀπασχόληση τῶν μεταναστῶν. Ὅλα αὐτὰ σᾶς τὰ εἶπα, παιδιά, γιὰ νὰ καταλάβετε ὅτι τὰ “πρωτοπαλίκαρα” τοῦ διαβόλου “ὀργάνωσαν” ΜΑΖΙΚΗ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ στὴν πατρίδα μας, ἀπὸ τοὺς ξένους ἐργάτες. Ὁ καταιγιστικὸς ἐκδυτικισμὸς τῆς ζωῆς καὶ τῶν ἠθῶν μας, συνδέεται ἄρρηκτα μὲ τὴν διαρκὴ εἰσροὴ τῶν ἀλλοδαπῶν, ἀφοῦ ἀφήνει τὴν ὅποια ἀνασυγκρότηση τῆς ἐργατικῆς τάξης τῶν Ἑλλήνων, ἄνευ νοήματος. Τώρα ὁ τύπος τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας θυμίζει πολὺ αὐτὸν τῆς ἀρχαιότητας, ποὺ ἦταν ΔΟΥΛΟΚΤΗΤΙΚΟΣ! Δηλαδὴ ἀντὶ νὰ ἔρθει ἡ “πρόοδος”, ἐμεῖς ὀπισθοδρομοῦμε! Αὐτὸ ἀποδεικνεύει ὅτι ὅσοι κάθονται “στὰ γόνατα τοῦ διαβόλου”, δίνουν ἐντολὲς γιὰ τὶς μεταναστεύσεις τῶν λαῶν μὲ τὸν ἴδιο τρόπο, ὅπως καὶ για τὸ διεθνὲς ἐμπόριο καὶ τὰ καρτέλ».
«Κυρία Καλομοίρα, τὸ ἤξερα ὅτι δὲν χρειάζεται νὰ εἶναι πλούσια μία οἰκογένεια γιὰ νὰ ἔχει ἀκριβὸ τρόπο ζωῆς! Μέχρι πρὶν λίγο ποὺ πίστευα στὴν “ἐξυπνάδα”, θεωροῦσα καλὲς τὶς στρεβλὲς “δεξιότητες” γιὰ νὰ βγάζουμε χρήματα, ἀλλὰ ὁ κλέφτης καὶ ὁ ψεύτης τὸν πρῶτο χρόνο χαίρονται…».
«Ἒκεῖ ἤθελα νὰ καταλήξω. Τώρα ποὺ τελείωσα τὶς ἀναλύσεις τοῦ συζύγου, θὰ σᾶς πῶ τὶς δικές μου. Ἐγκαταλείποντας ὁ Ἕλληνας τὴν ζωὴ τοῦ εὐλογημένου μόχθου, ἀφήνει τὰ πάντα πίσω του καὶ μέσα στὴν ἄνεση τῆς πόλης “μεταναστεύει” στὴν φαντασία του, ὅπως σᾶς εἶπα. Κοιτάζοντας μπροστὰ θέλει μόνο νὰ ἐπιβιώσει, καὶ γίνεται ἕτοιμος “χαμαιλέοντας”! Κάνει “φιλίες” μὲ ὅποιον τὸν βοηθάει στὴν ἐπιβίωση, καὶ ἴσως νὰ μὴν διστάσει νὰ πατήσει “ἐπὶ πτωμάτων” ἄν… “χρειαστεῖ”! Ἐπειδὴ βασίζεται μόνο στὸν ἑαυτό του, εἶναι διατεθειμένος νὰ δουλεύει σὰν σκλάβος, μόνο γιὰ τὰ χρήματα! Αὐτὸς ὁ “μετανάστης” εἶναι ἰδανικὸς γιὰ αὐτὸ ποὺ θέλει ἡ θεωρία τῆς “ἐξέλιξης” καὶ ὁ Μηδενισμός! Εἶναι ὁ… “ἀχρηστευμένος ὑπεράνθρωπος”! Ὅταν μία κοινωνία δὲν ἔχει προνοήσει γιὰ συνετοὺς πόρους συντήρησης καὶ ΠΑΡΑΣΙΤΕΙ, ἀκόμα κι ἄν στὸ παρελθὸν ἔζησε… “ἔνδοξα”, ἀρχίζει