Ὅταν ξεχνιοῦνται τὰ Ζωτικὰ στοιχεῖα τῆς ζωῆς, δηλαδὴ τὰ Οὐράνια, ἡ ζωὴ καταντᾶ ξένη, παράλογη, φαίνεται σὰν νὰ μὴν ἔχουμε δικαιώματα πάνω της! Μὲ αὐτὴ τὴν ἔννοια, εἴμαστε “περικυκλωμένοι”, κι ἄς μὴν τὸ συνειδητοποιοῦμε. Βλέπουμε ὅτι ὅλα εἶναι ρυθμισμένα νὰ λειτουργοῦν στὴν ἐντέλεια, ἀλλὰ τίποτα πρὸς ὄφελός μας…Κι ὅμως, κληθήκαμε στὴν γῆ ὡς δημιουργοί, καὶ μάλιστα ἡ ζωή μας εἶναι ἔργο ποὺ θὰ μείνει ἌΦΘΑΡΤΟ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ! Ἀυτομάτως αὐτὸ σημαῖνει ὅτι ἔχουμε εὐθύνη γιὰ τὰ πάντα!
Ἡ κούρασή μας δὲν εἶναι τόσο σωματική, ὅσο ψυχική. Ἡ σύγχυσή μας δὲν εἶναι τόσο ψυχική, ὅσο πνευματική. Ἐνῶ ἡ Ὀρθοδοξία διαθέτει ὅλες τὶς ἀπαντήσεις γιὰ τὰ ὑπαρξιακὰ ἐρωτήματα, ἐμᾶς οἱ πόροι μας εἶναι φραγμένοι ἀπὸ τὰ κοσμικὰ ἐπικαθίσματα ποὺ μᾶς ἀποστράτευσαν, τὰ ὁποῖα στὴν οὐσία πολεμοῦσαν τὴν Πίστη μας, ἄρα καὶ ἐμᾶς. Ἄν διαβάζαμε παγκόσμια λογοτεχνία γιὰ παράδειγμα, καταναλώναμε σὲ ποσότητες διαλόγους ποὺ ἀπροκάλυπτα περιφρονοῦσαν τὴν αἰώνια ἀξία τοῦ ἀνθρώπου, καὶ τὴν ὑπονόμευαν συστηματικά. Γιὰ παράδειγμα, γελοιοποιοῦσαν τὴν εὐτυχία περιγράφοντας τὴν διάρκειά της ὡς…”στιγμὲς” μέσα σὲ ὅλο τὸν βίο, καὶ εὐτέλιζαν τὴν ποιότητά της ὑπαγορεύοντάς την ὡς “κατανάλωση” ἤ ὡς “κυριαρχία” —μέσα ἀπὸ τὴν ἐξουσία, τὰ χρήματα, τὴν ἐμφάνιση, ἤ τὸν ναρκισσιμό… Ἄν δὲν διαβάζαμε ἐμεῖς παγκόσμια λογοτεχνία, εἰσπνέαμε τὴν περιφρόνηση ἔμμεσα, ἀπὸ τοὺς ἄλλους ποὺ τὴν διάβαζαν. Ὅσο τὸ πιάτο μας εἶναι γεμάτο ἀρνούμαστε νὰ βρεθοῦμε ἀντιμέτωποι μὲ τὴν ὑπόνοια, ὅτι ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΡΟΠΛΙΣΜΕΝΟΙ. Ὄσο πιὸ γρήγορα ὅμως, τὸ κάνει αὐτὸ συνειδητό ἡ οἰκονομικὴ κρίση, τόσο γρηγορότερα μαθαίνουμε νὰ “χορταίνουμε” ἀπὸ τὴν ΑΙΩΝΙΑ ΧΑΡΑ καὶ νὰ “ξεδιψᾶμε” ἀπὸ τὸ ὝΔΩΡ ΤΟ ΖΩΝ!
