«Χρῆστο, κανένα βιβλίο ἀπό τοῦ πατέρα μου, θὰ ἤθελες νὰ διαβάσεις; Ἀπὸ τοὺς καύσωνες καὶ μετά, δὲν ἦρθες πάλι νὰ διαλέξεις».
Οὔτε ποὺ μοῦ εἶχε περάσει ἀπὸ τὸ μυαλό. Μὲ τὶς πολλὲς ζέστες “διαλύθηκα” καὶ ἔχασα τὴν σειρά μου στὴν συστηματικὴ μελέτη. Ἀπὸ τότε ὄχι μόνο δυνάμεις γιὰ διάβασμα δὲν μποροῦσα νὰ βρῶ, ἀλλὰ οὔτε καὶ γιὰ προσευχὴ δὲν μποροῦσα νὰ συμμαζευτῶ. Δὲν ἤξερα ὅτι μπορεῖ νὰ συμβεῖ τέτοιο πράγμα. «Μπά! Ὅταν θὰ θέλω θὰ σοῦ πῶ».
«Γιὰ τὴν βοήθεια ποὺ θέλει ὁ πάτερ; Θὰ ἔρθεις; Χρειάζεται ἀκόμα μερικὰ χέρια γιὰ νὰ στρώσει τὰ χαλιὰ στὸν ναό».
«Ἔ, ἄν εἶναι γιὰ λίγο, νὰ ἔρθω». Μέναμε καὶ οἱ δύο στὴν ἴδια γειτονιά, δίπλα στὸν ναό, καὶ μὲ τὸν Μεθόδιο ἐκεῖ μέσα μεγαλώσαμε. Τελευταῖα ὅμως καταλάβαινα μία δυσκολία μὲ ὅλα τὰ ἄτομα ποὺ ἤξερα. Ὅλοι καὶ ὅλα μὲ κούραζαν! Ἵσως τώρα ποὺ μεγάλωνα νὰ ἔβλεπα τὰ ἐλαττώματα τῶν ἄλλων, ποὺ πρὶν δὲν μποροῦσα καὶ προσπαθοῦσα νὰ τοὺς ἔχω ὅλους εὐχαριστημένους, ἀφήνοντας τὸν ἑαυτό μου στὸ τέλος. Ὅπως περνοῦσε ἀπὸ δίπλα μου ὁ σχολικὸς ψυχολόγος πρὶν ἀπὸ καιρό, τοῦ τὸ ἀνέφερα στὰ πεταχτά, καὶ μοῦ ὅρισε συνάντηση μέσα στὸ σχολικὸ πρόγραμμα τῶν ἑπόμενων ἡμερῶν· ἐπειδὴ εἶπε πὼς τὸ μαθημένο μοτίβο συμπεριφορᾶς, νὰ βάζουμε τοὺς ἄλλους πάνω ἀπὸ ἐμᾶς, ἦταν ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΣΥΝΗΘΕΙΑ. Ξεκινώντας ἡ συμβουλευτικὴ τοῦ ἀνέφερα πὼς ἔνοιωθα κάτι σὰν “μειονεξία”, καὶ μοῦ ἀποκάλυψε τὸν λόγο ποὺ δὲν ἔκανα καμία προσπάθεια γιὰ νὰ ἔχω εὐχαριστημένο καὶ τὸν ἑαυτό μου· ὅσο περισσότερο προσπαθοῦσα νὰ ἱκανοποιῶ τὶς ἀνάγκες τῶν ἄλλων, τόσο περισσότερο πίστευα ὅτι αὐτὴ ἡ ἀγάπη θὰ μοῦ ἐπιστρεφόταν. Ὅσο λιγότερο ἐκφραστικοὶ συναισθηματικὰ ἦταν ἀπέναντί μου οἱ ἄλλοι, καὶ ἀποστερητικοί, τόσο περισσότερο προσπαθοῦσα νὰ δίνω ἐγώ, καὶ γινόμουν μοναχικός. Ὁ ψυχολόγος παρατήρησε πὼς ὅταν οἱ ἄνθρωποι εἶναι πολὺ ἱκανοποιημένοι ἀπὸ αὐτὸ ποὺ παίρνουν, πολλὲς φορὲς ἀρκοῦνται ὥς ἐκεῖ καὶ δὲν ἐπιστρέφουν τίποτα. Στὴν περίπτωση ποὺ εἶναι καλοὶ ἄνθρωποι θὰ νοιώσουν ἐνοχὲς ποὺ ἐκμεταλλεύονται τὴν προσφορα μας, καὶ γι’ αὐτὸ ἀπέναντί μας δείχνουν μία συστολή. Ἄν ὅμως δὲν διακρίνονται γιὰ τὴν καλοσύνη τους, θὰ μᾶς ἐκμεταλλεύονται ὅσο ἀκόμα μποροῦν! Εἶπε λοιπὸν ὅτι ἔπρεπε νὰ κάνω τὶς σχέσεις μου “ἰσοβαρεῖς” καὶ μὲ διαχρονικότητα, ὥστε ὁ ΣΕΒΑΣΜΟΣ καὶ ὁ ΘΑΥΜΑΣΜΟΣ νὰ εἶναι ἀμοιβαῖος! Γιὰ να γίνεται τὸ “δοῦναι καὶ λαβεῖν” ὅπως πρέπει, ἦταν ἀπαραίτητο νὰ ἔκανα ἕνα βῆμα πίσω σὲ ὅσα προσέφερα. Τόνισε πὼς χρειαζόταν νὰ συνειδητοποιήσω ὅτι δὲν ἤμουν ὑποχρεωμένος νὰ φροντίζω συνέχεια τοὺς ἄλλους! Ὁ ψυχολόγος μὲ διαβεβαίωσε, ὅτι δὲν εἶναι αὐτὸς ὁ ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ! Δὲν εἶναι ἡ δική μας δουλειά, ἡ εὐτυχία τῶν ἄλλων! Μοῦ ἐξήγησε πὼς ἐκπέμπουμε στοὺς ἄλλους μηνύματα ἀσφάλειας, γιὰ νὰ νοιώθουμε καὶ ἐμεῖς ἀσφαλεῖς, ὅταν πραγματικὰ ΤΟΥΣ ΠΕΙΘΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΜΑΣ ὅτι ΕΧΟΥΜΕ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ καὶ ΦΙΛΟΔΟΞΙΕΣ! Κάποιος μὲ αὐτοπεποίθηση πρῶτα φροντίζει νὰ εἶναι ὁ ἴδιος καλά, καὶ μετὰ φροντίζει τοὺς ἄλλους. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι κάποιος “ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ”, ὅτι δείχνει τὴν αὐτοπεποίθηση ποὺ ἔχει.
Ἑτοιμάστηκα γιὰ τὸ σχολεῖο καὶ βγῆκα στὸν δρόμο, ἔχοντας τὴν αἴσθηση ὅτι δέχτηκα ῥάπισμα. Ὁ Μεθόδιος εἶχε μείνει ὥς τὸ τέλος χθὲς νὰ βοηθήσει τὸν π. Παρθένιο στὸν ναό, καὶ ἡ μάνα μου τοῦ ἔπλεκε τὸ ἐγκώμιο, θαυμάζοντας πάλι καὶ πάλι “τὸ φιλότιμο καὶ τὴν ἀξιοσύνη αὐτοῦ τοῦ παιδιοῦ!”. Δὲν ἀνέφερε πὼς ἐγὼ πῆγα γιὰ λίγο καὶ μετὰ ἔφυγα, ἐπειδὴ εἶχα διάβασμα, ἀλλὰ εἶδα σὰν προσβολὴ τὴν σύγκρισή μου μαζί του, ποὺ ἔνοιωσα ὅτι ὑπονοοῦσε ἡ μάνα, καὶ θίχτηκα! Θεωρώντας τὸν ἑαυτό μου ἄνθρωπο ξεχωριστό, δὲν ἀνέχθηκα τὸ πλῆγμα κατὰ τῆς ἀξίας μου ποὺ πλανήθηκε στὸν ἀέρα, ἐπειδὴ ἀκριβῶς αὐτὸ ἤθελα νὰ παραδεχτοῦν ὅλοι στὸ σχολεῖο, τὴν ἀξία μου. Εἶχα ἀποφασίσει νὰ θέσω ὑποψηφιότητα γιὰ τὴν προεδρία τῆς τάξης, ὅπως καὶ ὅλου τοῦ σχολείου, καὶ ἐπειδὴ διέθετα ὅλα τὰ προσόντα τῆς ἀρχηγίας, ἤμουν ἀποφασισμένος νὰ παλέψω γιὰ τὴν νίκη!