νὰ “σαπίζει”, καὶ μπαίνει σὲ περίοδο ΗΘΙΚΗΣ ΠΑΡΑΚΜΗΣ! Ὁ ἐκτροχιασμὸς ποὺ μᾶς ἔκανε ὁ διάβολος, ἐπεμβαίνοντας στὴν ΤΑΞΙΚΗ ΔΟΜΗ τῆς παραδοσιακῆς κοινωνίας μας, φέρνει μὲ μαθηματικὴ ἀκρίβεια τὴν καταστροφή μας, δηλαδὴ ΤΗΝ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗ ΜΑΣ! Στὰ παλιὰ χρόνια, ἐξ αἰτίας τῆς πενίας ὁ Ἰσραηλίτης γινόταν δοῦλος! Ἔτσι μᾶς θέλει ὁ διάβολος, δούλους στὰ χέρια του, ἐπειδὴ ἡ οἰκογένεια τοῦ Ἕλληνα ἔπαψε νὰ τρέφεται συστηματικὰ ἀπὸ τὸν Λόγο τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν θεία Κοινωνία, ποὺ ΣΩΖΟΥΝ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΘΙΚΗ ΦΘΟΡΑ!».
«Τί εἶναι ὁ παρασιτισμός, Κυρία Καλομοίρα;».
«Ὅταν μέσα στὴν φαντασία του ὁ ἄνθρωπος τὰ θεωρεῖ ὅλα δεδομένα, ἡ ζωή του γίνεται “φτηνή”, ποὺ καὶ νὰ μὴν τὴν ὁρίζει δὲν πιστεύει ὅτι χάνει καὶ τίποτα… Αυτὸς ὁ ἄνθρωπος ζεῖ ἀποκλειστικὰ γιὰ τὴν ἡδονὴ καὶ τὴν διασκέδαση, δηλαδὴ παρασιτεῖ ἐπειδὴ πνευματικὰ γίνεται “ἀνύπαρκτος”! Μὲ τὸν σύζυγο ἀνακαλύψαμε ὅτι τὰ παιδιά μας ἄρχισαν νὰ παρακολουθοῦν στὰ τηλέφωνα τῶν συμμαθητῶν τους, βίντεο ποὺ ἀνέβαζαν συνομήλικοί τους ἤ καὶ ὁλόκληρες οἰκογένειες, μὲ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ποὺ σκέφτονταν μόνοι τους. Τὰ παιδιά μας ἄρχισαν νὰ διαφθείρονται ἀπὸ τὴν νοοτροπία τῶν “ὑπερανθρώπων” ποὺ ἔβλεπαν ἐκεῖ, ποὺ ἔκαναν ὅ,τι πιὸ παράλογο καὶ πιὸ ἀνόητο μπορεῖ νὰ περάσει ἀπὸ τὸ μυαλό, ἁπλῶς ΓΙΑ ΝΑ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΣΟΥΝ! Φτιάχνοντας ἀμέτρητα τέτοια βίντεο, μὲ τὴν “μετριότητα” καὶ τὴν “ἀδράνεια” βάζουν “ταβάνι” πάνω ἀπὸ τὸν νοῦ τῶν μικρῶν θεατῶν, τοὺς ὁποίους ἐξουσιάζουν ΜΕ ΤΗΝ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΒΛΑΚΕΙΑΣ! Δείχνοντας ἀνοησίες, μὲ τὸ “θάρρος” ποὺ δὲν ἔχει κανέναν λόγο ὕπαρξης, καὶ τὸν “ἡρωισμὸ” ἐκεῖ ποὺ δὲν ὑπάρχουν προβλήματα, οἱ δημιουργοὶ τῶν βίντεο ἱκανοποιοῦν τὰ κρυφὰ πάθη τῆς κενόδοξης ψυχῆς τους. Ὅμως μέσα ἀπὸ τὴν λατρεία τῆς