Ἀπὸ τὴν Γαλλικὴ ἐπανάσταση ὡς τὸν Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο ἡ θρησκευτικὴ ἀσυδοσία τῆς Δύσης ὀργάνωσε τὴν μεγαλύτερη “πολυεθνικὴ ἐπιχείρηση” τῆς ἱστορίας, μὲ ἀναρίθμητες “θυγατρικὲς ἑταιρεῖες” στὴν συνέχεια: τὴν ἘΠΙΒΟΛΗ ΤΗΣ ἌΓΝΟΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ, ἡ ὁποία ἐρχόταν ἀνὰ κύματα ἀπὸ τὶς ξένες πατρίδες καὶ στὴν δική μας, μετασκευασμένη σὲ…πρόοδο. Στὴν θέση τῆς τιμῆς ποὺ ἀναγνώριζε ὁ ἑλληνικὸς λαὸς πρὸς τὴν ἀρετή, κυριάρχησε ἡ ἐπικράτηση τῶν παθῶν —δηλαδή ἡ ἌΓΝΟΙΑ τοῦ πνευματικοῦ πολέμου…Τὸ θρησκευτικὸ ἀνακάτεμα ἀντιστοιχεῖ καὶ σὲ πολιτικὸ ἀνακάτεμα. Ἡ κοινωνία ποὺ ζοῦμε θεωρεῖ τὶς κοινωνικὲς συγκρούσεις ὡς κάτι αὐτονόητο καὶ ἀναπόφευκτο, ἐπειδὴ ἔχασε τὴν νήψη τῶν Πατέρων…Ἀδυνατεῖ νὰ δεῖ τὴν ῥήξη ὡς ἀποκρουστικὴ κατάσταση, γιατὶ δὲν ἔχει ἀκούσει γιὰ τὴν εἰρήνη τῆς ψυχῆς.
Εἴμαστε...προικισμένοι, ἀλλὰ μὲ τὴν ἄγνοια!
Οἱ ἄνθρωποι ἀντιλαμβανόμαστε τὸ συμφέρον μας στὰ οἰκονομικὰ ζητήματα, ἀλλὰ ὄχι τὶς δυνάμεις ποὺ ἐπεμβαίνουν στὴν ψυχή μας, αὐτὲς ποὺ τὴν συμφέρουν, ἤ αὐτές ποὺ ἔρχονται νὰ τὴν λερώσουν. Ὅταν δὲν γνωρίζουμε τὸ πνευματικὸ συμφέρον μας, δὲν εἴμαστε σὲ θέση νὰ ὑπερασπιστοῦμε τὸν ἑαυτό μας· νὰ διακρίνουμε τὴν σοφία ἀπὸ τὰ ἄδεια λόγια· νὰ ἐντοπίσουμε τοὺς ἐχθρούς καὶ τοὺς σκοποὺς τους· νὰ ἀποκαλύψουμε τὰ ψέματα ποὺ μᾶς ἐπέβαλαν· νὰ συνειδητοποιήσουμε τὰ προβλήματα ποὺ διαιωνίζουμε μὲ τὴν ἄγνοιά μας· νὰ ἀναλάβουμε τὸν ρόλο ποὺ ὀφείλουμε νὰ διαδραματίσουμε ὡς Χριστιανοί Ὀρθόδοξοι, ἀφοῦ τὰ χέρια μας εἶναι ἐξουσιοδοτημένα νὰ ἐπιστρατεύουν τὰ ὄπλα τοῦ πνευματικοῦ ἀγώνα!