«Καλημέρα Χρῆστο. Εἶπα στὸν Μίμη ὅτι θὰ βάλω ὑποψηφιότητα καὶ γιὰ τὶς δύο προεδρίες, καὶ μοῦ εἶπε ὅτι τὸ ἴδιο σκέφτηκες κι ἐσύ!». Ὁ Μεθόδιος χαμογελούσε ἐγκάρδια. «Πέρσι ἤμουν ὁ μόνος ποὺ ἐναντιωνόμουν στὴν τυραννικὴ ἐπιβολὴ τῆς ἀνωμαλίας, μὲσα ἀπὸ τὶς ἐκθέσεις μου. Φέτος ἀποφάσισα νὰ βρῶ κι ἄλλους τρόπους ἀντίστασης, μεγαλύτερης ἐμβέλειας! Καλὴ δύναμη καὶ στοὺς δυό μας!».
Εἶχα κάνει ἄριστα ποὺ συμβουλεύτηκα ἤδη τὸν ψυχολόγο, γιὰ τοὺς ἐλιγμοὺς ποὺ ταίριαζε νὰ κάνω, προκειμένου στὶς ἐκλογὲς τοῦ σχολείου ΝΑ ΕΧΩ ΤΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ. Ἐκεῖνος μοῦ ἐπανέλαβε πὼς τὰ αἰσθήματα μειονεξίας ἐξαφανίζονται ὅταν ἐμφανίζεται ἡ αὐτοπεποίθηση, καὶ γιὰ ἐξάσκηση, μοῦ πρότεινε νὰ τὸν ὑποστηρίξω στὴν μεγάλη ἐκστρατεία ποὺ ξεκινοῦσε τὸ γραφεῖο του, ὑπὲρ τῆς ὁμοφυλοφιλίας. Ἀρνήθηκα εὐγενικὰ καὶ ξέχασα ἀμέσως τὴν πρόταση· ὀνειρευόμουν καὶ προ-γευόμουν τὸ ΑΙΣΘΗΜΑ ΥΠΕΡΟΧΗΣ τοῦ νικητῆ στὴ προεδρία! Ἡ φιλοδοξία ἄρχισε νὰ μοῦ “ζωγραφίζει” τὸν θαυμασμὸ ὅσων θὰ εἶχαν τὰ μάτια τους πάνω μου, καὶ στὶς ἀποφάσεις ποὺ θὰ ἔπαιρνα γιὰ λογαριασμό τους, παρατηρώντας τὴν εὐχέρεια καὶ τὴν δεξιοτεχνία μου στὰ σχολικὰ ζητήματα!
Ὁ Μεθόδιος ἀνέλυε στὰ παιδιὰ τοῦ σχολείου τὶς θέσεις του γιὰ τὴν ἀντίσταση κατὰ τοῦ βδελύγματος τῆς διαστροφῆς, ποὺ καραδοκεῖ γιὰ τὴν… “ἔγκρισή μας”. Ἐγὼ ἔκανα ἀγῶνα κρυφὸ καὶ φανερὸ γιὰ τὴν πρωτοκαθεδρία, αὐτὴ ἦταν ἡ ἀλήθεια, καὶ γιὰ νὰ “κλέψω” τὴν ἐκτίμηση τῶν ἄλλων, ἀφέθηκα σὲ ἐσωτερικὲς διαδικασίες γιὰ τὶς ὁποῖες δὲν καμάρωνα. Γενικὰ αἰσθανόμουν περίεργα. Ἔνοιωθα νὰ μὲ “τρώει” μία πρωτόγνωρη ἀνασφάλεια, καὶ δὲν μποροῦσα νὰ λειτουργήσω σωστά. Μιὰ γενικευμένη ἀναστάτωση μὲ ἔριχνε ἀπὸ τὸ ἄγχος στὴν κατάθλιψη, καὶ ἄρχιζαν καὶ κάποιες φοβίες… Γιατὶ ἀπέφευγα νὰ ἀντικρίσω τὸν ἑαυτό μου, καὶ κάλυπτα τὴν δυσωδία ποὺ ἀνέδιδε ἡ ψυχή μου;
«Χρῆστο, ὅσο δὲν παίρνεις θέση κατὰ τῆς ὁμοφυλοφιλίας, δὲν βοηθᾶς τὰ πράγματα. Ὑπάρχουν παιδιὰ ποὺ ἔχουν μία γενικότερη σύγχυση ταυτότητας πάνω σὲ πολλὰ θέματα, τὰ ὁποῖα φρίττουν ἀπὸ τὴν στέρηση νοήματος. Ἀπὸ τὴν ἄλλη, ἐπειδὴ δυσκολεύονται στὴν σωστὴ διάκριση τῶν πραγμάτων, νοιώθουν μπερδεμένα, ἀβέβαια. Μέσα στὴν ὅλη σύγχυση, τὸ αἴσθημα ἐσωτερικοῦ κενοῦ τοὺς φέρνει ἀπὸ νωρὶς αὐτοκαταστροφικὲς συμπεριφορές. Ἡ κοινωνία-τύραννος σπρώχνει τὶς προσωπικότητες μὲ αὐτὴν τὴν τάση νὰ γίνουν ἐντελῶς “ῥευστὲς” καὶ χαοτικές, ὥστε μὲ τὴν ψυχικὴ “ῥευστότητα” τῶν ἀνθρώπων, νὰ πετύχει καὶ τὴν πολιτισμικὴ ῥευστότητα, ποὺ εἶναι καὶ ἡ σατανικὴ ἀποστολή της! Δηλαδὴ προκαλεῖ σκοπίμως αἰσθήματα κατωτερότητας στοὺς ἀνθρώπους, μὲ τὸ θάμπωμα ποὺ φέρνει ἡ ἄγνοια καὶ ἡ περιφρόνηση τῆς συνείδησης, δείχνοντάς τους ὡς μόνη διέξοδο τὴν ἄμεση ἱκανοποίηση κάθε ἐπιθυμίας! Μέσα στὸν γενικότερο ἀποπροσανατολισμό, ἡ κοινωνία-τύραννος ὑποβάλλει καὶ ἐπιβάλλει τὴν σύγχυση τῆς ὁμοφυλοφιλικῆς κατεύθυνσης, ΕΠΙΔΕΙΝΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΗ ΣΥΓΧΥΣΗ ΤΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ, ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙ! “Ἀθωώνοντας” ὁ τύραννος τὰ ἄτομα ποὺ “ἀγκιστρώθηκαν” στὴν διαστροφή, λέγοντας πὼς δὲν εὐθύνονται τὰ ἴδια γιὰ τὸ “ἀγκίστρι” ποὺ τὰ σπαράσσει, ἐξασφαλίζει πὼς οὔτε αὐτὰ τὰ ἄτομα θὰ σκεφτοῦν νὰ κατηγορήσουν τὸν ἴδιο!».
«Ἡ σύγχυση εἶναι ἀπὸ μόνη της ἕνας πύργος τῆς Βαβέλ. Ὅμως καὶ ἡ ἀσυνεννοησία μὲ τὸν ἑαυτό μας, δείχνει σύγχυση», εἶπα περισσότερο σὲ ἐμένα. Ἦταν ἡ πρώτη φορὰ στὴν ζωή μου ποὺ ντρεπόμουν γιὰ τὸν ἑαυτό μου. «Ὑπάρχει κι ἄλλος τρόπος μία ψυχὴ νὰ ἀποκτήσει κενό, ὅταν ΛΗΣΜΟΝΗΣΕΙ τὴν πίστη της! Τότε τὸ κενὸ πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ “ἀναπληρωθεῖ”, καὶ στὸν μάταιο ἀγῶνα ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἱκανὸς γιὰ ὅλα!».Ἔσκυψα τὸ κεφάλι προσπαθώντας νὰ σχηματίσω σαφὴ εἰκόνα τῆς πτώσης μου. Ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ καταλήφθηκα ἀπὸ τὴν ἀρχομανία, καὶ τὴν ἐπιδειξιομανία, ἔπαψα νὰ ἔχω ξάστερο νοῦ! Σὰν νὰ ἤμουν ἀλκοολικὸς μὲ τὴν φιλοδοξία, ἡ ἐπιθυμία καὶ ἡ σκέψη μου ἦταν ἐξαρτημένες ἀπὸ τὴν εἰκόνα ποὺ ἔδειχνα πρὸς τοὺς ἄλλους, ἐπειδὴ ἡ μυρωδιὰ τοῦ θαυμασμοῦ τους μὲ μαγνήτιζε! Ὅταν ὅμως ἄκουσα μὲ τὰ ἴδια τὰ αὐτιά μου τὸν ψυχολόγο, νὰ λέει ὅτι “ὁ Θεὸς πέθανε!”, ἡ νάρκωση τῆς συνείδησής μου τερματίστηκε βιαίως! «Μεθόδιε, ἄργησα ἀλλὰ τὸ κατάλαβα ὅτι ἤμουν ἄμυαλος! Ὥς τώρα δὲν παραδεχόμουν ὅτι μὲ τὴν αὐτοεκτίμηση ποὺ μὲ προέτρεπε ὁ ψυχίατρος νὰ αὐξήσω, στὴν πραγματικότητα ἐννοοῦσε ΤΟΝ ΕΓΩΙΣΜΟ! Τὸ Εὐαγγέλιο λέει νὰ μὴν ἔχουμε ἐγωισμό! Αὐτὸ δὲν ἀκούγαμε τόσα χρόνια ἀπὸ τὸν πνευματικό μας; Πῶς ἄφησα τὰ “πουλιά” νὰ τρῶνε τοὺς σπόρους ποὺ εἶχε ῥίξει στὴν ψυχή μου ὁ Σπορέας; Μόλις ὁ Χριστιανὸς ἀφήσει τὸν ἑαυτό του ἐλεύθερο νὰ κυριευθεῖ ἀπὸ τὴν παραφορὰ τοῦ πάθους, εἶναι πλέον δοῦλος, δηλαδὴ τυφλός!».