κατανάλωσης, οἱ “παραστάσεις τῆς βλακείας” προετοιμάζουν τὰ παιδιὰ γιὰ δούλους! Αὐτὰ τὰ βίντεο εἶναι τὰ “νέα ἐγκλήματα”, ἡ νέα ἔκδοση τῆς τηλεκόλασης, ὡς μέσα μαζικῆς ἀποβλάκωσης μικρῶν καὶ μεγάλων. Ἡ παράδοση στὴν ἠδονὴ καὶ τὴν διασκέδαση δείχνει ἠθικὴ παρακμή, ἀπὸ τὴν ὁποία ἀποτρέπει ὁ κόπος γιὰ τὴν ἐργασία καὶ τὴν μάθηση! Τὸ ἐμπόριο ΕΠΕΒΑΛΕ στοὺς γονεῖς νὰ δώσουν στὰ παιδιά τους κινητὰ τηλέφωνα, γιὰ νὰ μάθουν νὰ μιμοῦνται τοὺς ἄλλους, ἀφοῦ πρῶτα μάθουν νὰ παραδίνουν τὴν ἐλευθερία τους! Τὸ διεθνὲς ἐμπόριο ἀποφάσισε ὅτι τὰ παιδιά μας θὰ μεγαλώσουν προσκυνώντας τὰ εἴδωλα, κάτι ποὺ συνοδεύεται ἀπὸ τὴν ἐθελοδουλεία, ἐπειδὴ ὅσο περισσότερο βλάκας γίνεται κάποιος, τόσο περισσότερο ἀνάγκη ἔχει τὴν μηχανή! Ἡ βλακεία εἶναι ὁ δρόμος πρὸς τὴν ἀχρηστία, ὅπως καὶ ἡ εὐτέλεια. Ἡ δικτατορία τῆς βλακείας θέλει νὰ μᾶς ἀποκόψει τοὺς Ἕλληνες ἀπὸ τὸν Πατέρα μας Χριστό, ἀλλὰ ἐμεῖς θὰ βάλουμε πεῖσμα νὰ ἀγαπήσουμε τὸν μόχθο στὸν ἀόρατο πόλεμο, γιὰ νὰ ἔχουμε ΤΟΝ ΘΗΣΑΥΡΟ ΤΩΝ ΑΓΑΘΩΝ!
Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα μᾶς ἀνατρέφει, γιὰ νὰ ζήσουμε τώρα καὶ στοὺς αἰῶνες τῶν αἰώνων! Μέσα στὴν χαρὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος δὲν ὑπάρχει ἀπειλή, δὲν ὑπάρχει ἀρρώστια, δὲν ὑπάρχει θάνατος, οὔτε νοεῖται φτώχεια ἀφοῦ ὅλη ἡ ζωὴ γίνεται Πλοῦτος Αἰώνιος!
Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν,
χαροποιήσας τοὺς Μαθητάς,
τῇ ἐπαγγελίᾳ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος,
βεβαιωθέντων αὐτῶν διὰ τῆς εὐλογίας,
ὅτι Σὺ εἶ ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ,
ὁ Λυτρωτὴς τοῦ κόσμου
Τὸ ῥωμαίικο φιλότιμο εἶναι ἡ ἐπουράνια “ἀγαπητικὴ τιμὴ” ποὺ τρέφει
τὴν εὐλαβὴ ψυχή, καὶ ΦΩΤΙΖΕΙ ΤΗΝ ΘΕΛΗΣΗ ΤΗΣ!
Τὸ βιβλίο μου εἶναι ἕτοιμο νὰ φτάσει
στὴν ἠλεκτρονικὴ διεύθυνσή σου!
Διαβάζοντάς το, ξεκινᾶς ἕνα ταξίδι ἀπὸ δρόμο ποὺ εἶχε κλείσει ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια στὸν τόπο μας!
Θυμήσου τὰ λόγια μου…