Ὅλοι εἴμαστε ζαλισμένοι ἀπὸ τὶς ἀναθυμιάσεις τοῦ ἐγωισμοῦ, ποὺ βγαίνουν ἀπὸ τὰ ἔγκατα τῆς φαντασίας μας. Δὲν εἶναι ὅμως ποτὲ ἀργά γιὰ νὰ βάλω τὸν καλὸ ἐγωισμὸ στὴν θέση τοῦ ἀτομισμοῦ, καὶ νὰ πῶ στὸν ἑαυτό μου: μπορεῖς νὰ κοιτάξεις βαθύτερα μέσα σου, καὶ νὰ ἀφουγκραστεῖς τί λέει ἡ συνείδηση γιὰ ὅ,τι μπορεῖς νὰ διορθώσεις! Μέσα σὲ ὅλα τὰ χαρίσματα ποὺ ἔχεις ἀπὸ τὸν Πλάστη σου, ἔχεις καὶ ἝΝΑ ΜΟΝΑΔΙΚΟ, ποὺ τὸ προόρισε ἈΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΓΙΑ ἘΣΕΝΑ, ἀνάλογο μὲ τὴν ἀποστολὴ ποὺ σοῦ ἀνέθεσε στὴν γῆ, σύμφωνα μὲ τὸ ἅγιο Σχέδιό Του! Ἀπὸ αὐτὸ σὲ ξεχωρίζει ἀπὸ τὸ δυσθεώρητο πλῆθος τῶν παιδιῶν Του! Ἱκέτευσε ἑαυτέ μου τὸν Χριστὸ νὰ σοῦ τὸ ἀποκαλύψει, καὶ καλλιέργησέ το μὲ ἀνδρεία, γιατὶ ἡ Δημιουργία τοῦ κόσμου συνεχίζεται, καὶ αὐτὸ τὸ χάρισμα δόθηκε ἐπειδὴ εἶναι ἀπαραίτητο! Ὁδηγὸς, ἡ Ἀγάπη ἐξ ὅλης τῆς καρδίας, ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς, ἐξ ὅλης τῆς διανοίας, καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος! Ἡ μετάπλαση τοῦ ἐμπαθοῦς ἐγωισμοῦ σὲ καλὸ ἐγωισμό, πρὸς δόξαν Θεοῦ, θὰ λύνει τὰ προβλήματα πρὶν κὰν νὰ δημιουργοῦνται, ἐπειδὴ θὰ σταματήσουν νὰ ἀλληλοπληγώνονται μέσα μου τὸ ΘΕΛΩ μὲ τὸ ΠΡΕΠΕΙ.
Μόνο ἕνα θαῦμα θὰ μᾶς σώσει!
Δὲν εἶναι δύσκολο…εἶναι ἀκατόρθωτο ἀλλὰ πρέπει νὰ γίνει, καὶ μόνοι μας δὲν μποροῦμε! Γι’ αὐτὸ χρειάζεται ἡ βοήθεια τῆς Μάνας Παναγίας, ποὺ δὲν παίρνει στιγμὴ τὰ μάτια Της ἀπὸ τὰ παιδιά Της! Θὰ πέσω στὰ πόδια Της νὰ Τὴν παρακαλέσω, γιατὶ ἡ πατρίδα χάνεται! Ἴσως ἄν γίνω λιγότερο ἀνάξιος ἄνθρωπος, νὰ γίνει τὸ Θαῦμα! Μήπως ὅμως ἡ Ἑλλάδα δὲν ἔχει σωθεῖ ὡς τώρα ΜΟΝΟ ἀπὸ ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ; Μήπως γι΄ αὐτὸ ὑπάρχει καὶ πάλι ἐλπίδα νὰ ξεφύγει ἡ γλυκιὰ πατρίδα ἀπὸ τὸ σκοτάδι; Ἄν ἡ ἀπάντηση σὲ ὅλα αὐτὰ, εἶναι ἡ δική μου είλικρίνεια, ὅταν ἐρευνῶ τὰ βάθη τῆς ψυχῆς μου, καὶ ἡ ἀνδρεία θὰ εἶναι ἀνάλογη τῆς εἰλικρίνειάς μου. Ἴσως τότε οἱ πρόγονοι δεχτοῦν νὰ μιλήσουν στὴν ψυχή μου, καὶ νὰ μὲ διδάξουν πῶς ζήτησαν τὸ ΘΑΥΜΑ!
Ὑπεραγία Θεοτόκε σώσον ἡμᾶς!
Τὸ βιβλίο μου εἶναι ἕτοιμο νὰ φτάσει
στὴν ἠλεκτρονικὴ διεύθυνσή σου!
Διαβάζοντάς το, ξεκινᾶς ἕνα ταξίδι ἀπὸ δρόμο ποὺ εἶχε κλείσει ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια στὸν τόπο μας!
Θυμήσου τὰ λόγια μου…