«Μὰ μέσω τῆς γλώσσας γίνεται ἡ παραπλάνηση τῶν ἀνθρώπων! Στὴν περίπτωση ποὺ οἱ ψυχίατροι μιλᾶνε γιὰ κατάθλιψη, γιὰ παράδειγμα, γιὰ τὴν ἴδια περίπτωση οἱ Ἅγιοι ἀναφέρονται στὸν δαίμονα τῆς ἀκηδίας! Ὑπάρχει εἰδικὸ δαιμόνιο ποὺ προξενεῖ λύπη στὸν ἄνθρωπο! Ἡ ψυχολογία χρησιμοποιεῖ δικούς της ὅρους, ὅπως τὸ ἄγχος καὶ ἡ ἀνασφάλεια, γιὰ νὰ μὴν ἀντιλαμβάνονται οἱ ἄνθρωποι περὶ τίνος πρόκειται, καὶ πόσο σοβαρὴ ζημιὰ παθαίνει ἡ ψυχή τους! Ὑπάρχει τὸ δαιμόνιο τῆς ἀπιστίας, τῆς ὀλιγοπιστίας, τῆς δαιμονικῆς ταραχῆς, καὶ τόσα ἄλλα… Δηλαδή, στὴν θέση τῆς ἐκκλησιαστικῆς ὁρολογίας, τῆς Πατερικῆς, ἡ Δύση ἔβαλε τὴν δική της, ὑποτιθέμενη ἐπιστημονικὴ ὁρολογία! Στὴν οὐσία ἔπεισαν τοὺς ἀνθρώπους ὅτι εἶναι “ἀντιεπιστημονικὸ” νὰ μιλᾶμε γιὰ τὰ πάθη καὶ τὸν διάβολο, ὁ ὁποῖος ὅμως “ἐμπνέει” τὴν ψυχολογία τοὺς τελευταίους αἰῶνες· θέλει νὰ βασανίζει τὸν ἄνθρωπο καὶ νὰ τὸν ἔχει πάντα ἄρρωστο ψυχολογικά! Ὁ Ἅγιος Πορφύριος ἔλεγε ὅτι πίσω ἀπὸ ὅλα τὰ λεγόμενα ψυχολογικὰ καὶ τὶς ψυχικὲς νόσους, κρύβονται δαιμόνια, πονηρὰ πνεύματα. Οἱ Ἅγιοι ποὺ τὰ λένε αὐτά, δὲν εἶχαν ἐμπάθεια μὲ τοὺς ψυχολόγους. Ἤθελαν νὰ μᾶς προστατεύσουν ἀπὸ τὴν διδασκαλία τῶν δαιμόνων, ποὺ οἱ αἱρετικοὶ τὴν βάφτισαν “ἐπιστήμη”! Δὲν εἶναι παράδοξο, ποὺ ὑποτίθεται πὼς ἡ “ἐπιστήμη” τῆς ψυχολογίας τελειοποιεῖται, ἀλλὰ παρὰ ταῦτα οἱ ἀσθενεῖς ὑπερπολλαπλασιάζονται; Ὅπως καὶ τὰ φάρμακα ποὺ τοὺς δίνουν…».
«Ὁ π. Παρθένιος εἶχε πεῖ κάποτε, ὅτι οἱ ψυχολόγοι δὲν γνωρίζουν τί εἶναι ἡ ψυχή!».
«Οἱ ψυχίατροι δὲν εἶναι ἰατροὶ τῆς ψυχῆς, ὁ ὅρος εἶναι παραπλανητικός· αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι ἀσχολοῦνται μέ τό νευρικό σύστημα. Ὁ ψυχολόγος βοηθάει μόνο νὰ διορθωθοῦν κάποιες ἐξωτερικὲς συμπεριφορές, ἀλλὰ τό αἴτιο ποὺ προξενεῖ τήν ψυχικὴ δυσλειτουργία στόν ἄνθρωπο, σέ καμιά περίπτωση δὲν μπορεῖ νὰ τὸ ἀφαιρέσει. Ἔτσι λέει ὁ πατέρας μου. Ἡ ψυχανάλυση εἶναι σὰν νὰ ἀνακατεύεις ἕναν βοῦρκο, καὶ οἱ βρομιὲς νὰ ἔρχονται στὴν ἐπιφάνεια καὶ μετὰ νὰ βρομᾶνε περισσότερο! Αὐτὸν τὸν βοῦρκο μόνο ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ μπορεῖ νὰ τὸν καθαρίσει, μέσα ἀπὸ τά Μυστήρια. Λέμε, “τό Αἷμα Ἰησοῦ Χριστοῦ καθαρίζει ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἁμαρτίας”!».
Βοῦρκος! Ἕνα σημεῖο τῆς ψυχῆς ποὺ πυορροεῖ ἀκαταστασία! «Μεθόδιε, ὑπάρχει κάτι μέσα μου ποὺ μὲ πιέζει νὰ φέρομαι σὰν νὰ μὴν εἶμαι ἐγώ, ἀλλὰ κάποιος ποὺ θέλει νὰ ὑπερέχει ἀπὸ τοὺς ἄλλους! Ποὺ θέλει νὰ ἀναδεικνύεται, νὰ ἐξουσιάζει! Νὰ ἔρχεται ΠΡΩΤΟΣ! Ὅσο δὲν γίνεται αὐτό, πιέζομαι ἀπὸ αἰσθήματα μειονεξίας!».
«Δὲν εἶναι τυχαῖο λοιπὸν ποὺ ὁ π. Παρθένιος μᾶς μίλησε γιὰ τὴν φιλοπρωτεία. Εἶπε ὅτι ἡ ῥίζα της εἶναι ἡ φιλοδοξία, ὁ πόθος τῆς δόξας, τὸ ψυχικὸ κίνητρο ποὺ φύτεψε ὁ Θεὸς στὸν ἄνθρωπο γιὰ νὰ ποθεῖ τὸ πνευματικὸ ἀνέβασμά του. Ἡ φιλοδοξία εἶναι δύναμη γιὰ νὰ ἀνεβαίνουμε συνεχῶς σὲ πνευματικὰ ὕψη, ὡσότου γίνουμε θεοὶ κατὰ Χάριν. Ἡ ὑπερηφάνεια ὅμως ποὺ εἰσχώρησε, πῆρε αὐτὸν τὸν καλὸ πόθο λάφυρό της καὶ ἀφοῦ τὸν ἀντέστρεψε, τὸν ἔβαλε νὰ καθοδηγεῖ τὸν ἄνθρωπο γιὰ νὰ παθαίνει ὁλοκληρωτκὴ ἥττα, ὅπως συνέβη καὶ μὲ τον ἑωσφόρο. Ἀφ’ ὅτου ὁ διάβολος μπόλιασε μὲ τὴν ἀρρώστια του καὶ τὸν ἄνθρωπο, ζήτησε κι αὐτὸς πρωτεῖα, δηλαδὴ νὰ γίνει ἴσος μὲ τὸν Θεό, μὲ ἀποτέλεσμα τὴν συντριβή του! Ἐνῶ ὁ ἄνθρωπος πλάστηκε βασιλιάς, ΠΡΩΤΟΣ μέσα στὴν κτίση, ὅπου κανεὶς δὲν εἶχε δικαίωμα νὰ τὸν πειράξει καὶ τὰ πάντα ὑποτάσσοταν στὴν ἐξουσία του, μετὰ τὴν ἁμαρτία καὶ τὴν συντριβή του, εἶδε πὼς ἦταν ΓΥΜΝΟΣ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΞΟΥΣΙΕΣ! Χάνοντας τὸ μεγαλεῖο ποὺ τὸν ἔκανε νὰ δεσπόζει, ἡ φύση ἐπαναστάτησε ἐναντίον τοῦ ἐπαναστάτη! Αὐτὸς ὁ ξεπεσμὸς ἀπὸ τὸ μεγαλεῖο καὶ τὴν δύναμη, δημιούργησε στὸν ἄνθρωπο βαθιὲς πληγὲς στὴν ψυχὴ καὶ αἰσθήματα μειονεξίας. Ἀπὸ μόνη της ἡ ἁμαρτία εἶναι κάτι ποὺ μειώνει. Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἴμαστε ξεπεσμένοι ἄρχοντες, καὶ γεννιόμαστε κληρονομώντας τὸ αἴσθημα τὴς μειονεξίας, ποὺ μᾶς καταπιέζει γιὰ νὰ ξεσπάσει καὶ νὰ πάρει τὰ “πρωτεῖα”… Αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος ποὺ ἔχουμε ὅλοι μία τὰση νὰ ὑψώνουμε τὸν ἑαυτό μας καὶ νὰ κατεβάζουμε τοὺς ἄλλους. Μὲ τὸν ἀλλοιωμένο πόθο τῆς φιλοδοξίας, ὁ ἄνθρωπος δένεται γερὰ στὴν γῆ, καὶ πασχίζει νὰ ξεχωρίσει ἀπὸ τοὺς ἄλλους, ἐλπίζοντας πὼς ἔτσι θὰ βρεῖ τὴν χαμένη εὐτυχία του. Νομίζει πὼς ἀποκτώντας τὸ καλύτερο πάνω στὴν γῆ, ὅτι θὰ ξεφύγει από τὸ αἴσθημα δυστυχίας καὶ ἀνεπάρκειας, ἀλλὰ κάνει μέγα λάθος! Αὐτὸ ποὺ ψάχνει δὲν βρίσκεται στὴν γῆ. Ὁ δρόμος πρὸς τὸν Μεγάλο Θησαυρὸ εἶναι ἡ ὑπακοὴ στὸν Χριστό! Ὅταν ὁ ἄνθρωπος μάθει νὰ ταπεινώνεται, ἔρχεται αὐτὴ ἡ ΛΕΠΤΗ ΠΝΟΗ ἀπὸ τὸν οὐρανό, ἡ θεία Χάρις, καὶ ΓΕΜΙΖΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ! Τότε ἔχει ὅσα δὲν μπορεῖ νὰ τοῦ δώσει ὅλος ὁ κόσμος! Ἡ ταπείνωση ἀνοίγει τὸν Παράδεισο, γιὰ νὰ βρεῖ ὁ ἄνθρωπος τὸν Αἰώνιο Θησαυρό, τὸν Ἴδιο τὸν Χριστό! Τὸ Πρωτεῖο τοῦ οὐρανοῦ, εἶναι ἡ ἐπαναφορὰ τοῦ ἀνθρώπου στὴν πρώτη βασιλικὴ ἐξουσία, καὶ πρέπει νὰ τὴν ζητὴσει ἀπὸ Ἐκεῖνον ποὺ μπορεῖ νὰ τὴν δώσει, δηλαδὴ τὸν Χριστό. Ἄν ὅμως ὁ ἄνθρωπος γίνει ὑπερήφανος καὶ διαλέξει νὰ περιπλανιέται σὲ κάποια γιδόστρατα, ὁδηγεῖται στὶς θολὲς πηγές τῆς μειονεξίας καὶ τῆς σύγχυσης, μέχρι τὴν τελικὴ συντριβή του…».
«Ναὶ ἀλλὰ γιατὶ οἱ ψυχολόγοι ΤΟΝΙΖΟΥΝ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΤΗΝ ΜΕΙΟΝΕΞΙΑ τῶν ἀνθρώπων; Ἀφοῦ δὲν μποροῦν νὰ τὴν γιατρέψουν, γιατὶ καθοδηγοῦν τοὺς ἀνθρώπους;».
«Ἡ “ἐπιστημονικὴ” ὁρολογία ποὺ μιλάει γιὰ κατάθλιψη, ἐνῶ ἔπρεπε νὰ κάνει λόγο γιὰ ἀκηδία, φτιάχτηκε γιὰ νὰ ἀπομακρύνει τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τὸν σωστὸ δρόμο. Ὁ Κύριος εἶπε “Ἐγώ εἶμαι ἡ Ὁδὸς καὶ ἡ Ἀλήθεια καὶ ἡ Ζωή”. Ὁ διάβολος προσπαθεῖ πάντα νά βγάλει τόν ἄνθρωπο ἀπό τήν Ὀδό».
Ἔκλεισα τὸ βιβλίο, τὸ πρῶτο ποὺ δανείστηκα μετὰ ἀπὸ μῆνες, μὲ τὴν σκέψη πὼς πρῶτα θὰ γίνουμε μαθητὲς τοῦ Χριστοῦ, καὶ μετὰ θὰ μπορέσουμε νὰ γίνουμε παιδιά Του. Τώρα ποὺ ἦρθα “εἰς ἑαυτόν”, ἐπέστρεψα ἀπὸ τὴν “ξενιτιὰ” τῆς δοξομανίας καὶ βρίσκομαι καὶ πάλι στὴν φιλόστοργη ἀγκαλιὰ τοῦ Πατέρα Χριστοῦ, κατανοῶ αὐτὸ ποὺ μόλις διάβασα· ὅτι ἡ ταπεινοφροσύνη εἶναι τὸ ἔνδυμα ποὺ ντύνει τὴν γύμνια τῆς ψυχῆς μας μὲ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ, καὶ δὲν αἰσθανόμαστε γυμνοὶ ἀπὸ ΔΟΞΑ καὶ ΠΡΩΤΕΙΑ. Ἄρα ὅταν ὁ ἀνικανοποίητος καὶ δυστυχὴς μὲ τὴν ἀνοχύρωτη ψυχή, διοργανώνει ἐκστρατεία ὑπὲρ τῆς ὁμοφυλοφιλίας, γιὰ νὰ πείσει πὼς μόλις ἡ ὑπερηφάνεια τῆς ἁμαρτίας ἀντικαταστήσει τὴν ταπεινοφροσύνη, ἡ μειονεξία… “ἐξαφανίζεται”, τότε μιλᾶμε γιὰ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗΣ! Ποὺ στοὺς μπερδεμένους ἀνθρώπους θὰ ἐπιβαρύνει τὴν δυσχέρεια στὴν διάκριση τοῦ καλοῦ ἀπὸ τὸ κακό, δείχνοντας τὸν βοῦρκο τῶν αὐτοκαταστροφικῶν συμπεριφορῶν, ὡς… τὸ “νόημα” τῆς ζωῆς! Μέσα στὴν γλωσσικὴ σύγχυση τῆς Βαβέλ, ἡ ἁμαρτία θὰ τοὺς κάνει μετέωρους, “νάνους”! Ὁ ἠθικὸς αὐτουργὸς ποὺ δὲν θέλει νὰ μάθουν οἱ ἄνθρωποι νὰ περιγράφουν τὶς ἐσωτερικὲς συγκρούσεις τους, θὰ τοὺς συστήνει τὸν ἐγωισμὸ γιὰ νὰ “θεραπευτοῦν”, νομίζοντας ὅτι γίνονται “ὑπεράνθρωποι”· ποὺ “νίκησαν” τὴν ντροπή, χτυπώντας τὴν γροθιά τους στὸ μαχαίρι… Χωρὶς νὰ φεύγει ἡ σκέψη μου ἀπὸ τὴν φράση “ὅποιος ὑψώσει τὸν ἑαυτό του, θὰ ταπεινωθεῖ”, ἑτοιμάστηκα νὰ πάω στὸν Μεθόδιο. Θὰ ἀναζητήσουμε στὸ διαδίκτυο πληροφορίες γιὰ τὴν ἐπικείμενη ἐκστρατεία ὑπὲρ τῆς ἐκβαρβάρωσης τῶν ἀνθρώπων.
«Μεθόδιε, κοίτα στὴν ἱστοσελίδα τοῦ ψυχολόγου· λέει ὅτι τὰ κοινωνικὰ πρότυπα καὶ οἱ διαμορφωμένες ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ τῶν παλαιότερων ἐποχῶν, ἔκαναν τοὺς ψυχιάτρους καὶ τοὺς ψυχολόγους νὰ κατατάσσουν τὴν ὁμοφυλοφιλία στὶς ψυχιατρικὲς διαταραχὲς καὶ διαστροφές, ἐπειδὴ οἱ ἀνώμαλοι ἀπέκλιναν ἀπὸ τὸν κανόνα. Ἀλλὰ στὴν πορεία ἡ ἐπιστημονικὴ ΕΡΕΥΝΑ τὴν ἀφαίρεσε ὁριστικὰ ἀπὸ τὸν κατάλογο τῶν ψυχιατρικῶν διαταραχῶν».
«Ἀποφάνθηκαν οἱ ἐπιστήμονες, καὶ “ἀθώωσαν” τὴν ὁμοφυλοφιλία; Δηλαδὴ μᾶς λένε ὅτι ἡ ἐπιστήμη… ἔχει τὴν ἀλήθεια; Ἔφτασε ἡ ἔρευνα τόσο “ψηλὰ” τὴν ἐπιστήμη, ἡ ὁποία κήρυξε τὸν ἑαυτό της “ἀλάθητο”; Χρῆστο, ζοῦμε σὲ κοινωνία μὲ “πρωτάκουστη πρόοδο”!».
«Μὰ ἀπὸ μόνοι τους οἱ αἱρετικοὶ ψυχίατροι καὶ ψυχολόγοι ὁμολογοῦν τὴν ΤΡΑΓΙΚΗ ΑΓΝΟΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ, ἀφοῦ ἐξ ἀρχῆς κατέταξαν τὴν ἀνωμαλία στὶς διαταραχές! Εἶναι λογικὸ ποὺ μποροῦσαν μόνο μέχρι ἐκεῖ! Ἀφοῦ ὅμως δὲν ἄλλαξε τίποτα ἀπὸ τότε, στὴν βάση τῶν ἐπιστημῶν τῆς ψυχιατρικῆς ὑγείας, μᾶς δηλώνουν ὅτι οἱ ἔρευνές τους θὰ συνεχίζουν νὰ εἶναι πνευματικὰ ἔκτοπες! Δηλαδὴ οἱ ἐπιστήμονες, περιμένουν ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ πιάστηκαν στὸ “ἀγκίστρι” τῆς ἀνωμαλίας νὰ τοὺς εὐγνωμονοῦν, ποὺ πιστοποιήθηκε ἐπιστημονικὰ ὅτι… δὲν εἶναι τρελοί! Παρακάτω λέει ὅτι τὸ συμπέρασμα ὅτι ἡ ὁμοφυλοφιλία δὲν ἀποτελεῖ ψυχιατρικὴ διαταραχή, εἶναι συμπέρασμα ποὺ προέκυψε μετὰ ἀπὸ χρόνια παρατήρησης, ἔρευνας καὶ κατανόησης τῆς λειτουργίας τῶν ἀνθρώπων στὰ σαρκικά».
«Εἶναι σὰν νὰ ζητᾶμε ἀπὸ τοὺς ΑΝΑΛΦΑΒΗΤΟΥΣ, νὰ μᾶς ποῦν τὴν γνώμη τους γιὰ τὶς ἀράδες ποὺ βλέπουν σὲ χαρτὶ μπροστά τους, γιὰ πολύ καιρό! Ποιός ἐμπιστεύεται στὰ “τυφλά”, ἕναν γιατρὸ ποὺ εἶναι “τυφλός”; Λέει ἀκόμα ὅτι μελέτες καὶ κλινικὰ στοιχεῖα ἔδειξαν ὅτι οἱ ὁμοφυλόφιλοι εἶναι ἐξίσου ψυχικὰ ὑγιεῖς σὲ σχέση μὲ τοὺς ἑτερόφυλους».
«Μὰ κανεὶς δὲν λέει τὸ ἀντίθετο! Ἡ πνευματικὴ ὑγεία τους ἔχει πυρποληθεῖ! Μόλις φύγει ἀπὸ τὴν ζωὴ ὁ ὁμοφυλόφιλος, ὁ δαίμονας τῆς ὁμοφυλοφιλίας θὰ τοῦ κόψει τὸν δρόμο ὄχι γιὰ ψυχιατρική, ἀλλὰ γιὰ τὴν πνευματικὴ διαταραχή, ποὺ σέρνει μαζί του! Ἐπειδὴ ἔκανε τὸ σῶμα του κατοικία δαιμόνων, ἐνῶ ἦταν ναὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος! Λέει μετά, ὅτι ὁ Παγκόσμιος Ὀργανισμὸς Ὑγείας ἐπίσης ἀφαίρεσε τὴν ὁμοφυλοφιλία ἀπὸ τὴν Διεθνὴ Ταξινόμηση Ἀσθενειῶν. Ὑποστηρίζει ὁ ψυχολόγος, ὅτι δὲν πληροῖ τὰ χαρακτηριστικὰ τῆς ψυχικῆς διαταραχῆς, ἐπειδὴ δὲν προκαλεῖ ἐγγενῶς δυσφορία ἤ βλάβη στὸ ἄτομο».
«Ἐκεῖνοι ποὺ “συνεργάζονται” μὲ τοὺς δαίμονες, δὲν εἶναι σὲ θέση νὰ μιλήσουν γιὰ τὴν δυσφορία ἤ τὴν βλάβη ὅσων παραπλανοῦνται ἀπὸ τὴν αἱρετικὴ “γιατρειά”! Οὔτως ἤ ἄλλως, ἡ δουλειὰ τῶν δαιμόνων εἶναι ὁ αἰώνιος βασανισμὸς ὅσων πλανήθηκαν… Ἄκου κι αὐτό: Ἡ ἐπιστήμη διαπιστώνει ὅτι ἡ θλίψη ποὺ βιώνουν τὰ ὁμόφυλα ἄτομα προέρχεται ὄχι ἐπειδὴ ὑπάρχει κάτι ἐγγενῶς κακὸ στὸ νὰ εἶναι κάποιος ὁμοφυλόφιλος, ἀλλὰ ἀπὸ τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο τὰ ἀντιμετωπίζουν. Ἡ ἀγωνία, ὁ θυμὸς καὶ οἱ προκλήσεις τους προέρχονται ὄχι ἀπὸ τὸν διαφορετικὸ προσανατολισμό τους στὰ σαρκικά, ἀλλὰ ἀπὸ τὶς διακρίσεις ποὺ γίνονται σὲ βάρος τους ἐξ αἰτίας τῆς ἔλλειψης ἀποδοχῆς τῶν ἄλλων, καὶ ἀπὸ τὸν γενικότερο κοινωνικὸ στιγματισμό τους!».
Κάτι μοῦ θύμιζε αὐτό. Καὶ σὲ ἐμένα ἔβαλε λόγια ὁ ψυχολόγος, πὼς ὅταν οἱ ἄνθρωποι μάθουν νὰ παίρνουν, ὕστερα δὲν δίνουν τίποτα, καὶ μετὰ ἔνιωθα συνέχεια ἀδικημένος. Ἀπὸ τὸ “δοῦναι καὶ λαβεῖν” ποὺ μοῦ δίδασκε, καταλαβαίνω τώρα ὅτι ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΙΔΕΑ ἀπὸ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ἀνθρώπινες σχέσεις! Οὔτε θεωρεῖ τὴν εὐτυχία τῶν πελατῶν του, δική του δουλειὰ… «Τί γίνεται ἐδῶ; Μεθόδιε ΟΙ ΨΥΧΟΛΟΓΟΙ “ΕΠΕΝΔΥΟΥΝ” ΣΤΗΝ ΜΕΙΟΝΕΞΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ! Στὴν πραγματικότητα εἶναι τὸ “πολύτιμο” ὑλικό τους! Αὐτὰ ποὺ διαβάζουμε, τὰ λένε γιὰ νὰ τὰ ἀκοῦνε οἱ ἴδιοι οἱ ὁμοφυλόφιλοι! Μόνο ἔτσι οἱ ψυχολόγοι διατηροῦν τὴν ἀπόλυτη ἐξουσία τους, ἄν τοὺς κρατᾶνε μέσα στὴν γιδόστρατα! Εἶχα διαβάσει ὅτι οἱ ἄνθρωποι ποὺ θέλουν τὰ μεγάλα ἀξιώματα, ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΑΒΥΣΣΑΛΕΕΣ ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ μὲ τοὺς ὑπόλοιπους, καὶ δὲν αἰσθάνονται τοὺς ἄλλους ἀδέρφια τους!».
«Παρακάτω τὰ πράγματα παίρνουν περίεργη τροπή: ὁ ψυχολόγος τοποθετεῖται γιὰ… τὴν ἁμαρτία! Λέει ὅτι ἔχει τὶς ῥίζες της στὶς θρησκευτικὲς καὶ πολιτισμικὲς πεποιθήσεις κάθε κοινωνίας, ἀλλὰ κάτι ποὺ σὲ ἕνα σύστημα πεποιθήσεων θεωρεῖται ἁμαρτωλό, σὲ ἕνα ἄλλο εἶναι ἀπολύτως ἀποδεκτό! Βλέπεις; Κατατάσσοντας τὴν πίστη μας στὶς “πεποιθήσεις”, αὐτομάτως τὴν συκοφαντεῖ ὅτι εἶναι δημιούργημα ἀνθρώπων! Δηλαδὴ ξεριζώνει μέσα ἀπὸ τοὺς ὁμοφυλόφιλους τὸ “ῥίζωμα”, ὅτι ὁ Χριστιανισμὸς εἶναι ἀλήθεια ποὺ μᾶς ἀποκαλύφθηκε ἀπὸ τὸν Θεό! Μετά, κάθε παραδοξότητα ποὺ ἀναφέρει, φαίνεται “τακτοποιημένη”… Λέει, τὸ νὰ χαρακτηρίζουμε τὴν ὁμοφυλοφιλία ὡς ἁμαρτία, σημαίνει πὼς ἐπιμένουμε νὰ μὴν καταλαβαίνουμε ὅτι ἡ ἀγάπη στὴν… πιὸ “ΑΓΝΗ” ΤΗΣ ΜΟΡΦΗ(;), ὑπερβαίνει τὸ φύλο!».
«Μὰ ἀφοῦ ἡ ἀνωμαλία ἔχει ἤδη “νομιμοποιηθεῖ” ἀπὸ τὸν νόμο, τί ἀκριβῶς ζητάει ἀκόμα ὁ ψυχολόγος; Σὲ τὶ ἀναφέρεται, ὅταν μιλάει γιὰ “ἁγνὴ ἀγάπη”;». Κρατώντας συνέχεια στὴν σκέψη ὅτι ὁ ψυχολόγος ξεκινοῦσε ἐκστρατεία ὑπὲρ τῆς ἀνωμαλίας, δὲν ἔπρεπε νὰ ξεχνάω ὅτι ἀνέλαβε νὰ ἀποδείξει, πὼς ἡ ΠΑΝΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ἀξίζει τὰ λεφτὰ ποὺ τὸν πληρώνουν οἱ “διαχειριστὲς” τῆς ἀνωμαλίας… «Μεθόδιε, ὁ ψυχολόγος θέλει ἡ ἀνωμαλία νὰ “νομιμοποιηθεῖ” καὶ ἀπὸ τὴν πίστη μας; Ἤ τὸ ἀπαιτεῖ;».
«Λέει παρακάτω, ὅτι τὸ “ἠθικόμετρο” δὲν ἔχει νόημα, ἀφοῦ πληθώρα μελετῶν φώτισαν τὰ βιολογικὰ θεμέλια τοῦ ὁμοφυλοφιλικοῦ προσδιορισμοῦ, καὶ ἔδειξαν ὅτι ὄχι μόνο δὲν εἶναι ἁπλὴ ἐπιλογὴ τοῦ τρόπου ζωῆς, ἀλλὰ… ἐγγενὲς μέρος τῆς ταυτότητας ἑνὸς ἀνθρώπου. Ἄρα σὲ… πεῖσμα τῆς θρησκευτικῆς ἀντίληψης, ποὺ θεωρεῖ τὴν ὁμοφυλοφιλία ἠθικὸ ἐλάττωμα, δὲν πρόκειται γιὰ μεταβλητὸ χαρακτηριστικό, ἐπειδὴ ὅσο καὶ νὰ προσπαθήσει κανείς, ἡ συγκεκριμένη κατάσταση δὲν ἀλλάζει… Εἶναι τραγικό! Χρῆστο, αἰχμαλωτίζουν τοὺς ἀνθρώπους μακριὰ ἀπὸ τὴν ἐξομολόγηση, ποὺ δόθηκε γιὰ κάθε ψυχὴ ποὺ λαχταράει νὰ γλυτώσει ἀπὸ τὸν βοῦρκο, καὶ τοὺς πείθουν ὅτι ἡ ἀνωμαλία θὰ εἶναι γιὰ πάντα ἡ ἁλυσίδα τῆς ψυχῆς τους!».
Ὅπως ἔπεσε ἡ ματιά μου στὴν παρακάτω παράγραφο, γιὰ λίγο ἔμεινα ἄναυδος. «Μετὰ ἀπὸ τὰ παραπάνω στοιχεῖα, ἡ ἰατρικὴ ἐπιστήμη ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΣΕ ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΗ ΤΩΝ ΘΕΟΛΟΓΙΚΩΝ ΘΕΣΕΩΝ, ὥστε τὰ θρησκεύματα νὰ ἐναρμονιστοῦν μὲ τὰ δεδομένα τῆς ἀνθρώπινης βιολογίας καὶ ψυχολογίας. Ο ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΕΞΟΣΤΡΑΚΙΣΜΟΣ τῶν ὁμοφυλόφυλων, καὶ οἱ ἀνάλογες ψυχικὲς ἐπιπτώσεις ἀπὸ τὸν συνεχιζόμενο στιγματισμό, πρέπει νὰ σταματήσουν. Ἡ ἰατρικὴ κοινότητα κρούει τὸν κώδωνα τοῦ κινδύνου γιὰ τὶς ἐπιζήμιες ἐπιπτώσεις στὴν ψυχικὴ ὑγεία, συμπεριλαμβανομένων τοῦ αὐξημένου κινδύνου κατάθλιψης, ἄγχους καὶ αὐτοκτονικῆς σκέψης. Ἡ ἀναγνώριση τῆς ὁμοφυλοφιλίας ὡς ἁμαρτίας διαιωνίζει τόσα ἀρνητικὰ ἀποτελέσματα, καὶ ΑΝΤΙΒΑΙΝΕΙ ΣΤΙΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, τῆς ΣΥΜΠΟΝΟΙΑΣ καὶ τῆς ΑΠΟΔΟΧΗΣ». Ὥς ἐκεῖ μπόρεσα νὰ διαβάσω. Ὅλα αὐτὰ ἦταν ἄνω ποταμῶν! Πῶς χωροῦσε τόση παραφροσύνη μέσα σὲ ἕνα μυαλό; Τὸ ὁποῖο ἦταν καὶ “ἁρμόδιο” νὰ διακρίνει τὴν διαταραχὴ… Μὲ τὸν Μεθόδιο κοιταζόμασταν “θαμπωμένοι” ἀπὸ τὴν ἀλλοφροσύνη τῶν συλλογισμῶν τῆς… “ἐπιστήμης”. «Τί ἐννοεῖ ὁ ψυχολόγος; Πάει καὶ λέει στοὺς ὁμοφυλόφιλους ὅτι ἔχουν… “δικαίωμα” στὰ Μυστήρια τῆς Ὀρθοδοξίας;», εἶπα ἀμφιβάλλοντας γιὰ τὴν νοητικὴ ἰσορροπία τοῦ ψυχιάτρου.
Περίεργος γιὰ τὴν συνέχεια ὁ Μεθόδιος, διάβασε παρακάτω: «Ἐξετάζοντας τὴν θεολογικὴ πτυχή, πολλοὶ ἐρευνητὲς ἰσχυρίζονται πὼς οἱ ἑρμηνείες τῶν βιβλικῶν χωρίων ποὺ παραδοσιακὰ ἀναφέρονται κατὰ τῆς ὁμοφυλοφιλίας, στηρίζονται στὶς προκαταλήψεις τῶν μεταφραστῶν, καὶ δὲν ἀντιστοιχοῦν στὴν ἀρχικὴ πρόθεση τῶν κειμένων. Λαμβάνοντας ὑπόψιν μὲ μεγαλύτερη ἀκρίβεια τὶς ἰδιωματικὲς καὶ ἐκφραστικὲς ἰδιαιτερότητες τῆς γλώσσας, στὴν συγκεκριμένη ἐποχή τῶν κειμένων, ὁδηγούμαστε σὲ ὀρθότερη κατανόηση τῶν νοημάτων». Τὸ “θάμπωμα” καὶ ἡ ἀπορία στὰ μάτια μας, ἀνανεώθηκαν μὲ μεγαλύτερες συσπάσεις στὸ πρόσωπο. «Χρῆστο, νομίζω ὅτι ὁ ψυχολόγος ἔπεσε σὲ παραλήρημα! Ἐκεῖ ποὺ τὰ πράγματα εἶναι κρυστάλλινα, καὶ δὲν χωράει ἀμφισβήτηση καὶ παρανόηση, ὁ ψυχολόγος τὰ κανει “πρόβλημα”! Δηλαδὴ ΚΑΚΟΜΕΤΑΧΕΙΡΙΖΕΤΑΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ, βεβαιώνοντας γιὰ πράγματα ἄσχετα μὲ τὸ ἀντικείμενό του! Θέλει νὰ ΓΕΜΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣ ΤΟΥ ΜΕ ΑΜΦΙΒΟΛΙΕΣ καὶ ΑΞΙΩΣΕΙΣ, πάνω στὶς αἰώνιες θέσεις τῆς Ὀρθοδοξίας! Γιὰ νὰ προσαρμόσει στὶς δικές του ἀντιλήψεις καὶ συμφέροντα, πράγματα σεβαστὰ καὶ ἱερά, τὰ παρουσιάζει ὡς δαιδαλώδη καὶ ὕποπτα! Τὸ θράσος του δὲν ἔχει ὅρια!».
Αἰφνιδιασμένος καὶ προβληματισμένος, μάζεψα τὶς δυνάμεις μου γιὰ τὴν τελευταία παράγραφο. «Ὁ ἀποχαρακτηρισμὸς τῆς ὁμοφυλοφιλίας ὡς ἁμαρτίας ἐντὸς τῆς Ἑλληνορθόδοξης Χριστιανικῆς Ἐκκλησίας, καὶ μάλιστα ἐντὸς ὁποιασδήποτε θρησκευτικῆς παράδοσης, εἶναι τὸ αἴτημα πλήθους ἐπιστημονικῶν στοιχείων. Παράλληλα μὲ τὴν ἐξέλιξη τῆς κοινωνίας, ὀφείλουν καὶ τὰ θρησκευτικὰ ἱδρύματα, ποὺ εἶναι ἀνθρώπινοι Ὀργανισμοί —παρόλο ποὺ δὲν τὸ παραδέχονται— νὰ προβληματιστοῦν πάνω στὶς διδασκαλίες τους, ὥστε νὰ ὑπηρετήσουν τὴν ἀγάπη καὶ τὴν κατανόηση. Ἔτσι ἡ λειτουργία τους θὰ ἐναρμονίζεται μὲ τὶς ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΙΣ ΗΘΙΚΕΣ ΕΠΙΤΑΓΕΣ ποὺ βρίσκονται στὴν καρδιὰ τῆς χριστιανικῆς πίστης». Δὲν πίστευα ὅτι τὰ ζοῦσα ὅλα αὐτά! «Μᾶς λένε ΕΙΛΩΛΟΛΑΤΡΕΣ; Ἤ Προτεστάντες; Μεθόδιε, τί πράγματα εἶναι αὐτά; Κατ’ ἀρχάς, μὲ ποιό δικαίωμα εἰσχωρεῖ ἡ ὑποτιθέμενη ἐπιστήμη στὰ θέματα τῆς πίστης, καὶ ὄχι μόνο ἐκφέρει ΓΝΩΜΗ, ἀλλὰ βγάζει καὶ ΑΠΟΦΑΣΗ; Θυμᾶσαι ποὺ μᾶς ἔλεγε ὁ πατέρας σου γιὰ τὶς ψευδοεπιστήμες, καὶ τὰ ψευδοπροβλήματα ποὺ θέτουν; Εἶπε ὅτι στὴν περίπτωση ποὺ ἡ ἐπιστήμη… θεολογεῖ, τὴν ἴδια στιγμὴ ΑΥΤΟΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ!». Μείναμε καὶ οἱ δύο ἀμίλητοι, προσπαθώντας νὰ χωρέσει τὸ κεφάλι μας τὸ μέγεθος τῆς ἀποθράσυνσης, τῶν “διαχειριστῶν” τῆς ἀνωμαλίας. Ξαφνικά, ὁ Μεθόδιος τινάχτηκε.
«Χρῆστο, ξέρεις τί θέλουν νὰ κάνουν; Μὲ τὴν ψυχικὴ “ῥευστότητα” τῶν ἀνθρώπων, μᾶλλον ἔχουν πετύχει καὶ τὴν πολιτισμικὴ ῥευστότητα, καὶ τώρα θέλουν νὰ τραβήξουν πολλοὺς στὴν ἀνωμαλία γιὰ νὰ πετύχουν καὶ… τὴν πνευματική “ῥευστότητα”! Μᾶλλον ἡ κοινωνία-τύραννος ἐπιχειρεῖ τὴν ἀπόλυτη ἀποκοπὴ τοῦ λαοῦ μας ἀπὸ τὶς ὀρθόδοξες ῥίζες μας! Αὐτὰ ποὺ διαβάσαμε εἶναι συκοφαντίες καὶ ὕβρεις μέσα σὲ ἀνίερο παροξυσμό! Ἄν δὲν λάβουμε τὰ μέτρα μας, ἴσως καταφέρουν τὴν ΑΠΟΛΥΤΗ ΣΥΓΧΥΣΗ ΤΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ τοῦ λαοῦ μας…».
Ἡ προσωπική μου ἄποψη γιὰ τὸν ψυχολόγο, ἦταν πὼς ἦταν “ἐπαγγελματίας”. Ἀνέλαβε μία ἀποστολή, καὶ γιὰ νὰ εὐχαριστήσει τοὺς “διαχειριστὲς” τῆς ἀνωμαλίας, μὲ τὴν ΠΑΝΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ θὰ ἔκανε ΤΑ ΠΑΝΤΑ! «Ὅλα στηρίζονται στὴν μειονεξία ποὺ αἰσθάνεται ὁ ἄνθρωπος τῆς ἁμαρτίας! Ἔτσι τὸ νοιώθω, παρα-εἶναι παράλογα αὐτὰ ποὺ διαβάσαμε, γιὰ νὰ ἀπευθύνονται κατευθείαν σὲ ἐμᾶς ποὺ ἀγαπᾶμε τὸν Χριστό! Μὲ τὰ “δικαιώματα”, κάνουν τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἔχουν “ἀγκιστρώσει” στὴν διαστροφή, νὰ παραμιλᾶνε ἀπὸ τὴν ἀγωνία καὶ τὸν θυμό! Ἐλέγχουν τὰ ἄγρια συναισθήματά τους, στὴν κυριολεξία, ποὺ οἱ ἴδιοι τοὺς ἔχουν καλλιεργήσει! Κλέβοντάς τὴν ἐλευθερία τους, τοὺς δίνουν γιὰ “ἰδανικὸ” τὴν ἐλευθεριότητα, ἐκπαιδεύοντάς τους ΓΙΑ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΣΥΡΡΑΞΕΙΣ! Μεθόδιε, τοὺς ὁμοφυλόφυλους τοὺς προορίζουν γιὰ “ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΜΗΧΑΝΕΣ”! Ἀφοῦ τοὺς βγάλουν ἐκτὸς ἑαυτοῦ, δείχνοντάς τους τὶς “λάσπες” ποὺ διαβάσαμε, θὰ τοὺς ἐξοργίσουν ὅσο μποροῦν, γιὰ τὶς “ἀδικίες” ποὺ τοὺς κάνει ἡ Ὀρθοδοξία! Τοὺς ὀργανώνουν γιὰ νὰ γίνουν ὁ “ΠΟΛΙΟΡΚΗΤΙΚΟΣ ΚΡΙΟΣ” τους, μὲ τὸν ὁποῖο θὰ ΕΚΠΟΡΘΙΣΟΥΝ τὴν Ἑλληνορθόδοξη κοινωνία! Θυσιάζοντας τοὺς ὁμοφυλόφιλους ὡς ΠΑΡΑΝΑΛΩΜΑ ΤΟΥ ΠΥΡΟΣ, θέλουν νὰ ΧΤΥΠΗΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ! Οἱ “αἰχμάλωτοι” τοῦ διαβόλου, εἶναι ἡ “καύσιμη ὕλη του”…».
«Καλὰ λές! Ὁ διάβολος ξεκινάει μὲ τὸ “διαίρει καὶ βασίλευε”, καὶ συνεχίζει “μὲ ἕνα σπάρο, δυὸ τρυγόνια”! Στὶς διαμάχες καὶ οἱ δύο βγαίνουν χαμένοι. Τότε, ὅλο τὸ ἀφήγημα τῆς ὁμοφυλοφιλίας εἶναι μία πολεμικὴ μηχανή, ποὺ θέλει νὰ μαγαρίσει τὴν πίστη τῶν Ἑλλήνων! Εἶναι δουλειὰ τῶν ἀπογόνων τῶν ἐπαίσχυντων σταυροφόρων, ὅλο αὐτό! Καὶ φυσικά, ὅσα διαβάσαμε πρὶν λίγο ὅτι “προτείνουν”, εἶναι ὁ ἀπώτερος σκοπὸς τῶν ἐπαίσχυντων, τὸν ὁποῖο ἀνέθεσαν στοὺς “αἰχμαλώτους” τοῦ διαβόλου —ποὺ δεν ἔχουν ξάστερο νοῦ! Ἐμεῖς θὰ συνεχίσουμε ὅ,τι ξέρουμε. Θὰ γονατίζουμε μπροστὰ στὸν Κύριο, καὶ θὰ κάνουμε τὸ θέλημά Του. Ὁ Χριστός, πάντα φωτίζει τὰ παιδιά Του!».
«Ὅταν πῆγα στὸν π. Παρθένιο, λίγες ἡμέρες πρίν, μοῦ μίλησε γιὰ τὸν πόθο τοῦ ἀνθρώπου γιὰ τὰ Πρωτεῖα τοῦ οὐρανοῦ. Μεθόδιε, φωτίστηκα ὅλος μὲ χαρά! Μακάρι νὰ τὴν βροῦν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι πάνω στὴν γῆ, τέτοια χαρά! Μοῦ εἶπε ὅτι ὁ Κύριος γεννήθηκε γιὰ νὰ μᾶς σώσει ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ νὰ μᾶς χαρίσει τὰ οὐράνια δῶρα, ποὺ πρὶν δὲν εἴχαμε ἐκτιμήσει. Εἶπε ὅτι ὁ Θεὸς ἔγινε ἄνθρωπος, γιὰ νὰ γίνει ὁ ἄνθρωπος θεός! Μάλιστα, ὁ ἄνθρωπος, διὰ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὑψώνεται καὶ θεώνεται καὶ σὲ αὐτὸν τὸν κόσμο! Παίρνει τὸν ἀρραβῶνα τῆς θεώσεως, ποὺ θὰ ὁλοκληρωθεῖ στὴν ἄλλη ζωή! Ὅταν βαφτιζόμαστε, ὁ μικρὸς καὶ ἁμαρτωλὸς ἄνθρωπος ἐμεῖς, μποροῦμε καὶ “ντυνόμαστε” τὸν Χριστό! Ἀπὸ ἐκεῖ ἀρχίζει ἡ θέωσή μας! Ὁ ἀγώνας μας γιὰ συμμόρφωση στὶς θείες ἐντολές, ὥστε νὰ ὁμοιάσουμε τοῦ Χριστοῦ, εἶναι κι αὐτὸ στοιχεῖο θεώσεως! Ὁ σκοπός μας εἶναι νὰ ἀποκτήσουμε τὶς δικές Του σκέψεις, τὴν δική Του ὑπομονή, τὴν δική Του ἀγάπη! Ἡ προσπάθεια νὰ μπορέσουμε νὰ μεταφέρουμε ὅλα τὰ στοιχεῖα ποὺ ἀφοροῦν τὴν ἠθικὴ καὶ πνευματικὴ ὑπόσταση τοῦ Κυρίου, καὶ νὰ τὰ ἐφαρμόζουμε, δείχνει ἀκριβῶς τὸν ἀρραβῶνα μας μὲ τὴν πνευματικὴ ἐξύψωσή μας, στὴν ὁποία μᾶς καλεῖ διὰ τῆς Γεννήσεώς Του στὴν γῆ! Μὲ τὴν υἱοθεσία μας ἀπὸ τὸν Θεό, τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἔρχεται καὶ βεβαιώνει ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι Πατέρας μας! Ἀρκεῖ νὰ ἀγωνιζόμαστε νὰ ἐφαρμόζουμε τὸ ἅγιο θέλημά Του. Εἶναι κι αὐτὰ στοιχεῖα θεώσεως, ποὺ ἀπολαμβάνουμε οἱ πιστοὶ ἀπὸ τώρα. Ὅταν δὲν ἁμαρτάνουμε ἐπίτηδες, οὔτε ἀπολαμβάνουμε τὴν ἁμαρτία, οὔτε μένουμε ἀμετανόητοι στὴν ἁμαρτία μας, ἀλλὰ τρέχουμε στὸ Μυστήριο τῆς Ἰερᾶς Ἐξομολογήσεως, ἀμέσως μετὰ ἀπὸ τὴν πτώση μας, εἶναι κι αὐτὸ χαρακτηριστικὸ τῆς θεώσεως! Δηλαδή, τὸ νὰ μὴν ἀγαπᾶμε καὶ νὰ μὴν θέλουμε τὴν ἁμαρτία. Ὅταν προσπαθοῦμε νὰ περικόψουμε τὶς ἀδυναμίες μας, ἀπὸ ἀγάπη πρὸς τὸν Κύριο, εἶναι κι αὐτό! Τὸ κυριότερο στοιχεῖο τῆς θεώσεως τῶν πιστῶν, ποὺ ἀξίως μεταλαμβάνουν, εἶναι ἡ συμμετοχή τους στὸ Μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας, μὲ τὸ ὁποῖο ἑνωνόμαστε μὲ τὸν Ἵδιο τὸν Κύριο! Ἔκλινε τοὺς οὐρανοὺς καὶ κατέβηκε στὴν γῆ, γιὰ νὰ μποροῦμε ἐμεῖς τὰ παιδιά Του, μεταλαμβάνοντας Σώματος καὶ Αἵματος Χριστοῦ, νὰ γινόμαστε σύσσωμοι καὶ σύναιμοι, Χριστοφόροι τοῦ Σώματός Του!».
Καὶ ποιμένες ἦσαν ἐν τῇ χώρᾳ αὐτῇ ἀγραυλοῦντες καὶ φυλάσσοντες φυλακὰς τῆς νυκτὸς ἐπὶ τὴν ποίμνην αῦτῶν.
Καὶ ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου ἐπέστη αὐτοῖς καὶ δόξα Κυρίου περιέλαμψεν αὐτούς, καὶ ἐφοβήθησαν φόβον μέγαν. Καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ ἄγγελος· Μὴ φοβεῖσθε·
ἰδοῦ γὰρ εὐαγγελίζομαι ὑμῖν χαρὰν μεγάλην ἥτις ἔσται παντὶ τῷ λαῷ, ὅτι ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον Σωτὴρ ὅς ἐστιν Χριστὸς Κύριος ἐν πόλει Δαυΐδ. Καὶ τοῦτο ὑμῖν τὸ σημεῖον, εὑρήσετε βρέφος ἐσπαργανωμένον, κείμενον ἐν φάτνῃ.
Καὶ ἐξαίφνης ἐγένετο σὺν τῷ ἀγγέλῳ πλῆθος στρατιᾶς οὐρανίου αἰνούντων τὸν Θεὸν καὶ λεγόντων· Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία
Καὶ ἦταν μερικοὶ ποιμένες στὴν περιοχὴ αὐτή, ποὺ ἔμεναν στοὺς ἀγρούς, καὶ μὲ τὴν σειρά τους κατὰ τὸ διάστημα τῆς νύχτας φύλαγαν ἄγρυπνοι τὸ ποίμνιό τους. Καὶ ἰδοὺ ἕνας ἄγγελος Κυρίου τοὺς παρουσιάστηκε ξαφνικά, καὶ φῶς ὁλόλαμπρο, θεῖο καὶ ὑπερφυσικό, τοὺς περικύκλωσε καὶ φοβήθηκαν πάρα πολύ. Καὶ τοὺς εἶπε ὁ ἄγγελος· “μὴ φοβᾶστε, διότι σᾶς ἀναγγέλλω χαρμόσυνη εἴδηση, χαρὰ μεγάλη ποὺ εἶναι γιὰ ὅλο τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ. Σᾶς ἀναγγέλλω, ὅτι γεννήθηκε σήμερα γιὰ ἐσᾶς Σωτήρας, ὁ Ὁποῖος εἶναι ὁ Μεσσίας, ὁ Κύριος καὶ Θεός. Καὶ γεννήθηκε σύμφωνα μὲ τὶς προφητείες τῆς Γραφῆς. Καὶ αὐτὸ θὰ εἶναι γιὰ ἐσᾶς σημεῖο, μὲ τὸ ὁποῖο θὰ ἀναγνωρίσετε τὸν γεννηθέντα Σωτήρα· θὰ βρεῖτε ἕνα βρέφος ἁπλοϊκὰ σπαργανωμένο, βαλμένο μέσα στὴν φάτνη”. Καὶ ἔξαφνα πλῆθος στρατιᾶς ἀγγέλων ἀπὸ τὸν οὐρανὸ ἐνώθηκε μὲ τὸν ἄγγελο καὶ ὅλοι μαζὶ δοξολογοῦσαν τὸν Θεὸ καὶ ἔλεγαν· “Δόξα ἄς εἶναι στὸν Θεὸ στοὺς οὐρανοὺς καὶ σὲ ὁλόκληρη τὴν γῆ εἰρήνη, θεία εὔνοια καὶ εὐλογία στοὺς ἀνθρώπους”. (Λουκὰ 2,8-14)
Οἱ διδαχὲς γιὰ τὸν ἀραβῶνα τῆς θέωση τοῦ ἀνθρώπου, προέρχονται ἀπὸ τὸ βιβλίο Ο ΑΡΡΑΒΩΝ ΤΗΣ ΘΕΩΣΕΩΣ, τοῦ Ἀρχιμ. Λεωνίδα Διαμαντοπούλου
Τὸ ῥωμαίικο φιλότιμο εἶναι ἡ ἐπουράνια “ἀγαπητικὴ τιμὴ” ποὺ τρέφει
τὴν εὐλαβὴ ψυχή, καὶ ΦΩΤΙΖΕΙ ΤΗΝ ΘΕΛΗΣΗ ΤΗΣ!
Τὸ βιβλίο μου εἶναι ἕτοιμο νὰ φτάσει
στὴν ἠλεκτρονικὴ διεύθυνσή σου!
Διαβάζοντάς το, ξεκινᾶς ἕνα ταξίδι ἀπὸ δρόμο ποὺ εἶχε κλείσει ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια στὸν τόπο μας!
Θυμήσου τὰ λόγια μου…
